Пэўна, самая частая скарга на новы ІТ-рынак пасля рэлакейту — «павольныя працэсы» рэкрутынгу.
Мы знайшлі айцішнікаў, якія ўладкоўваліся ў адную кампанію «занадта доўга», на іх думку.
Пэўна, самая частая скарга на новы ІТ-рынак пасля рэлакейту — «павольныя працэсы» рэкрутынгу.
Мы знайшлі айцішнікаў, якія ўладкоўваліся ў адную кампанію «занадта доўга», на іх думку.
— У маім выпадку ад першага сумоўя ў ізраільскую прадуктовую кампанію-юнікорн да першага дня ў офісе прайшло 5 месяцаў, магчыма нават 6.
Чаму так доўга — было шмат этапаў ацэнкі:
Мне пашанцавала: калі запрасілі на афлайн-сумоўе, я якраз быў на адпачынку ў адной еўрапейскай краіне, — проста адтуль паляцеў. А па вяртанні назад у Беларусь знайшоў на пошце кантракт, які трэба было падпісаць.
Што да незлічоных сумоўяў і тэстаў, то іх я ўспрымаў у той момант як трэніроўку, — і ўсё здавалася мне разумным, у тым ліку і псіхалагічны тэст.
Але насамрэч гэта была гутарка: псіхолаг распытваў мяне пра стрэсавыя сітуацыі на папярэдняй працы, пра канфлікты ў калектыве — і як яны вырашаліся. Ён таксама задаваў пытанні пра тое, чаму я разглядаю рэлакейт: кампанія марнуе немалыя грошы на тое, каб перавезці кандыдата разам з сям’ёй, — і яны хочуць быць упэўненыя, што я не пайду праз 2-3 месяцы.
— Я — бэкэнд-інжынер з 4 гадамі досведу. На пачатку года шукаў працу — дык вось увесь працэс заняў крыху менш за два месяцы.
Я паслаў каля 70 заявак, атрымаў прыкладна 20-30 адказаў і прайшоў з дзясятак інтэрв’ю — а ў выніку 5 офераў. Кампанія, якую я абраў (трэйдынгавая, працуе ў Англіі і ЗША, мае офіс у Польшчы), мае даволі зацягнутыя працэсы:
Камунікацыя з рэкруцёрам зацягнулася на тыдзень — так выйшла, што ён сышоў у адпачынак. Затым я чакаў наступнага раўнда інтэрв’ю — і гэта таксама тыдзень. Потым яшчэ тыдзень давялося чакаць фідбэку, а наступны раўнд інтэрв’ю — яшчэ праз тыдзень. Ну, а пасля гэтага яшчэ тыдзень трэба было чакаць фінальнага фідбэку.
Але варта заўважыць, што ў іншых кампаніях, куды я альбо не прайшоў, альбо спадабаўся, але адмовіўся ад іх оферу, была такая ж карціна: шматступеньчатыя інтэрв’ю з доўгім чаканнем фідбэку. Я мяркую, гэта можна звязаць у тым ліку з вялікім патокам кандыдатаў і жаданнем кампаній не прамахнуцца з кандыдатам у крызісны час.
У мяне працэс рэкрутынгу пачаўся ад красавіка — а першы працоўны дзень быў у ліпені: тры месяцы амаль.
Кампанiя — амерыканская, я — мід/сеньёр у сеткавых тэхналогіях. Працу шукаў хутка, бо не заладзілася з выпрабавальным тэрмінам на першым месцы ў Польшчы (а тую працу я шукаў ажно 6 месяцаў). Трэба было падавацца на побыт, а выпрабавальны тэрмiн скончыўся за тры дні да падачы.
Шукаючы новую працу, я зрабіў прыблізна 20 аплікацый, адкрыў недзе 5 пайплайнаў — астатнія або ігнаравалі, або адмаўляліся адразу. Але ж у параўнаннi з мiнулым годам рынак значна палепшыўся, як мінімум для мяне (можа, пасля кавіду людзі вяртаюцца ў офісы, і працы з сеткамі стала больш): тады было 75 аплікацый, прыблізна тыя ж самыя 5 пайплайнаў, і адзін офер, а тут — ажно тры оферы.
У сваёй кампанii я прайшоў скрынінг, тэхнічнае iнтэрв’ю і потым чакаў тры тыдні наступнага этапу, бо яны да яго не пераходзілі, пакуль усе кандыдаты не скончаць папярэдняга этапу. Затым яны вярнуліся да мяне адразу з оферам.
Я абраў іх таму, што зацікавіла праца з прамысловым абсталяваннем. Яшчэ яны зрабілі бэкграўнд чэк, што мае сведчыць пра сур’ёзнасць у адносінах да персаналу.
Ад прыняцця оферу прайшло паўтара месяца, бо за два тыдні яны не паспявалі зрабіць неабходныя прыгатаванні са свайго боку (анбордзінг у іх толькі на пачатку месяца).
Трэба дадаць: пакуль я праходзіў бэкграўнд у маёй кампанii, яшчэ адная паспела правесці ўсё інтэрв’ю і выдаць офер, калі я дакладна яго прыму, бо пытанне маёй легалізацыi хвалявала ўсіх.
— Я — інжынер-праграміст, мой узровень паміж junior+ і middle-: у мяне ўсяго 2 гады досведу камерцыйнай распрацоўкі. 4 месяцы шукаў працу ў Еўропе, у прыватнасці ў Германіі — праз Blue Card. Офер атрымаў праз 1,5 месяца сумоўяў у буйной швейцарскай кампаніі са сваім брэндам і офісам распрацоўкі ў Берліне.
Мне давялося прайсці 5 раўндаў інтэрв’ю з рознымі сябрамі каманды + дадатковыя — каб абмеркаваць офер. Выглядала гэта так:
Практычна пасля кожнай пройдзенай стадыі рэкруцёр запытваў у мяне фідбэк, я адчуваў, што пра мяне клапоцяцца, наступны крок заўсёды агаворваюць і імкнуцца прызначыць інтэрв’ю як мага хутчэй.
Варта яшчэ сказаць, што офер абмяркоўвалі нядоўга: на пачатку сумоўя мяне спыталі пра salary range, я пазначыў 58-65К грос/брута на год, але ў выніку мне прапанавалі 72К. Плюс бенефіты: доступ да адукацыйнай платформы кампаніі, каб праходзіць курсы і атрымліваць новыя веды, пакрыццё выдаткаў на вывучэнне нямецкай мовы на паўгода, гібрыдны рэжым працы — у офісе або дома, кампенсацыя выдаткаў на заняткі спортам, тэхніка Apple для працы, брэндавыя рэчы кампаніі бясплатна або са зніжкай або мабільны тэлефон у падарунак.
— Маё працаўладкаванне ў літоўскую кампанію ад першага кантакту да кантракта заняло 1,5 года.
Было так: мой працадаўца вырашыў спыніць прасоўваць на беларускім рынку фрэймворк, з якім я працаваў, — і я стаў шукаць працу «непадалёк». Так прайшоў першае сумоўе з эйчаркай, якая займалася падборам кадраў для адной літоўскай кампаніі, а пасля — з C-level, і, як выявілася, мы добра знаёмыя.
Пасля сумоўя я мусіў атрымаць адказ ад эйчаркі на працягу двух месяцаў, але тая знікла з радараў. Я сваіх знаёмых не турбаваў, знайшоў працу ў Беларусі як PM, хоць і не зусім па профілі — прыйшлося мець дачыненне з іншым фрэймворкам па аўтаматызацыі бізнэс-працэсаў.
І тут праз 8 месяцаў да мяне пастукалася іншая эйчарка — ад той жа кампаніі.
Пасля папярэдняга інтэрв’ю яна прызначыла сумоўе з C-level — і зноў тыя ж людзі. Мы пагагаталі над сітуацыяй. Я сказаў, што таго разу фідбэку не атрымаў. Яны адказалі, што яшчэ ў пошуку кандыдата. Развіталіся. І зноў 8 месяцаў цішыні.
І раптам праз 1,5 года ад першага кантакту на гарызонце паўстала першая эйчарка: кампанія гатовая прапанаваць офер з рэлакацыяй!
Я вырашыў асабіста пераканацца — звязаўся з іхнім кіраўніцтвам, тыя ўсё пацвердзілі. За 28 дзён я атрымаў дазвол на жыхарства. А ў дзень падачы дакументаў у Migris мы ўклалі кантракт.
За 1,5 года, пакуль кампанія прымала рашэнне, я паспеў скончыць 2 праекты ў Беларусі як PM, адкрыць ІП і ў гэтым статусе папрацаваць у тым ліку з гэтай жа кампаніяй.
Наогул я заўважыў, што ў літоўскіх кампаніях без замежнай прысутнасці (капітал/заснавальнікі/кіраўнікі) усе працэсы ідуць мерна, нетаропка, дый супрацоўнікі ў цэлым расслабленыя — за некаторым выключэннем. У 17:30 офіс проста вымірае, а аддаленыя працаўнікі становяцца недаступныя. Любыя таскі пасля 17:30 трэба ўзгадняць ледзь не за тыдзень персанальна з супрацоўнікам і кліентам і шукаць агульныя даты.
— Знаёмыя запрасілі на ўжо адкрытую пазіцыю дызайнера. Кампанія з ЗША, працуюць аддалена. Чаканне акна пад сумоўе заняло тыдзень — інтэрв’ю прайшло добра. Затым былі тыдні два чакання, і, бадай з ветлівасці, на сумоўе запрасіў лід. Паразмаўлялі — ён абяцаў падрыхтаваць офер.
Далей былі яшчэ тыдні два-тры без адказу. Мне казалі: так доўга, бо кампанія купляе новы прадукт (іншую кампанію) і перабудоўвае планы і працэсы — ну так, усё лагічна. А дзесьці праз 2,5 месяцы прыйшла адмова — найманне закрылі цалкам.
Кажуць, яшчэ праз пару месяцаў кампанія ледзь не патанула праз тое, што набыла свайго канкурэнта, — з праекта, на які мяне хайрылі, скарацілі амаль усіх.
Што да мяне: пасля першага інтэрв’ю ў тую кампанію я не працягнуў кантракта з адным з кліентаў, за зіму ўзяў 3 кароткатэрміновыя праекты з горшым рэйтам, аднак моцна прапампаваў скілы — датуль я рэдка працаваў над адным прадуктам менш за год. А ўвесну хутка ўладкаваўся на фултайм «па знаёмстве».
З намі звязаліся два спецыялісты, якія лічаць, што выдаткавалі занадта шмат часу на спробу ўладкавацца ў беларускую кампанію.
Але абодва кейсы падаюцца не занадта тыповымі: Mediacube адмовіў праз паўтара месяца (кандыдату прыйшлося б пераразмяркоўвацца з іншай кампаніі), а Aston — праз тры тыдні, бо «заказчык закрыў вакансію».
— Улетку 2022 года ўпершыню сумовіўся ў Mediacube на web-аналітыка на запрашэнне рэкруцёра. Тады я быў яшчэ джуном — але вакансія і была складзеная для джуна. Прайшоў 2 этапы інтэрв’ю, аднак па выніках не атрымаў ніякага фідбэку — і вырашыў не пушыць рэкруцёра, прыняў маўчанне за адмову.
На пачатку лютага зноў атрымаў запрашэнне разгледзець тую ж самую вакансію — ад таго ж рэкруцёра. Падумаў: «лёс», — і вырашыў зноў паспрабаваць. Мне далі тэставае, якое я выслаў у абумоўлены дэдлайн. Праз 5 дзён атрымаў фідбэк — выкананне пахвалілі, папрасілі толькі трохі дапоўніць адказамі яшчэ на некалькі пытанняў, каб канчаткова пераканацца, што ў нас «мэтч».
Я выканаў і гэтае заданне, і праз пару дзён мяне нарэшце запрасілі на інтэрв’ю. Фідбэк па інтэрв’ю абяцалі выслаць на працягу тыдня — але так і не далі яго. Я спытаў у рэкруцёра, у чым рэч. Той адказаў, што мяне разглядаюць як паспяховага кандыдата, але кампанію бянтэжыць, што ў выпадку наймання мяне прыйдзецца пераразмяркоўваць да сябе (мне заставалася адпрацаваць па размеркаванні пасля ВНУ больш за год).
Абяцалі хутка даць канчатковы фідбэк. Але прайшло некалькі дзён, потым тыдзень — і нічога. Ужо ведаючы, як бывае ў гэтай кампаніі, я вырашыў, што такім чынам яны выказалі адмову. І вось жа цуд, праз 2 тыдні прыходзіць адказ — мяне прасілі стэлефанавацца з імі, каб абмеркаваць пераразмеркаванне.
Мы стэлефанаваліся з рэкруцёрам у той жа дзень, пасля чаго ён напісаў, што ўсё выдатна — і мяне запрашаюць на фінальнае інтэрв’ю з тэхлідам.
Ужо трохі торгалася вока ад усяго працэсу, але было выдаткавана занадта шмат часу на гэтую кампанію і проста паслаць усё было шкада. Яшчэ праз пару дзён я прайшоў інтэрв’ю з тэхлідам. Як думаеце, ці атрымаў я фідбэк па ім? Правільны адказ: яго давялося «выбіваць» з рэкруцёра чарговы раз.
А яшчэ праз 5 дзён, ужо ў другой палове сакавіка, рэкруцёр напісаў, што я ўсім вельмі спадабаўся і мяне б узялі, калі б не… размеркаванне. Тут мяне бамбанула, бо на кожным этапе камунікацыі з рэкруцёрам мы прагаворвалі гэты момант — і праз 1,5 месяца вывучэння мяне пад мікраскопам у кампаніі ўсё роўна зачапіліся за яго як падставу для адмовы. Для сябе я высновы зрабіў.
— Праходзіў сумоўі ў Aston — у іх вельмі працяглы працэс наймання, як мне здаецца. Прайшоў унутранае сумоўе і ацэньванне: у іх нестандартныя ўзроўні сеньёрнасці з дадатковымі падузроўнямі для кожнага грэйду — мяне ацанілі як мідла 2 ўзроўню. І адправіліся шукаць мне праект.
Затым было некалькі сазвонаў з менеджарамі розных праектаў — і мне зрабілі папярэдні офер, пачалі рыхтаваць да сумоўя з заказчыкам. На гэты момант нашая камунікацыя працягвалася ўжо больш за тыдзень. Перад сумоўем з заказчыкам прапанавалі правесці так званыя тэхпрагоны.
Пасля другога прагону сказалі чакаць слот ад заказчыка — і сышлі ў доўгае маўчанне. Пры канцы гісторыі, на трэцім тыдні чакання, мне паведамілі, што заказчык закрыў вакансію, я так не дачакаўся запаветнага сумоўя.
Спыталі ў заснавальніцы і CEO міжнароднага рэкрутынгавага агенцтва Lucky Hunter Таццяны Мельнічук, які перыяд працаўладкавання ў кампанію — гэта нармальна, а які — не. І што гэта кажа пра рынак.
Пры ўладкаванні ў замежную кампанію варта назапасіцца цярпеннем, бо працэсы сапраўды будуць даўжэйшымі, ніж прынята ў рускамоўных краінах. Пры гэтым занадта доўгіх тэрмінаў няма, усё індывідуальна, залежыць ад узроўню спецыяліста, колькасці этапаў, прынятых у кампаніі, і, вядома, ад самой пазіцыі.
Напрыклад, калі казаць пра C-level пазіцыі, то працаўладкаванне можа доўжыцца да паўгода, а то і больш. Мой сябар з Бельгіі проста цяпер праходзіць этапы ў брытанскую кампанію — і на дадзены момант працэс ідзе ўжо 9 месяцаў, і гэта ўсё яшчэ нармальны тэрмін.
Калі казаць пра шараговую ІТ-пазіцыю, то мінімальны тэрмін падбору ў гэтым выпадку — 3 месяцы, калі за гэты час спецыялісту атрымліваецца атрымаць офер, то можна лічыць гэта шанцункам.
У сярэднім працэс наймання ў замежную кампанію доўжыцца каля 4 месяцаў.
Доўгі працэс падбору могуць дазволіць сабе ўсе замежныя кампаніі, якія не маюць рускамоўных каранёў. Больш за тое, неістотна, ці кампанія ёсць стартапам, ці буйной ІТ-кампаніяй, доўгія (у нашых рэаліях) працэсы распаўсюджаныя ўсюды.
Цікава, што часцяком у буйную кампанію атрымліваецца ўладкавацца трохі хутчэй з прычыны адбудаваных працэсаў. Напрыклад, у майго знаёмага быў кейс працаўладкавання ў TikTok за два месяцы — і гэта вельмі хутка.
У адрозненне ад рускамоўнага рынку ІТ замежны рынак — рынак працадаўцы. Замежныя кампаніі не прывыклі да такога тэмпу наймання; менеджары, якія наймаюць, спакойна закладваюць 3-4 месяцы на пошук спецыяліста.
Акрамя таго, за мяжой прынята прапісваць у дамове адпрацоўку супрацоўніка не 14 дзён, як, напрыклад, на рускамоўным рынку, а столькі, колькі запытае кампанія ў дамове, гэта можа быць і два, і тры месяцы, так што месца рэдка «пустуе».
Атрымліваецца, у працэс пошуку новага супрацоўніка якраз закладзены час адпрацоўкі таго, хто сыходзіць. У цэлым уся сістэма пабудаваная так, што «прастояў» не сустракаецца, і калі б гэтая сістэма не працавала, то яе б не існавала.
Вядома, калі трапляецца «зорны» кандыдат, то кампанія можа пасунуць працэсы. Але трэба разумець, што кандыдатаў, дзеля якіх ахвяруюць працэсамі, што ўстаяліся, сапраўды мала.
Прычына можа быць у тым, што кандыдаты з рускамоўнага рынку прывыклі да сваёй крайняй запатрабаванасці на рынку і асаблівага стаўлення з боку рэкруцёраў і HR-спецыялістаў. Такая магутная культура камунікацыі ў сферы HR на дадзены момант выбудаваная толькі ў рускамоўных краінах.
Эйчары з замежных кампаній часцяком «гасцююць» кандыдатаў, могуць не даваць фідбэку, не будуць вырашаць тэрміновыя пытанні ў непрацоўны час і ў цэлым могуць перастаць выходзіць на сувязь з цалкам розных прычын.
Вядома, такая змена ў камунікацыях у адмоўны для кандыдатаў бок можа адбіцца на спецыялістах.
Аднак не варта забываць пра тое, што еўрапейскі (да якога залічваецца і польскі) рынак — рынак працадаўцы. ІТ-спецыялісты такія ж паводле запатрабаванасці і каштоўнасці, як і ўмоўныя сантэхнікі.
Спецыяльных маячкоў насамрэч няма; усё, што трэба — глядзець водгукі пра кампанію і прапускаць гэтыя водгукі праз прызму таго, хто гэтыя водгукі пакідае. Трэба разумець, што часцяком водгукі пішуць пакрыўджаныя кандыдаты, якія правалілі этапы або не атрымалі таго, што хацелі ад камунікацыі з кампаніяй. Але гэта далёка не заўсёды кажа пра тое, што гэтая кампанія — дрэннае месца працы. Важна прапускаць водгукі праз прызму «адэкватнасці».
Ну і, вядома, калі кандыдат уладкоўваецца ў стартап, варта ўдакладніць, на які перыяд у кампаніі разлічаныя інвестыцыі, і калі плануецца паказаць першы вынік інвестару — і, адштурхоўваючыся ад гэтай інфармацыі, рабіць высновы. І, мабыць, варта насцярожана ставіцца да NFT- і Blockchain-стартапаў.
А як доўга прыйшлося чакаць вам, пакуль працадаўца аформіў з вамі працоўныя адносіны — пішыце ў каментарах.
dev.by, як і іншым сумленным медыя, сёння вельмі складана: рэдакцыя працуе па-за межамі краіны, а нашыя рэкламныя даходы скараціліся ў некалькі разоў. Але мы даем рады — з вашай дапамогай. Гэта вы дзеліцеся з намі інфанагодамі, думкамі, досведам, часам і ўвагай. А 210 чытачоў падтрымліваюць нас данатамі.
У 2023 годзе мы хочам сабраць 1000 чытачоў-падпісчыкаў.
Дапамагчы нам можна праз Patreon.
І яшчэ крыптой, тут гаманцы.
Дзякуй, што прачыталі гэтае паведамленне.
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
Стоило бы ехать заграницу и искать работу в 2021 в пик, а не в кризис
чтоб потом оказаться на улице?
или под мостом воробья доедать, избитым прислужниками Дуды
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
[censored - П. 4.1.2. Пользовательского соглашения — https://dev.by/pages/agreement]
5 этапов на джуна только в Германии возможно.
--> ИT-специалисты такие же по востребованности и ценности, как и условные сантехники.
Тупость прёт через край
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 18 ліпеня 2023, 20:26
Ну, про всю Европу сложно так говорить, но в Германии у меня было такое ощущение. Но там не только айтишники как сантехники +/-; там все как сантехники, кроме владельцев капитала. Пресловутый социализм с человеческим лицом.
Только такая формулировка уничижительная, причём унижает сразу всех, в т.ч. сантехников. Надо просто по-другому переформулировать, возможно HR-специалист сделает это по мере восстановления рынка, сейчас будто бы отыгрывается за прошлое (вон внизу классно написали "покайтесь!").
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 19 ліпеня 2023, 12:01
нет, не прёт - поскольку выезд сантехника, который работает как ИП, в Берлине обойдётся от 100 евро (осмотр, диагностика) да и найти специалиста непросто - это прямая инфа от владельцев одного из небольших отелей на Виттенбергплатц, которые по забавной случайности оказались нашими соочественниками, уехавшими за длинной маркой ещё в 96 году
Кто угодно: осознанно подаётся на вакансию с гарантировано сложным наймом вместо мелких контор нанимающих за 2 собеса.
HRs: Покайтесь!, наступил рынок работодателя!
Всегда это поражало- люди частенько идут в контору мирового уровня, на зарплату выше рынка, и удивляются что собесы сложные и долгие. Хоспаде, в любую галеру за пару недель оформят, правда не на такие деньги.
Пятёрка мелких контор где я работал оказались на мировом уровне после acquisition/exit ) Размер не главное!
В моменте не понятно галера это без процессов или заведённый на успех стартап (
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 18 ліпеня 2023, 23:13
Галера, это не стартап :) Галера, или аутсорс галера, это компания продающая разработчиков в другие компании, своего продукта там нет. Собственно, большая часть IT в РБ, это галеры. А название такое, потому что там обычно все однообразно и текуче, как у гребцов.
Еще обычно в таких конторах опенспейс и столы стоят в ряд, и сидящие разрабы напоминают гребцов
КБ "ЛЁС" в Барани набирает специалистов на хорошие деньги в районе, и требования к кандидатам относительно простые - не пьет, нет судимости, может на компьютере программу набрать
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
[censored - П. 4.1.2. Пользовательского соглашения — https://dev.by/pages/agreement]
Ох уж этот рунглиш! Пишите уж сразу ghosting, меньше непоняток будет. Ибо гостить в русском имеет другое значение.
для ненативных спикеров можно понять и простить. наш английский для британцев не менее странно звучит. да и у ожегова в словаре я не нашла ни "паттернов" ни "синглтонов"
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 19 ліпеня 2023, 01:30
у тебя вообще нет родины,твоя Родина это методички которыми тебе прополоскали твое Серое вещество.
Оно у него не серое а цвета детской неожиданности.
Мне понравился парень, которого взяли в
Швейцарскую компанию, офис в Берлине.
"инженер-программист, мой уровень между junior+ и middle-: у меня всего 2 года опыта коммерческой разработки."
"В итоге мне предложили 72К. Плюс бенефиты"
Сравните с теми что релацируются в Польшу с галерами.
сколько той Швейцарии? по размеру как минская область. Кому там столько программистов надо, лучше быть там где пригодился и родил. Лучше троих, за трех льгот больше.
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
[censored - П. 4.1.2. Пользовательского соглашения — https://dev.by/pages/agreement]
Да, Вивикин, тебе столько не предложат. У тебя с этим джуном разные весовые категории
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 19 ліпеня 2023, 08:00
Опять ты выскочил из подворотни.
Конечно в твои 50 + ничего лучше твоей галеры тебе и не светит.
А я уже давно не джун. И поработал и в Северной Америке, и в Германии. Ессно не на зарплате джуна.
Не нервничай так сильно.
Да я и не нервничаю. Это тебе твоя фантазия рисует нервы.
В Германии и я поработал. И что?
Что сказать то хотел, не Джун? Что не можешь больше этого Джуна заработать?
Ну так ты сам себе очертил рамки. 45+ и капец. Дотируемый газ на отопление. И скучное увядание с рассуждениями как хорошо бы куда то поехать, но попу оторвать лень. Ибо просто никому не нужен.
"В Германии и я поработал"
Где, в какой компании?
От своей галеры на заказчика.
Будешь ныть, что ты напрямую работал?
Так это выйдет, что мне платили и зарплату, и командировочные, и ещё моя галера с этого имела. А ты не смог продать себя дорого немецкой галере. Да и через какое то время не смог тянуть немецкий уровень жизни и сбежал.
Можно ещё поныть, что это галера меня туда чуть ли не силой послала. Но на самом деле выглядит это так. Я был нужен заказчику онсайд до такой степени, что он готов был оплачивать мне ВСЕ. Жилье, питание, проезд, отдых....
скорее он не уверен в своих знаниях что указал такой уровень, а работодатель оценил его выше
ну а по зп - это 6к в мес брутто, миддлу+ вполне реально найти такое и в Польше, учитывая налоги в Германии, будет чуть больше 3к, ну и отнимаем аренду жилья в Берлине, получается не оч вкусно
с 6к в польше останется около 5к по b2b/инкубатору
ну такую зп найти в галерах нужно постараться, но в целом рынок в польше глобальный, и вполне хватает вариантов в подобные компании по b2b, на кармане остается существенно выше
Вивикин умеет только рассуждать.
Этот парень джун с двумя годами of experince. Это совсем не миддде +.
Джун с двумя годами of experience на галерах в Польше не получит больше 2 К. А это совсем не 6 К как у этого парня в Германии.
Да и инкубатор с его низкими налогами имеет совсем не такой статус как стабильная работа по UoP для получения кредитов (ипотеки), медицинского и социального обслуживания. А там 35% разница между з/ брутто и нетто.
У парня ещё и такие бенефиты:
доступ к образовательной платформе компании, чтобы проходить курсы и получать новые знания, покрытие расходов на изучение немецкого языка на полгода, гибридный режим работы — в офисе или дома, компансация расходов на занятия спортом, техника Apple для работы, брендовые вещи компании бесплатно или со скидкой или мобильный телефон в подарок.
Так что будем и дальше сравнивать Польшу с Германией?
Так это же ЕПАМ с его бенефитами 😭
А давай. Какой процент джунов в Германии получает 6К в месяц.
Польша, 3-4 года опыта, должность синьор. 4к $ чистыми выходит на руки, после налогов, UoP. Не epam, luxoft и прочее. Поиск 2-3 месяца.
Эммм, а где айти-рота? В состоянии "после вчерашнего" что ли? Такой же годный стартовый материал для отработки по методичке...
видишь, ребята спокойно могут себе позволить отдохнуть, никуда не спешить. Им ведь не нужно как белка в колесе 24/7 крутиться и жилы рвать, чтобы оплачивать ипотеку за 20-иметровую кавалерку где-нибудь на Праге-Поуноц, им государство само выделит квартиру, бесплатно, наградит премией - отчего бы и не отдохнуть, пока ты прославляешь польский рай, копаясь сегодня в лидле среди колбасных отрезков, которые завтра уйдут в утиль как просрочка
Ли плакать?
Вы продактом устроиться попробуйте)
От вас ожидается что вы разберетесь в бизнесе, юнит экономике, напишите план по привлечению пользователей и развитию бизнеса.
Это занимает несколько недель или месяцев...
в Белоруссии вообще с этим нет проблем. крепкого продакта назначат на любое предприятие щиток отечественный для мотоцикла развивать
китайцы тебе только щитки развивать позволят.
мнение - медленный процесс рекрутинга определяет стоимость поиска и привлечения специалиста, если у компании свой штат ХР - это одно, если компания обращается к хидхантерам - это другое.