Аддзел навін 6 лютага 2025, 17:15

Працую «ў паралель» на 3-4 фултаймах, хачу і да вас. Два прыклады няўдалага «падкату» да працадаўцы

Стваральнік пашукавіка вакансій JOBR, KUR…A!™, айцішнік Андрэй Палканаў напісаў у LinkedIn пост у духу шкодных парад — што рабіць, каб дакладна не знайсці працы. Выяўляецца, так і паступаюць некаторыя кандыдаты, якія звяртаюцца да яго з пытаннем, ці няма ў яго для іх працы.

Спойлер: прызнацца працадаўцу адразу, што ў вас ужо ёсць 3-4 фултаймы, або «напець», як хочаце ў яго працаваць у кампаніі, а потым дадаць: «А дайце спасылку!»

2 каментарыя

Працую «ў паралель» на 3-4 фултаймах, хачу і да вас. Два прыклады няўдалага «падкату» да працадаўцы

Стваральнік пашукавіка вакансій JOBR, KUR…A!™, айцішнік Андрэй Палканаў напісаў у LinkedIn пост у духу шкодных парад — што рабіць, каб дакладна не знайсці працы. Выяўляецца, так і паступаюць некаторыя кандыдаты, якія звяртаюцца да яго з пытаннем, ці няма ў яго для іх працы.

Спойлер: прызнацца працадаўцу адразу, што ў вас ужо ёсць 3-4 фултаймы, або «напець», як хочаце ў яго працаваць у кампаніі, а потым дадаць: «А дайце спасылку!»

«100 разоў падумаю, а ці трэба яно мне ў якасці наймальніка»

— Становішча на рынку працы ўжо даўно такое, што нават я, які развівае нікому не вядомы нана-сэрвіс, рэгулярна атрымліваю пытанні, ці няма ў мяне прыдатнай вакансіі, — напісаў Андрэй. — І хоць я пакуль нікога не наймаю, але нават у мяне, бывае, бровы паўзуць на патыліцу.

Так, што ж здзівіла аўтара паста. Ён паказаў на скрынах. Адзін з тых, хто цікавіцца працай, прызнаўся, што «аддалена працуе ў паралель на 3-4 фултаймах».

— Велізарны рэспект за ўменне круціцца, вынаходлівасць, вёрткасць, нагінанне сістэмы, але… З пункта гледжання працадаўцы, уладальніка бізнэсу, рекруцёра, то-бок самой сістэмы, якую так вытанчана нагінаюць, хіба хтосьці захоча такога працаўніка? Ды ні за што!

Я хоць і з’яўляюся прыхільнікам аддаленай працы ў якасці найміта, але 100 разоў добранька падумаю пасля такога выпадку, ці трэба яно мне ўвогуле блізка ў якасці наймальніка.

Ах, так! Абавязкова раскажыце патэнцыйнаму працадаўцу, як класна збіраецеся яго нагінаць!

Другі кейс — і ўжо іншы скрын: кандыдат (і Андрэй піша, што гэта не адзінкавы выпадак) «расказвае, як хоча працаваць у маім стартапе, а потым просіць спасылку» на яго.

— Я вось, шчыра, нават і не ведаю, з якога боку зайсці, каб апісаць глыбіню гэтага пі***ца. Ці то праз прызму сваіх эмоцый, ці то праз сухую логіку — пакіну гэта вам undisclosed, — абураецца топікстартар.

«Не толькі з боку працадаўцы выглядае м***ком, але і з боку суіскальнікаў»

Каментароў пад пастом няшмат. Карыстальнікі як адзін абураныя. Хтосьці піша, што «такі супрацоўнічак не толькі з боку працадаўцы выглядае м***ком, але і з боку суіскальнікаў», якія прэтэндуюць на гэтае месца, але, на жаль, «не могуць уладкавацца».

Ёсць у каментарах здагадка, што, магчыма, такі кандыдат на сваіх працах «вывучыў усе нюансы, а расці не хоча, таму працуе далей ненапружна, прымудраючыся сумяшчаць розныя канторы. Я знала такіх, але троху тупейшых — тыя людзі „выседзелі“ сваё месца, каб 15 хвілін на дзень працаваць, а астатні час лынды біць».

А сам аўтар паста мяркуе, што за шматрукага распрацоўшчыка вашуюць робаты, дакладней, нейрасеткі.

Каментар у абарону (а дакладней, тлумачэнне такіх паводзін) пад пастом таксама ёсць: «Бываюць працы, якія рэальна сумяшчаць, але пры гэтым яны фултайм. Напрыклад, працаваць сапортам, калі працы вельмі мала і ўшчыльнення не прадбачыцца. Ну і ўсе такія працы, якія фул-, а фактычна — багата вольнага часу.

Сумяшчаць працу ў 3D, нават калі вось проста цяпер усё на лайце — так сабе ідэя. Бо ёсць верагоднасць, што аднойчы нешта наложыцца, а сумяшчальніка забяруць у дурку з такім графікам».

А што думаеце вы? Ці сутыкаліся калі-небудзь з такімі паводзінамі кандыдатаў? Пішыце ў каментарах.