Аддаленая праца прыводзіць да зніжэння прадукцыйнасці на 18% — даследаванне

Вопыт праводзілі эканамісты з Масачусецкага тэхналагічнага інстытута і Каліфарнійскага ўніверсітэта ў Лос-Анджэлесе. Яны на працягу 8 тыдняў назіралі за дзвюма групамі спецыялістаў па ўводзе даных у індыйскім Ченаі: адная працавала з дому, другая — з офіса. У выніку прадукцыйнасць першай групы выявілася на 18% ніжэйшай, ніж другой.

Усяго ў эксперыменце ўдзельнічала 235 чалавек. Для прыцягнення ахвотных даследчыкі размясцілі рэкламу працы ў мясцовых газетах. Усім былі дадзеныя аднолькавыя задачы, рэсурсы і мэты. Працаваць яны мусілі прыкладна 35 гадзін на тыдзень. Удзельнікі з першай групы маглі самі вырашаць, калі працаваць, а ўдзельнікі другой мусілі хадзіць у офіс «ад 9 да 5».

Кожныя 15 хвілін даследчыкі рабілі фота падыспытных першай групы праз камеры на дадзеных ім ноўтбуках, каб пракантраляваць, што працуюць яны самі. Галоўным крытэрам прадукцыйнасці была хуткасць уводу даных. Таксама ўлічваліся правільнасць даных, якія ўводзіліся, і час прастою.

Праводзіць вопыт менавіта на спецыялістах па ўводзе даных было вырашана таму, што ў Індыі іх шмат, праца адносна нізкакваліфікаваная і можа лёгка выконвацца як аддалена, так і ў офісе. Акрамя таго, спецыялісты ў гэтай сферы практычна не ўзаемадзейнічаюць паміж сабой, і прадукцыйнасць працаўнікоў не магла пацярпець праз тое, што яны не знаходзіліся разам з калектывам.

Пытанне ў тым, ці можна вынікі даследавання экстрапаляваць на іншыя прафесіі і галіны, дзе важнае беспасярэдняе ўзаемадзеянне паміж калегамі і дзе замяраць прадукцыйнасць складаней. Даследчыкі дапускаюць, што ў недаступных для даследавання абставінах эфект, які аказвае аддаленая праца на прадукцыйнасць, можа быць іншым.