Гэтая дзяўчына дакладна ведае, дзе пазнаёміцца з айцішнікам у Мінску. Пагутарылі з аўтаркай ціктокаў, якія завірусіліся

«Часам людзі не чытаюць апісання ў шапцы профілю і пачынаюць: «Ды ты нахлебніца, рыба-прыліпала»

У апісанні цікток-акаўнта сказана: «Дачка мамінай сяброўкі з айці». Ксенія (так клічуць аўтарку) працуе піяршчыцай у адной з блакчэйн-кампаній. Доўгі час яна ставілася да ціктока з некаторай доляй сарказму. Але затым сама выпадкова стала гераіняй відэа ў Douyin — кітайскай версіі праграмы. Ксенія выкладае ва ўніверсітэце курс міжнароднай камунікацыі, і студэнты з Кітая зрабілі з ёй некалькі ролікаў, якія затым набралі сотні тысяч праглядаў за пару дзён.

Ксенія тады якраз думала, «у якую сацсетку выходзіць», і гісторыя з кітайцамі стала довадам на карысць ціктока. Праз дзіўнае супадзенне тады ж у Мінск вярнулася яе знаёмая, якая вядзе блог пра жыццё ў Стамбуле. Яна хацела заняцца чыім-небудзь прасоўваннем, і Ксенія прапанавала сябе ў якасці паддоследнай.

Праца над тэмамі заняла прыкладна месяц. І гераіня нават спецыяльна ўзяла тыднёвы адпачынак на працы, каб пачаць запісваць відэаролікі.

— Зразумела, што піяр, крыпта і іншае — гэта не самыя лёгкія тэмы для першых відэа, — тлумачыць яна. — Я шмат думала над тым, які ж канцэпт зрабіць, каб зачапіць людзей. Што іх хвалюе? Атрымалася, што ўсіх хвалюе тэма айцішнікаў. Звычайна мы ўсіх вар’юем тым, што жывем «класна і лёгка» (хоць ніхто не думае, што насамрэч гэта складана). І, па-другое, стасункі.

Я заходзіла туды на тыдзень у ліпені, мне хапіла. І вось цяпер, пасля запуску ціктока, зайшла паўторна, і мне даслалі паведамленне: «Гэта атрымліваецца, ты багатая айцішніца? Tesla ў цябе ўжо ёсць ці з электроннага толькі вібратар?». Я нават скрыншот зрабіла на памяць (смяецца).

Так і з’явілася гэтая гісторыя — што было б класна зрабіць ролікі пра тое, дзе людзі з айці наогул сустракаюцца і знаёмяцца. Думаю, у наш час вельмі складана знайсці сабе пару. Здаецца, што ў нас так шмат спосабаў пагутарыць: інтэрнэт, нейкія актыўнасці — але чамусьці мэтчы адбываюцца ўсё радзей і радзей, і гэта сумна. 

Я размясціла першы ролік у пятніцу, 7 красавіка. А ў суботу раніцай прачнулася і ўбачыла, што ён трапіў у трэнд. Мяне рыхтавалі да таго, што рэакцыя бывае розная. Але большая частка людзей пад маімі відэа вельмі адэкватныя. Айцішнікі проста коцікі! Хтосьці ўжо нават свой клуб настолак сабраў (адное з відэа прысвечанае таму, што пазнаёміцца з айцішнікам можна ў клубе настолак — прим.dev.by), частка раіць новыя месцы для наступных відэа.

Нядаўна ў мяне выйшла відэа пра мінусы стасункаў з айцішнікам, і пакуль яно не трапіла ў трэнд, каментары былі адэкватныя (асабліва пра «так гучыць, быццам з’явілася асобная раса айцішнікаў»). А потым пачалося: «Што ты пра сябе наогул думаеш?». Але я піяршчыца, якая свайго часу вырашала антыкрызісны кейс па рэпутацыйнай шкодзе ад праграмы «Пусть говорят», мяне ўжо мала чым спалохаеш.

Так, вядома, хейтараў таксама хапае. Часам людзі не чытаюць апісання ў шапцы профілю і пачынаюць: «Ды ты нахлебніца, рыба-прыліпала». Хоць я сама айцішніца, і асабіста аплачваю свае рахункі.

— Можа, трэба зрабіць відэа, як пазнаёміцца з багатай айцішніцай?

— Я ўжо пачала рабіць чарнавік. Але, напрыклад, на думку электрыка Пеці з «Аўтаваза», я таксама лічуся багатай айцішніцай. І як ён мяне знойдзе, калі я працую з дому, хаджу ў World Class (сетка фітнэс-клубаў прэміум-класа — заўв. dev.by) і п’ю з дзяўчатамі каву ў бістро? Пэўна, тут найбольш аптымальны варыянт — толькі кавярні: «шукай па новым макбуку», так бы мовіць.

«Пачалося жартам, а па выніку атрымаўся нейкі «ціндар для айцішніка»

Ксенія кажа, што яе ролікі ўсё ж больш гумарыстычныя, але заснаваныя на асабістым досведзе. Так, згаданыя ў роліках лакацыі для знаёмства з айцішнікамі — гэта месцы, куды яна ходзіць сама, або якія ёй параілі сябры. 

— На будучыню вельмі шмат розных ідэй. У тым ліку і пра сэкс у каментарах паднімалася тэма. Тут я хачу абараніць айцішнікаў. Мне здаецца, у сферы сэксу ў айцішнікаў не проста ўсё добра — але і тэхналагічна. Рэальна: сядзяць хлопцы ў кампаніі і абмяркоўваюць, якія сэкс-цацкі куплялі дзяўчынкам — не таму, што «не могуць», а таму, што выдатна разумеюць, што ёсць розныя спосабы атрымаць задавальненне. Мой сябар-айцішнік з жонкай, напрыклад, актыўна прапаноўвалі падарыць мне на 8 сакавіка «сатысфаер» — патэсціць новую мадэль, так бы мовіць.

Так што ў плане тэхналогій сэкс у айцішнікаў на найвышэйшым узроўні. Але, вядома, ёсць і дзіўныя фетышы (анімэ гёрлы, высокія футанары (лепей не гугліць), мілфы і г. д.).

У найбліжэйшых планах — зрабіць рубрыку ў стылі «Давай ажэнімся». У нас ужо ёсць адзін айцішнік «на выданні», які пагадзіўся даць пра сябе інфармацыю. Увогуле, пачыналася жартам, а па выніку нейкі «ціндар для айцішніка» атрымліваецца.

Хлопцаў таксама крыўдзіць кантэнтам не будзем, зразумела. 

Пытаемся, чаму Ксенія прапануе пазнаёміцца менавіта з айцішнікам, а не, скажам, з нейрахірургамі або сантэхнікамі.

— Я ўжо сустракалася з гэтым пытаннем у каментарах. Чаму айцішнікі? Бо гэта мая праца і маё атачэнне, — адказвае дзяўчына. — Больш за тое, я лічу, што большасць айцішнікаў — гэта людзі, якія сапраўды ідуць у нагу з часам. На жаль, у краін СНД яшчэ прысутнічае мноства стыгмаў, якія ідуць з дзяцінства, мінулых пакаленняў, і моцна тармозяць. Напрыклад, перакананне, што ты абавязаны працаваць толькі ў офісе ад 9 да 6, не мусіш ездзіць на таксі, а дастаўка ежы і клінінг — гэта наогул страшныя словы багатыроў.

У маіх знаёмых айцішнікаў такога не назіраецца. Таму я лічу, што хлопцы з айці — рэальна добрая партыя для дзяўчыны. Асабліва калі дзяўчына добра зарабляе, адукаваная і мае мэты і памкненні па жыцці. Я сама такая.

У мяне добры заробак, свая машына, сама купіла сабе Dyson, айфон і Macbook. Але калі я пачынаю гутарыць у інтэрнэце… Як прыклад — мне ў інстаграм нядаўна напісаў аўтамеханік Х, які шукаў «роднасную душу, каб пабудаваць з ёй сям’ю і жыць разам да труны». А ў мяне па інстаграме відаць, што я жыву «сваё найлепшае жыццё», і думаю крыху глабальней. Кватэра-машына-дача — гэта відавочна не мяжа маіх мар. Таму я яго спытала — чаму ён, паглядзеўшы мой інстаграм, вырашыў, што я падыходжу? І атрымала адказ, што яму «не важная ўся гэтая мішура, галоўнае, каб чалавек быў шчырым». 

Не падумайце, я таксама за шчырасць. Але, шчыра кажучы, у наш час на адной шчырасці стасункі не будуюцца. Гэта, у тым ліку, пра цікавасць, узровень адукацыі і, чаго хаваць, грошы. 

Мы звычайна далікатна замоўчваем гэтую тэму. Але прадукты не купляюцца за «дзякуй, калі ласка», як і аплата арэнды, паходы да доктара і астатняе. Так, бываюць розныя сітуацыі, у тым ліку ўмоўнага мезальянсу, дзе ўсё добра і выдатна. Але тут ёсць два важныя моманты.

Па-першае, мы ўсё яшчэ жывем у грамадстве, дзе пераважаюць патрыярхальныя стасункі. То-бок калі мужчына галава сям'і, а жанчына ўмоўна захавальніца ачага. І неістотна, што ты сама працуеш, і ў цябе ёсць куча сваіх спраў, сябровак і хобі. Ты ўсё роўна маеш гатаваць-мыць-збіраць і гэтак далей. Гэта асабісты выбар кожнага, але мне здаецца адэкватным, калі бытавыя абавязкі падзяляюцца незалежна ад полу і кожны гатовы дапамагаць з хатнімі ды іншымі справамі.

І другое — нараджаюць усё яшчэ толькі жанчыны. Не важна, наколькі ты супер-класная, разумная і малайчына. У дэкрэце ты ўсё роўна вельмі безабаронная, як і тваё дзіця. І, мне здаецца, вельмі важным ведаць, каб твой партнёр мог узяць адказнасць у гэты момант, і ты адчувала сябе з ім камфортна.

Уласна, таму стасункі і сталі такім трыгерам у ціктоку і блогу. Бо яны хвалююць усіх. 

«Калі вобраз ІТ-сферы пачынае станавіцца рэальна нейкай галерай, гэта не ёсць добра»

— І апошняе пытанне — ці здрабнеў мінскі айцішнік?

— Ёсць такое адчуванне, што свабодны айцішнік сапраўды трохі здрабнеў. 

З майго досведу, у Мінску засталіся ў асноўным альбо жанатыя, альбо нейкія джуны і раннія мідлы. І, вядома, джуны вельмі драбнеюць. Але мне здаецца, што гэта праблема не джуноў, а ІТ-кампаній. 

Я зараз выкажу, можа, непапулярнае меркаванне, але! Зразумела, што сітуацыя на рынку вельмі складаная, і кожны круціцца як можа. Але калі кампанія набірае купу джуноў за супер-смешныя грошы, закрывае імі мноства праектаў, затым людзі выгараюць, сыходзяць з айці, і вобраз ІТ-сферы пачынае станавіцца рэальна нейкі галерай, гэта не ёсць добра.

Я нядаўна зрабіла відэа пра тое, чаму я не з’ехала з Беларусі. Лічу, што гэта асабісты выбар кожнага, дзе няма правільнага або няправільнага рашэння. Вядомая рэч, што ёсць розныя рызыкі і розныя моманты. Але ёсць людзі, якія хочуць тут жыць. Гэта не азначае, што яны прытрымліваюцца нейкага палітычнага парадку дня. Яны хочуць жыць дома.

Думаю, што некаторыя апошнім часам забываюць: дом — гэта вельмі важна для многіх, у тым ліку і для айцішнікаў. Таму мне было важна паказаць, што тут яшчэ засталіся людзі з айці, хай нашыя шэрагі і радзеюць з кожным месяцам.

Вы дачыталі гэты матэрыял да канца. Калі вы тут апынуліся, значыць, хутчэй за ўсё, вас штосьці зачапіла. Выдаткуйце яшчэ 30 секунд, калі ласка.  

Беларускае ІТ нельга ўявіць без dev.by.

Мы ўжо амаль 15 гадоў робім важныя і сумленныя матэрыялы, дапамагаем кожнаму з вас дзяліцца прафесійным досведам і думкамі, робім беларускую версію. Мы радаваліся поспехам індустрыі разам, звярталі ўвагу на несправядлівасць, даем слова кожнаму.

Сёння рэдакцыя dev.by — каманда аддаленых беларусаў з 10 чалавек. Яшчэ ў нас ёсць менеджмент, бэкофіс і, вядома, тэхнічныя спецыялісты. У нас 600+ тысяч чытачоў штомесяц і дзясяткі тысяч у тэлеграм-каналах і сацыяльных сетках. Мы выпускаем 300+ навін і вялікіх тэкстаў, накшталт таго, што вы толькі што чыталі. Усе беларускія медыя цытуюць dev.by.

Ва ўсіх цёмныя часы. І мы ідзем праз ідэальны шторм разам з кам’юніці. Нашыя рэкламныя даходы, якія былі крыніцай фінансавання рэдакцыі, скараціліся ў некалькі разоў.

Пры гэтым мы ўпэўненыя, што тым больш важна працягваць заставацца месцам сустрэчы беларускай ІТ-супольнасці — усіх, хто застаецца і з’язджае.

Вы можаце нам дапамагчы. Пры канцы мінулага года мы запусцілі падпісную кампанію — пачалі збіраць данаты ад чытачоў. Мы хочам у 2023 сабраць 1000 чытачоў-падпісчыкаў. Цяпер іх 170.

Дапамагчы нам можна праз Patreon. 

З Беларусі — праз Donorbox.

І яшчэ крыптой, тут гаманцы.

Цяпер сярэдні чэк — каля 10$, але мы радыя любой суме. Штомесячныя плацяжы робяць нашыя планы больш прадказальнымі, але вы самі глядзіце, як вам зручна :)

Дзякуй, што прачыталі гэтае паведамленне.