«Спачатку ён трымаўся на простых задачах, а потым яму вежу сарвала». Ці браць оверкваліфайда, ці не?

— Не трэба ўспрымаць фразу: «Вы занадта добрыя для нас», — у лоб. Глядзіце глыбей, бліжэй да кораня. Да гэтай фразы прыкладаюцца наступныя схаваныя атрыбуты:

• вы па кваліфікацыі вышэйшыя за вашага будучага кіраўніка (кіраўнік +1, +2, чым уся праектная каманда) — і ёсць высокая рызыка, што вы не спрацуецеся;
• вы пераўзыходзіце патрабаваннямі (фармальна па чэк-лісце) патэнцыйнага суіскальніка на дадзеную пазіцыю, і кадравік не зможа растлумачыць свайму заказчыку, чаму ён абраў менавіта вас, які «не змяшчаецца ў чэк-ліст»;
• вы не падыходзіце па нейкай адной прыкмеце: вы занадта стары (дасведчаны, прабачце), вы — дзяўчына (а шукаюць мужчыну), вы працавалі ў дзяржструктуры (а шукаюць каго-небудзь з камерцыйнай арганізацыі) і іншае. Прасцей за ўсё сказаць, што вы вельмі добрыя для нас, чым сказаць: прабачце, але вы нам не падыходзіце па адной прыкмеце са ста;
• прапанаваная вакансія ўжо занятая (фармальна), але для начальства трэба прагледзець і прасумовіць іншых кандыдатаў, каб улічыць усе магчымыя рызыкі / зняць пытанні. Таму такой фразай проста зліваюць чарговага суіскальніка.

— Вы нейкія дзіўныя. Колькі разоў казаць: падначалены не можа быць лепшым/разумнейшым/прыгажэйшым /[уставіць сваё] за начальніка?! Інакш наогул уся іх фірма пасыплецца. Таму, калі вам гэта кажуць, радуйцеся, што вы туды не патрапілі. Вам там сапраўды рабіць няма чаго.

— Атрымала самы вялікі галаўняк у сваім жыцці, калі павялася на просьбы ўзяць чалавека з вышэйшай кваліфікацыяй на пасаду ніжэйшую ўзроўнем, бо вельмі патрэбная праца, цяжкае становішча і ўсё такое, і дзялоў жа на пару месяцаў — закрыць праект. 

Спачатку ён трымаўся на простых задачах, а потым яму вежу сарвала — ён дэстабілізаваў усіх. 

Спецыяліст мае адпавядаць пасадзе. Я сама пару разоў брала ніжэйшую пасаду — і гэта вельмі хутка сканчалася, бо адчуваеш сябе вельмі няўтульна і не на сваім месцы. Няма адчування, што праца лёгкая і я зараз яе адным пальцам зраблю, але ёсць адчуванне, што цябе апранулі ў дзіцячую сукенку і ў цябе выгляд дурніцы, аднак ты маеш яе насіць, бо сама падахвоцілася. Праца мае адпавядаць кваліфікацыі, інакш унутраны дысананс раздзірае і вас, і ўсіх вакол. Той, хто з гэтым сутыкаўся, той не захоча паўтараць.

— Гэта заўсёды заканчваецца аднолькава. Спачатку вы на ўсё згодныя, бо грошы патрэбныя. Потым вы раздалі даўгі, і грошай ужо як бы і мала. І задачы нейкія сумныя адразу. І прафесійны (і не толькі) гонар аднекуль з’яўляецца. Вы ходзіце і паказваеце іншым, як ім трэба правільна працаваць (чаго не робяць джуны), — і вось ужо канфлікт, і вы ідзяце шукаць наступную працу, а працадаўца застаецца ні з чым. 

Таму дасведчаныя працадаўцы ўжо на гэта не вядуцца. Дый вам лепш пачакаць, пашукаць дбайней і знайсці штосьці ў адпаведнасці са сваімі скіламі і ўзроўнем.

— Гэта было даўно: прыйшла да мяне асістэнткай маладая жанчына з дыпламатычнай адукацыяй, якая знала 4 мовы. Асабістыя абставіны ў той час не дазвалялі ёй працаваць поўны дзень — і яе ўсюды адфутбольвалі як overqualified са зразумелых прычын: ніхто не верыў, што яна затрымаецца пасля таго, як яе жыццё зменіцца.

Карпаратыўныя машыны не любяць змен — любых. 

Яна прапрацавала ў нас 8 месяцаў і за гэты час прывяла ў парадак абсалютна ўсё.