Альтэрнатыва дарагой H-1B: праграміст атрымаў «візу Эйнштэйна» ў ЗША

26-гадовы Тануш Шаранарці працуе інжынерам у IBM ужо тры гады. Увесь гэты час ён спрабаваў атрымаць працоўную візу, але кожны раз беспаспяхова. Нягледзячы на наяўнасць магістарскай ступені, шанцы заставаліся мінімальнымі. Па словах інжынера, удзел у адборы нагадваў гульню ў казіно: «Кожны год я чакаў выніку, як быццам круціў слот-машыну ў Лас-Вегасе».

Пасля першай няўдачы ён пачаў вывучаць магчымасць атрымання O-1 — візы для спецыялістаў з «выбітнымі здольнасцямі». Для ўхвалення дастаткова выканаць тры крытэрыя з васьмі. Шаранарці аказалася дастаткова яго публікацый па штучным інтэлекце, суддзейства на хакатонах і ўдзелу ў рэцэнзаванні навуковых артыкулаў.

Да пераезду ў Амерыку ён працаваў у карпарацыі Kimberly-Clark у Індыі. Пазней паступіў у магістратуру Джонса Хопкінса па спецыяльнасці «Інфармацыйныя сістэмы і штучны інтэлект» і прыехаў па студэнцкай візе F-1. Пасля вучобы тры гады працаваў у IBM па праграме OPT — і менавіта на гэты час прыйшліся тры спробы атрымаць працоўную візу.

Заяўку на O-1 ён падаў у жніўні з опцыяй паскоранай апрацоўкі. Кожны дзень правяраў статус — і на 12-ы працоўны дзень убачыў запаветнае «Approved». «Гэта было падобна на слот у Вегасе, толькі на гэты раз я выйграў», — згадвае інжынер.

Шаранарці падкрэслівае, што дасягнуў поспеху не дзеля візы, а дзякуючы захапленню сваёй сферай. Шэсць гадоў ён займаўся даследчымі публікацыямі, опенсорс-праектамі і экспертнай працай. Па яго словах, галоўнае — сканцэнтравацца на прафесійным росце і ўкладзе ў галіну: «Калі вы гарыце сваёй справай, крытэрыі для O-1 складуцца самі».