Нам напісаў супрацоўнік мінскага офіса Mapbox, якога засмуціла публікацыя з крытычнымі водгукамі пра кампанію. Прапанаваў «накідаць артыкул пра светлы бок Mapbox». Мы, вядома, пагадзіліся. Вось што атрымалася.
Нам напісаў супрацоўнік мінскага офіса Mapbox, якога засмуціла публікацыя з крытычнымі водгукамі пра кампанію. Прапанаваў «накідаць артыкул пра светлы бок Mapbox». Мы, вядома, пагадзіліся. Вось што атрымалася.
Хто піша: цімлід з каманды Data Services. Збірае метрыкі, адсочвае працу каманды, робіць справаздачы аперацыйным менеджарам. У Mapbox прыйшоў чатыры гады таму. Без ІТ-адукацыі. Зарплата: 700 даляраў + квартальны бонус у памеры 600 даляраў. Да Mapbox таксама працаваў з напаўненнем баз дадзеных.
Бо ў беларускім інфаполі мусіць быць не толькі негатыў.
На dev.by выйшла некалькі матэрыялаў пра Mapbox [Адзін. — Заўв.], якія выклікаюць у мяне супярэчлівыя пачуцці. У іх шмат крытыкі: месцамі справядлівай, але месцамі аднабаковай.
Я — адзін з цімлідаў у Mapbox, працую тут чатыры гады. Пачынаў з базавых задач, цяпер вяду праект і адказваю за якасць. Мне ёсць што расказаць — шчыра, без лозунгаў і скаргаў.
Мы робім прадукт, якім карыстаюцца мільёны. Працуем ў спакойнай атмасферы, з нармальным анбордынгам, без таксічнасці. І калі хтосьці выбірае сваю першую працу, няхай пачуе меркаванне знутры.
Адгукнуўся на вакансію на rabota.by летам 2021 года — тады іх было сотні. Прывабіла апісанне, дыстанцыйны фармат і зарплата $450–500. На той момант мяне ўсё задавальняла. Тэставае заданне заняло тры гадзіны, потым было інтэрв’ю з трыма менеджарамі. Адразу папярэдзілі: праца манатонная, кар’ерны рост невялікі і ў асноўным гарызантальны.
Але для першай сур’ёзнай працы ў ІТ гэта было цалкам нармальна.
Каманда сустрэла цёпла. Выдалі тэхніку, фірмовыя шкарпэткі і футболку — прыемна. Анбордынг у першы дзень быў шчыльны: інструкцыі, ІТ-бяспека, працэсы — усё па справе.
Задачы аказаліся даволі руціннымі: размяшчэнне аб’ектаў на карце, праверка, верыфікацыя. Ёсць нормы, ёсць фідбэк. Я выконваў заданні, атрымліваў заўвагі, выпраўляў.
Паступова я пачаў браць на сябе больш: прапаноўваў паляпшэнні, дапамагаў іншым. Праз год я стаў цімлідам. Не, імгненнага павышэння зарплаты разам з новай пасадай не адбылося — проста з’явіліся квартальныя прэміі. Але з часам прыйшло і стабільнае падвышэнне.
Падвышэнне ў Mapbox — гэта не аўтаматычная гісторыя, тут трэба праяўляць ініцыятыву і паказваць вынік. Але гэта працуе.
Я ведаю шмат людзей, якія так выраслі: нехта стаў менеджарам, нехта — поінт-кантактам праекта. Але ёсць і тыя, хто «захрас». Усё залежыць ад задач, матывацыі і каманды.
Пераход у цімліды — гэта не момант, калі атрымліваеш бейдж, а працэс. Ты пачынаеш браць на сябе больш адказнасці, каардынуеш іншых, вырашаеш задачы, камунікуеш з мэнэджарамі. Але фармальна ў Slack ты ўсё яшчэ можаш быць проста «Data Specialist».
Зарплата таксама мяняецца не адразу. Калі ты стаў цімлідам у сярэдзіне квартала, прэмія будзе пазней. Падвышэнне можа прыйсці толькі пасля рэв’ю, а часам толькі праз паўгода або пазней. Гэта, канечне, не заўсёды прыемна.
У нас у Data Services «вілкі» прыкладна такія:
Вілкі распрацоўшчыкаў не ведаю.
Я пасля трох гадоў працы ў кампаніі атрымліваю заробак $700 + раз на тры месяцы прэмію $600.
Заробкі павышаюць з крокам 5–10%. Рэзка скочыць не атрымаецца, нават пры пераходзе на іншы праект, і гэта выклікае незадаволенасць.
Аднак ёсць і бенефіты:
Ты сапраўды можаш купіць лыжы, аплаціць масаж ці курсы па вакале — гэта працуе.
На маім узроўні можна доўга падымацца да $800 «чыстымі». Але заўсёды ёсць магчымасць пераключыцца на кар’еру менеджара (праўда, пры ўмове, што ёсць адкрытая пазіцыя).
У спецыялістаў з тэхнічным бэкграўндам варыянтаў больш. Нядаўна адзін дата-спецыяліст перайшоў на пазіцыю Associate Software Development Engineer у каманду, якая займаецца ML. Яшчэ ведаю людзей, якія пайшлі ў дызайн, 3D або ў інжынерыю — туды прайсці прасцей, чым у менеджары.
Асабіста для сябе я бачу рост у якасці менеджара. Проста зараз адкрытых менеджарскіх пазіцый няма, але бывае, што новы праект пашыраецца — і тады з’яўляецца шанец у ім паўдзельнічаць.
Часта чую ад калегаў, маўляў, «мы тут проста танная працоўная сіла». Часткова гэта праўда. Калі твая задача — адкрыць мапу, паглядзець, дзе стаяць дарожныя знакі, і паставіць «так» ці «не», канешне, гэта не rocket science. Але людзі ідуць на гэтую працу пры той зарплаце і ўмовах, якія прапануюцца.
Лічу, што такі старт — гэта нармальна. Некаторыя потым растуць, вучаць англійскую, спрабуюць no-code або робяць паляпшэнні для сваіх праектаў.
Але так, бываюць праекты настолькі простыя, што я пра іх жартую: «Гэтым задачам можна было б навучыць маю маму, калі яна ўмее карыстацца мышкай і клавіятурай». Гучыць груба, але гэта частка рэальнасці.
Часам мы жартуем: «мы беларускія індусы», якія робяць базавую працу. І што з таго? Галоўнае — што ў цябе ёсць шлях далей, калі ты хочаш.
Шкадаваць пра тое, што я пайшоў у Mapbox, мне ніколі не даводзілася. Праўда, жаданне звольніцца ўзнікала. Асабліва ў моманты, калі ты робіш нейкую задачу, прапануеш паляпшэнне — і яго адкідваюць. Гэта б’е па самалюбстве. Думаеш, што прыдумаў нешта класнае, а цябе проста не пачулі. Напэўна, такое бывае на любой працы.
На пазіцыі цімліда гэта адчуваецца мацней: ты выносіш на абмеркаванне нейкія рашэнні, табе падабаецца адзін шлях, але кіраўніцтва вырашае інакш.
Чаму застаюся? Таму што праект усё роўна цікавы. Задачы часта змяняюцца, заўсёды ёсць прастора для развіцця. Хутка пойдзе пяты год, як я ў кампаніі, хочацца чаго-небудзь свежага (альбо падвышэння, альбо каб вярнуўся курс даляра), але ў цэлым я задаволены.
Канечне, калі б заўтра мне прапанавалі працу, якая сапраўды натхняе і развівае, то, магчыма, я б пайшоў. Пасля чатырох гадоў у кампаніі гэта нармальна.
Але калі гэта будзе нейкі гэмблінг, то адразу не. Усё ж Mapbox дае шмат: страхоўку, стыпендыю на хобі, гібрыдны фармат, прэміі.
Так, ёсць тыя, хто адчувае сябе «другім гатункам» у параўнанні з работнікамі ў ЗША/Японіі/Фінляндыі. Ці «проста рукамі» (асабліва калі ты не інжынер).
Але ў мяне зусім няма адчування, што беларусы — «другі гатункак». Так, мы — не інжынеры з Сан-Францыска. Але і не проста танная працоўная сіла.
Наадварот: я ганаруся тым, што Mapbox працягвае наймаць у Беларусі. У нас пашыраюцца каманды, з’яўляюцца інжынерныя пазіцыі. Гэта паказчык даверу.
Таксама ў нас няма праблем з заказчыкамі, якія баяцца працаваць з Мінскам. Мы атрымліваем задачы, робім прадукт. Адзінае — хацелася б, каб HR-ы больш актыўна працавалі і з дата-камандамі, а не толькі з інжынерамі.
Напэўна, гісторыя з заробкамі. Усё быццам бы празрыста, ёсць узроўні і табліцы, аднак не заўсёды зразумела, чаму аднаму даюць падвышэнне, а другому — не. Рэв’ю могуць быць суб’ектыўнымі. Людзі нервуюцца.
Бюракратыі я асабліва не адчуваю, у мінскім офісе ўсё вырашаецца хутка. Нават бухгалтэрыя і юрысты заўсёды на сувязі.
Але так, карпаратывы сталі больш сціплымі. Пасля пачатку вайны амерыканскаму офісу стала складана зразумець, «як вы там святкуеце, калі побач танкі». Таму ўсё стала больш стрыманым.
У кампаніі ёсць тэмы, пра якія гавораць толькі паміж сабой. Напрыклад, пра тое, што можна добра рабіць сваю працу, але не атрымаць падвышэння — проста таму, што «не ў гэты раз». Ці калі табе абяцаюць адзін праект, а потым раптам перакідваюць на іншы.
Такое бывае, але адкрыта гэтага ніхто не абмяркоўвае. Усе стараюцца не спрачацца, каб не выглядаць таксічнымі.
Для дасведчанага чалавека гэта мала. Але калі ты студэнт, гэта твая першая праца, ты хочаш падцягнуць англійскую і атрымаць рэальны досвед, думаю, гэта выдатны пачатак. Лепш, чым працаваць у бары ці адпрацоўваць за капейкі.
Тут ты атрымліваеш і заробак, і бенефіты, і досвед. І яшчэ тут можна вырасці, калі захочаш.
Так, бывае. Я сам выгараў, асабліва калі браў на сябе занадта шмат.
Была гісторыя з менеджарам, якога каманда хацела змяніць. Не атрымалася, але чалавеку далі фідбэк, і ён стаў паводзіць сябе інакш.
Памятаю, як адна дзяўчына выйшла з перамоўнай у слязах — яе звольнілі за адзін дзень. Такое не забудзеш. Але за тры гады такіх выпадкаў было няшмат. І значна больш гісторый пра тое, як людзі раслі, мянялі грэйды, знаходзілі сваё месца.
Мне самому даводзілася ўдзельнічаць у звальненнях, хаця і не наўпрост. Былі выпадкі, калі я пісаў фідбэк на калег, з якімі было цяжка працаваць. Часам мы прымалі рашэнне не працягваць кантракт з чалавекам. Але я заўсёды спрабую спачатку пагаварыць, зразумець, дапамагчы. Калі чалавек стараецца, шанец ёсць.
Бывала, што кагосьці перакідалі ў іншую каманду, і там ён раскрываўся значна лепш.
Так, Mapbox — не ідэальнае месца. Тут розныя людзі і розныя праекты, здараюцца памылкі і непаразуменні. Але тут можна вырасці, атрымаць класны досвед, вылечыць зубы па страхоўцы, купіць новыя лыжы за кошт кампаніі і гуляць у FIFA ў офісе з калегамі.
Я хацеў бы, каб у інфаполе было больш нармальных, сумленных гісторый пра тое, як працуюць рэальныя людзі.
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
Это высший пилотаж тех, кто формирует корпоративную культуру: что бы работали за копейки, не могли влиять ни на что, были бы готовы быть уволенным одним днём и публично хвалили бы такого работодателя.
От статьи веет безысходностью. Но американцы молодцы. Продают продукт миллионам, но платить не хотят под предлогом "танки близко" - отличный бизнес ход.
Это для любого мало. Это значит, что ты в рабстве, это значит что ты не способен делать накопления, а значит полностью зависим от компании и в компании это понимают, подкидывая тебе мед страховку и оплату спорта типа в подарок, что бы в твоей голове крепла мысль, что без компании ты лишишься всего и не протянешь ни месяца.
Ну вот насчёт американцев можно ещё поспорить. Очень часто это наши "самыЯ чЭсные бизнесмЭны" забирают большую часть себе.
И хооршо устроились я вам скажу. В мире и вправду кризиз. Есть кого обвинить почему так мало. Но реальную цену конечно же не покажут никому...
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 8 мая 2025, 12:29
700$ после нескольких лет работы и повышения? И это с токсичными менеджерами которых с помощью "фидбеков" уговаривают не унижать подчинённых... Выглядит не очень.
у каждого, конечно, свой взгляд, но по мне интересных проектов на найме за 800 долл. в месяц после 4+ лет работы в компании в природе не существует. От слова "совсем". Единственное исключение - это хобби, а деньги ты зарабатываешь в другом месте.
Да, и начальная з/п в 450 долл. - это норм, если через год, ну максимум другой, переходишь на сетку с нормальным уровнем оплаты. А если это база для дальнейших повышений на 5-10% (отдельный лол, хоть и распространенный), то увольнятся надо прямо через год - ровно когда на тебя начнут смотреть как не на свежевыпустившегося студента, а на человека хоть с каким-то опытом.
Если с 450 для студента на старте я ещё могу со скрипом согласиться, что это приемлемо, то 800 для тим лида на 5м году работы? Это выглядит крайне скудно, если мягко выразиться. Если англ нормальный, лучше уж в вялотекущем режиме искать что-то новое, если не хочется уволиться в никуда и искать работу в состоянии повышенного стресса, т.к. этих 800$ хватит разве что на поддержание собственных штанов. Любая нештатная ситуация, требующая финансовых вложений, будь то лечение для кого-то из близких или покупка чего-то серьёзнее сломавшейся микроволновки, приведёт к осознанию, что надо держаться, т.к. денег нет.
вось ваш карпаратыўны дыскаўнт код для атрымання зніжкі 1% на нашыя прадукты: HAHAHA1
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 8 мая 2025, 12:11
К сожалению в этой жизни недостаточно только купить лыжи, играть в Фифа и быть на позитиве. Реальный мир суров для всех. С зп в 450 долларов в сегодняшнем мире долго не проживёшь. Отсюда и берётся негатив к таким, наивно не понимающим, в чём же дело...
Может лучше сантехником или в плиточники? Там хоть перспективы на 2к$ выйти.
На месте компании я бы не давал премию автору. Хотел отлизаблюдить, а сделал посмещище из компании...
Я не знаю толковых сантехников/плиточников которые получают такие копейки как 2к$, у всех - сильно больше и очередь к ним записаться - минимум пол года.
Молодой ты мой человек... "Бойтесь данайцев, дары приносящих".
Быть назначенным на пост чиновника в такой организации - это грусть печаль Джигурда. Если это единственный способ получить по 700, то тогда вдвойне.
Гордую лычку в чем-то там "лида" носить это же не только про щеголяние на форумах и в линкединах, но в первую очередь про влияние на процессы и команду.
Вот увидели вы девушку в слезах, выходящую из переговорки. И что дальше? Испугались? "Аяяй так нельзя, какие они козлы" где-то на кухне перетёрли или даже этого не сделали?
Вы ж если "лид", то ответственность несёте за всё. А если не несёте и повлиять не можете, то сымайте мундир. Поскольку тогда эта позиция называется "крайний за всё".
p.s.
Серьёзно? Лыжи, зубы, фифа? Чарка-шкварка то бишь?
Абсолютная истина
И просто ремарка для тех, кто пишет, что 450 со старта может быть приемлемым для студента - вы наверное давно не были в Минске. 450 - это приемлимо только для неуверенного в себе, затюканного человека не желающего искать работу.
Вчерашний выпускник по ИТ специальности за месяц-другой находит себе работу в районе 1К, если ищет и если в голове что то есть.
Да да, а на втором году работы строит себе собственный пирс. Вас кто в Минск гонит с такой зп? Или всё хорошо до такой степени, что кроме Минска всё остальное по дефолту считается неликвидом?
Наверное не стоит сравнивать программиста и monkey-кликера, который отмечает светофоры на карте.
lead - monkey - кликера :)
Я зарабатывал 450 на моей первой работе в 2005 году и был счастлив.
Умудрялся не только жить, но и ездить в отпуск 2 раза в год.
Сейчас другие времена. Те 450 это как 1000 сейчас по сути. Для бывшего студента норм, а для человека семейного, да ещё и в Минске на съёмном жилье - копейки.
Зачем ты сравниваешь 2005 год и 2025?
Первую зп я получил 17 советских рублей и для школьника на родительской кормешке и этого было довольно.
Первая зп программиста 600 дойчмарок и меня обманули в 4 раза но на эти деньги можно было в те годы кормить семью из 4-5 человек.
Сегодня 700 долларов в Минске это при работе на международную компанию с глобальным и успешным продуктом - это работа считай даром. В этой же компании иной разработчик и может быть даже бездельник в день столько получает.
Если работа не очень трудная, не требует квалификации и которой можно легко обучиться, она не может быть высокооплачиваемой. Так как профессиональное развитие для нее не предусмотрено, то и зп повышать как бы не за что. Тем не менее, на такие работы всегда находятся желающие, как минимум, временные.
Если же эта работа - один из видов деятельности в известной компании с интересным продуктом, "которым пользуются миллионы", то вы становитесь частью большого общего процесса и можете дополнительно пользоваться теми же материальными и нематериальными бонусами, как и более квалифицированные коллеги, на которых держится бизнес и "дух компании".
От не очень квалифицированных сотрудников тоже ожидают соответствия этому духу, т.к. для создания продукта нужна корпоративность и хотя бы минимальная увлеченность им. Вовлеченность в общий процесс придаст им другой статус, покажет перспективы роста в других направлениях и возможности влияния.
Но временные сотрудники приходят обычно только за деньгами, а у компании не всегда есть возможность организовать работу для них отдельно. Поэтому она и отбирает сотрудников сразу так, чтобы те вписались в общее дело, и судя по рассказу, честно об этом предупреждает.
В реальности решения принимают конкретные люди, соответствующие духу компании в разной степени, поэтому и решения могут быть разными.
Зп 700 долларов, через год тимлид.
Простите дамы и господа, я не знаю смеятся мне или плакать.
Как можно так себя не ценить?
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 10 мая 2025, 18:38