Аўтар вайб-кодынгу: софт перажывае пераломны момант

Карпаты вылучае тры ключавыя парадыгмы развіцця софта:

• Software 1.0 — традыцыйны код, напісаны чалавекам для кампутара (напрыклад, на C++). Гэта інструкцыі, якія ствараюцца ўручную, для выканання задач у лічбавым асяроддзі.
• Software 2.0 — нейронныя сеткі, у якіх ролю кода іграюць вагі мадэлі. Такія праграмы «пішуцца» не радкамі кода, а з дапамогай дадзеных і аптымізатараў (напрыклад, сістэмы распазнавання выяў). Платформы кшталту Hugging Face робяцца накшалт GitHub’а для такога софта.
• Software 3.0 — найноўшая парадыгма, аснова якой — вялікія моўныя мадэлі (LLM). Тут праграмы пішуцца на натуральнай мове (напрыклад, на англійскай) і кіруюць паводзінамі LLM, ператвараючы яе ў «кампутар новага тыпу».

Карпаты прыводзіць некалькі навочных аналогій, якія тлумачаць прыроду моўных мадэляў:

• Інфраструктура: LLM — як пастаўшчыкі электрычнасці: з тарыфікацыяй па выкарыстанні, з патрабаваннямі да высокай даступнасці і нізкай затрымкі. Ён адзначае, што калі топавыя LLM перастаюць працаваць, гэта супастаўна з «адключэннем інтэлекту» (intelligence brownout) па ўсім свеце.
• Аперацыйныя сістэмы: бадай, самая дакладная метафара. LLM — гэта складаныя праграмныя экасістэмы, аналагічныя Windows, macOS ці Linux (дзе Llama, мадэль Meta, можа стаць опенсорснай альтэрнатывай). LLM — гэта «эквівалент працэсара», дзе акно кантэксту грае ролю аператыўнай памяці. Зараз мы, па яго словах, знаходзімся ў «1960-х» — на этапе дарагіх і цэнтралізаваных вылічэнняў, з мадэллю сумеснага выкарыстання рэсурсаў (time-sharing).
• «Ду́хі чалавека»: LLM можна ўспрымаць як стахастычныя сімуляцыі людзей, з пэўнай формай чалавечай псіхалогіі, якая ўзнікла з-за іх навучання на велізарных масівах тэкстаў. У іх ёсць звышздольнасці (энцыклапедычныя веды, ідэальная памяць), але і «кагнітыўныя дэфекты»: галюцынацыі, «рваны інтэлект» (у чымсьці яны звышлюдзі, у чымсьці робяць дурныя памылкі), і «энтраградная амнезія» — яны не запамінаюць веды з цягам часу, а залежаць ад прамога кантэксту.

Будучыню распрацоўкі праграм Карпаты бачыць у дадатках з частковай аўтаноміяй і праграмаванне з удзелам ШІ:

• Чалавек і ШІ працуюць разам — цяпер чалавек не піша код, а правярае, што згенераваў ШІ. Галоўнае — паскорыць цыкл «генерацыя → верыфікацыя».
• Спецыялізаваныя GUI — візуальныя інтэрфейсы дапамагаюць правяраць працу ШІ значна хутчэй, чым чытаць «сырыя» тэкставыя вывады.
• Паўзунок аўтаноміі — прадукты павінны даваць карыстальніку кантроль: ад найпрасцейшых да цалкам аўтаномных дзеянняў ШІ ў кодавай базе.
• «ШІ на павадку» — гэта важна: фармулёўка промптаў павінна быць канкрэтнай, каб мінімізаваць памылкі, а прамежкавыя артэфакты (напрыклад, структура курса, створаная ШІ) — паддавацца аўдыту. Гэта дапамагае ўтрымаць мадэль у рамках і павысіць яе эфектыўнасць.

Таксама Карпаты згадаў пра «вайб-кодынг» — праграмаванне з дапамогай ШІ праз промпты на натуральнай мове. Цяпер праграмістам можа быць кожны, таму што натуральная мова стала ўніверсальным інтэрфейсам. Гэта сапраўды беспрэцэдэнтная з’ява, якая можа стаць «уваходнай кропкай» у свет распрацоўкі для мільёнаў.

Але генерацыя кода — гэта толькі пачатак. Самае складанае — увасобіць яго ў рэальнасць: разгортванне, DevOps, аўтэнтыфікацыя ўсё яшчэ застаюцца глыбока «чалавечымі» задачамі.

Карпаты лічыць, што настаў час улічваць асаблівасці агентаў-распрацоўшчыкаў. Напрыклад, у дакументацыі час адыходзіць ад інструкцый накшталт чалавечых «націсніце тут» у бок API-запытаў, якія лёгка інтэрпрэтуюцца LLM. Што датычыцца інструментаў для скармлівання дадзеных ШІ, патрэбны ўтыліты, якія будуць пераўтвараць «чалавекаарыентаваны» лічбавы кантэнт (напрыклад, рэпазіторыі на GitHub) у фармат, зразумелы моўным мадэлям.

Як кажа Карпаты, мы ствараем «касцюмы Жалезнага чалавека» — прадукты, якія пашыраюць магчымасці чалавека, але ў той жа час валодаюць аўтаномнымі функцыямі. І гэты «паўзунок аўтаноміі» будзе няўхільна зрушвацца ў бок большай самастойнасці ШІ ў бліжэйшае дзесяцігоддзе.

Зараз — ідэальны час, каб эксперыментаваць, вынаходзіць і перапісаць будучыню праграмнага забеспячэння, падводзіць рысу даследчык.

Вайб-кодынг: праграмісты прыдумалі, як працаваць, амаль нічога не робячы

Па тэме

Вайб-кодынг: праграмісты прыдумалі, як працаваць, амаль нічога не робячы

Кофаўндар OpenAI: з-за вайб-кодынгу кодзіць стала непрыкольна

Па тэме

Кофаўндар OpenAI: з-за вайб-кодынгу кодзіць стала непрыкольна