«Рады, што дзядзька зноў плаціць». Распрацоўшчык купіў кавярню, але праз год вярнуўся ў ІТ
Алег — .NET-распрацоўшчык, сышоў з ІТ год таму, каб займацца сваёй кавярняй. А затым «цудам» вярнуўся ў разгар крызісу.
Алег — .NET-распрацоўшчык, сышоў з ІТ год таму, каб займацца сваёй кавярняй. А затым «цудам» вярнуўся ў разгар крызісу.
Пагутарылі пра тое, чаму навучыў маладога чалавека год па-за «ідэальнай айцішнай капсулай».
«Папрацаваў 4 гады і выгараў»
— Я скончыў ФКСіС БДУІР у 2020 годзе. Калі завяршылася размеркаванне, у мяне ўжо было 4 гады досведу на фул-тайме. Я выгараў. Але быў запас грошай, таму я вырашыў звольніцца і пашукаць, дзе яшчэ можна зарабіць.
Часам глядзеў прапановы аб продажы бізнэсаў — дзеля цікавасці. Убачыў тое самае. Схадзіў паглядзеў. Праз тыдзень ужо аформілі ўгоду.
У мяне быў заробак $2000 — за такую ж суму я купіў кавярню ў спальным раёне. Папярэдні ўладальнік прадаваў так танна, бо бізнэс быў стратным. Але калі б я захацеў адкрыць побач такую ж установу [з нуля] — аддаў бы ўсе 10-15 тысяч. У мяне быў шанец паспрабаваць са значна меншымі ўкладаннямі.
«Наступныя паўгода я ўкладваў і ўкладваў»
Бізнэс, асабліва на пачатку, — падступная штука. Ты ўкладваеш яшчэ і яшчэ. Напрыклад, патрэбная каса — гэта 300 рублёў, а да яе трэба СКПО (сродак кантролю падатковых органаў) — 50 рублёў. СКПО трэба прышыць, а затым перапраграмаваць касу — яшчэ 200 рублёў. Варта дадаць абслугоўванне касы — 30 рублёў штомесяц, праграма ўліку — 100 рублёў.
Мала хто з пачаткоўцаў у прынцыпе здольны ўлічыць такія выдаткі. Я купіў кавярню — і пасля гэтага пачаў «разграбаць». За першыя 2 месяцы ў мяне сышло яшчэ пару тысяч долараў. Агулам: купіў за 2 + 2 = 4 тысячы пачатковых укладанняў.
Наступныя паўгода я ўкладваў і ўкладваў: у сэрвіс, у стварэнне выгоды (то-бок у сцены), у прадукт — меню, напоі, абсталяванне… Я пераспрабаваў усе віды маркетынгу: ад аб’яў на пад’ездах, флаераў і шыльдаў да таргету і карт, прайшоў экспрэс-курс для маркетолагаў, а каб разбірацца ў прадукце — і курсы барысты.
На працягу паўгода я эксперыментаваў, як толькі мог: памяняў інтэр’ер, змяніў работнікаў (на жаль, стаўшы працадаўцам, я пачаў расчароўвацца ў людзях, — напрыклад, заўважыў, што абодва мае супрацоўнікі кралі), мяняў сэрвіс, меню, назву, сацсеткі — усё гэта каштавала часу і грошай. Вынік: за гэтыя паўгода актыўных змен выдаткаваў яшчэ каля 5 тысяч долараў. Калі вам здаецца, што гэта шмат, то адкажу, што толькі адная шыльда можа абысціся ў некалькі тысяч.
З улікам таго, што бізнэс быў стратным 4-5 месяцаў, варта адабраць яшчэ 1-1, 5 тысячы долараў, — на заробак супрацоўнікам і іншыя выдаткі.
Узамен я атрымаў веды ў бухгалтэрыі, маркетынгу, эканоміцы, ды і ў прынцыпе ў зносінах з людзьмі — гэта бясцэнны досвед. Раней у мяне нават знаёмых у гэтым бізнэсе не было. А цяпер, ідучы па горадзе, я ўжо сам магу даваць ацэнку кавярням — бо знаю гэты бізнэс знутры.
Знай я тое, што знаю цяпер, з верагоднасцю 99% вырашыў бы: «не лезь».
«Ахвотных паспрабаваць сябе ў гэтым бізнэсе шмат (і ўсе ў ружовых акулярах)»
Рашэнне прадаць кавярню я прыняў, калі вывеў бізнэс у плюс. Разумеў, што выціснуў з яго максімум.
У бізнэсе ж усё проста: калі ён стратны, трэба нешта мяняць, каб зрабіць яго прыбытковым. А гэта каштуе грошай. Я памяняў, але трэба было трымаць планку і далей — інакш зноў пойдзеш у нуль ці нават у мінус скоцішся. Але старацца даводзілася дзеля $100-200 на месяц.
Яшчэ адная прычына — пастаянныя рызыкі: 70-80% устаноў у грамадскім харчаванні рызыкуюць — часам не дабіваюць чэкаў, часам не афармляюць як мае быць супрацоўнікаў і інш.
Ахвотных паспрабаваць сябе ў гэтым бізнэсе шмат (і ўсе ў ружовых акулярах, як і я калісьці) — таму прадаць нядорага было проста. Я выклаў аб’яву пра продаж бізнэсу — знайшлося чалавек 10-15 патэнцыйных пакупнікоў. Некаторыя ўгоды зрываліся ледзь не ў дзень заключэння, але ў выніку я прадаў кавярню за 2-3 месяцы.
Усе ўкладанні адбіць не атрымалася — мой досвед абышоўся мне ў 7-8 тысяч долараў.
Чаму ўсё так складана з гастра-бізнэсам у Мінску — меркаванне суразмоўцы
Па майму доведу,
- 20-30% кавярняў у Мінску аперацыйна стратныя;
- 20-30% працуюць у невялікі плюс, але з улікам інвестыцый — у нуль;
- і толькі 20-40% зарабляюць.
Вы спытаеце, чаму так шмат кавярняў і іншых гастро-устаноў у мінусе:
- Шмат плацежаздольных людзей з’ехала.
- Кавярні нярэдка з рамонтам з мінулага стагоддзя, не адпавядаюць часу. Чаму дагэтуль працуюць? А таму што раз на паўгода знаходзіцца яшчэ адная жанчына/мужчына з ружовымі акулярамі — хоча купіць сабе кавяраньку. Не было б пакупнікоў на гэтыя 20-30% стратных бізнэсаў, то ў іх не было б іншага варыянту, акрамя закрыцца. Мой выпадак — добры прыклад.
- Месца — хутчэй стэрэатып / перакладанне адказнасці. Але бываюць выпадкі, калі сапраўды месца няўдалае. Але я б сказаў так: не столькі само месца, колькі неадпаведнасць кошту арэнды месцу. Дрэнных месцаў не бывае, калі побач хоць нейкія людзі ёсць.
- Вельмі часта менавіта кавярні купляюць пачаткоўцы без досведу ў бізнэсе. Дзіўна было б, калі б ва ўсіх атрымалася зарабіць залатыя горы.
- Ну і каб цяпер адкрыць кавярню ў Мінску і чымсьці здзівіць кліентаў, трэба $30-50 тысяч. А хто з пачаткоўцаў дый наогул людзей гатовы такую суму інвеставаць? Пытанне рытарычнае.
Калі ўсё зрабіць правільна (лакацыя, укладанні, менеджмент), кавярня можа прыносіць $1-3 тысячы на месяц. У пункт бясстратнасці такая кавярня прыйдзе дзесьці праз 3-4 месяца ў сярэднім. І яшчэ скажу: цяпер тэндэнцыя да запаўнення «спальнікаў» і маленькіх гарадоў, бо ў Мінску канкурэнцыя велізарная.
Ёсць яшчэ меркаванне, што рабіць гастра-бізнэс складана, бо «задзяўбуць праверкамі». У мяне за некалькі месяцаў працы была пара праверак, але нейкім ключавым чынам яны не паўплывалі на працу ўстановы. Новых ІП / юрыдычных асоб звычайна менш чапаюць (гэта не правіла, але звычайна так было).
Праверкі і кантакты з дзяржавай хутчэй небяспечныя тым, што любая можа прывесці да прыпынення/спынення дзейнасці. І хутчэй яны аказваюць псіхалагічны ціск на ўласніка, чым кожны дзень рэальна ўплываюць на яго бізнэс. Прынамсі, гэта працуе такім чынам да планавых рэйдаў. А там ужо як пашанцуе — могуць заплюшчыць вочы, а могуць даць штраф, які перавышае ваш гадавы прыбытак.
«Раней думаў: дрэнны дзядзька — плаціць $800 замест $1000, а цяпер разумею яго ўзровень адказнасці»
Атрымаўшы гэты досвед, я стаў па-іншаму глядзець на эканоміку ў цэлым. Цяпер я ведаю / магу падлічыць, колькі каштуе той ці іншы тавар або паслуга. Я стаў больш паважаць мясцовы дробны бізнэс і купляць паслугі і тавары менавіта ў такіх прадпрымальнікаў, разумеючы, што за гэтым стаяць звычайныя людзі.
Цяпер паралельна з працай Я вяду яшчэ некалькі сваіх праектаў (яны пакуль на сацыяльнай стадыі, але ёсць магчымасць манетызаваць іх у будучыні), лягчэй бяруся за рэалізацыю сваіх ідэй — бо няма страху. Дый досвед вядзення спраў у грамадскім харчаванні дае ўсёабдымныя веды аб прадпрымальніцтве.
Я стаў аб’ектыўна ставіцца і да працы на сябе, і да працы ў найманні. Калі раней я думаў: дрэнны дзядзька — плаціць мне $800 замест $1000, то цяпер разумею, які ўзровень адказнасці ў гэтага дзядзькі і перад людзьмі, і перад дзяржавай. Дый наогул у нашай краіне бізнэс залежыць ад усіх і вінен кожнаму. Нават у бамжа, які прыходзіць у кавярню і патрабуе падаць яму бясплатную каву, — больш правоў у нашай краіне.
А яшчэ я зноў у ІТ і радуюся таму, што дзядзька плаціць мне зарплату, вырашае за мяне юрыдычныя і іншыя пытанні. І я радуюся, што ІТ у Беларусі яшчэ не памерла.
Яшчэ важнае адрозненне свайго бізнэсу ад ІТ. Як прадпрымальнік ты працуеш 24/7, нават калі з боку здаецца, што нічым не заняты, — гэта пастаянная эмацыйная нагрузка. А ў ІТ ты адпрацаваў, даў справаздачу за дзень/тыдзень, выйшаў з-за кампа, а 17:00 вечара — і вольны, як птушка. Я пра гэта раней не задумваўся.
У тую кавярню заходжу часам, размаўляю з новымі ўладальнікамі. Цяпер яе купіў ужо трэці чалавек пасля мяне.
«Цуд, што я наогул вярнуўся ў ІТ. На рынку поўна спецыялістаў, у якіх перапынкаў не было»
— Прадаўшы кавярню, я рэфлексаваў месяцы 2-3, прааналізаваў пройдзены шлях. А потым стаў прымушаць сябе сесці за тэхнічную літаратуру. Ну хоць бы па старонцы на дзень чытаць.
Было цяжка вяртацца да гэтага праз год перапынку, я быццам бы адкаціўся назад. Але паціху прывучыў сябе спачатку чытаць, потым стаў пісаць код. Два месяцы я рыхтаваўся, потым пачаў хадзіць на сумоўі.
У Беларусі выбіраць няма з чаго было — 1-2 адпаведныя вакансіі на тыдзень у найлепшым выпадку (мая спецыялізацыя .NET, узровень — middle+). Таму я стаў шукаць у Польшчы, куды пераехала шмат знаёмых:
- змяніў лакацыю ў профілі на LinkedIn — паказаў Варшаву (некалькі рэкруцёраў напісала мне, але ўсе адмовілі праз тое, што ў на той момант я быў не ў Польшчы);
- пачаў рыхтаваць дакументы на PBH — у выніку проста не дачакаўся запісу;
- паглядзеў, якія ў Польшчы адкрыліся кампаніі з беларускімі каранямі, — таксама міма, бо амаль усе яны скасавалі рэлакейт-праграмы.
Так я зразумеў, што прыйдзецца здавольвацца тым, што ёсць у Беларусі.
Адмоў было нямала — у асноўным праз перапынак у працы. Нікому не быў цікавы мой досвед па-за ІТ. Некаторыя рэкруцёры прама казалі: «А ты ўпэўнены, што ІТ — наогул тваё? Можа, піўнуху пад домам адкрыеш?»
Праз пару тыдняў пошукаў я перастаў расказваць пра досвед у іншай сферы. Казаў, што зрабіў перапынак у найманні, але не сыходзіў з ІТ.
Мой вынік: 200 водгукаў, 10 сумоўяў на працягу 2,5 месяцаў і офер — ужо 3 месяцы працую ў адной расійскай кампаніі. Некаторыя оферы зрываліся на пустым месцы. Рэкруцёры паведамлялі: «вы — вялікі малайчына, але заказчык прыняў рашэнне пакуль не пашырацца».
У цэлым, з такім перапынкам як у мяне — год плюс паўгода на бэнчы на мінулай працы — цуд, што я наогул вярнуўся. На рынку поўна спецыялістаў, у якіх перапынкаў не было. Трэба было вельмі пастарацца, каб паднесці сябе на прэскрыне/скрыне так, каб не выпусціць адзінага сумоўя на тыдзень/месяц.
Я вярнуўся на такую ж зарплату, як была ў мяне год таму. Але калі шчыра, ужо гатовы быў працаваць за суму ў 2 разы меншую.
«Я зразумеў, што заробак $1000 у 18-20 гадоў — заслуга людзей, якія стаялі ля вытокаў ІТ у Беларусі»
Свой бізнэс выбіў мяне з зоны камфорту, але дзякуючы гэтаму я змог убачыць больш.
Я зразумеў, што заробак $1000 у 18-20 гадоў — гэта хутчэй заслуга людзей, якія стаялі ля вытокаў ІТ у Беларусі, а таксама тых, хто стварыў экасістэму тут. Сярэднестатыстычны айцішнік не разумнейшы за сярэднестатыстычнага доктара, прадпрымальніка, дый прадстаўнікоў іншых прафесій. Проста так склалася, што праца ў ІТ дазваляла маладым людзям за год-два падымацца да такога ўзроўню даходу, да якога прадстаўнікі іншых прафесій пры ўсім жаданні не дацягнуцца і за 5-10 гадоў (а то і наогул ніколі).
Мой погляд на свет быў вельмі вузкім. Я думаў: «Ха, чаго я ў гэтым жыцці не пабачыў — у ім усё проста!» І толькі перапынак у ІТ паказаў: жыццё на $2000, калі любое пытанне вырашаецца грашыма, і на 500 рублёў — гэта два розныя жыцці. Думаю, я атрымаў бясцэнны досвед і моцна пасталеў за год па-за ідэальнай капсулай. Цяпер нават гляджу трохі пагардліва на калег, якія акрамя ІТ нічога не спрабавалі — як быццам я разумею больш за іх (смяецца).
Алега зацікавіў матэрыял пра скарачэнне работнікаў у ІТ-галіне за 2023 год. Ён пытаецца, можа, хто-небудзь з тых, хто сышоў, таксама, як і ён, падымае свой бізнэс. Напішыце нам у бот, калі вы сышлі з ІТ — і цяпер рэалізуецеся ў іншай сферы.
Айтишники успевают свои бизнесы в свободное время. «+1 зарплата в сезон»
Айтишники успевают свои бизнесы в свободное время. «+1 зарплата в сезон»
«Прадаў акцыі EPAM, кватэру, гадзіннік». Як айцішнікі адкрылі бізнэсы за мяжой
«Прадаў акцыі EPAM, кватэру, гадзіннік». Як айцішнікі адкрылі бізнэсы за мяжой
«Ванітавала ад кода». Айцішнік сышоў, каб адкрыць кавярню з бабл-ці ў Барысаве
«Ванітавала ад кода». Айцішнік сышоў, каб адкрыць кавярню з бабл-ці ў Барысаве
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
Отличная статья.
Эээээ....
Я правильно понимаю что на всех фото герой статьи - Олег?
Не от ИТ а от наёмного труда в принципе.
И таки да, ты теперь понимаешь больше чем многие из них, поняв разницу между бизнесом (куча ответственности и рисков, что заработаешь то и будешь лопать) и наёмным работником (выходные, отпуск, фиксированное рабочее время, зарплату вынь да положь) на личном опыте.
| Я правильно понимаю что на всех фото герой статьи - Олег?
Фотобанк же
Про выгореть за 4 года - это мегалол, начнём с этого.
В целом как человек с опытом работы вне айти, обширным причём всегда орал с нежных смуззихлёбов, которые сразу же попали на жирные зарплаты. Много таких коллег было, которые не имея понимания о реальной стоимости денег просаживали свою 3к зарплату в ноль и неделю до зарплаты судорожно проверяли когда же бухгалтерия перечислит.
Не понимаю, как можно выгореть короче - это явно что-то с изнеженной детской психикой, а не с работой, так как медики к примеру за 4 года не выгорают, делаю что-то в разы более трудное.
Но вторая часть статьи в принципе показывает, что автор поумнел - и это замечательно.
Выгореть можно и за полгода- для этого работать надо головой по 16 часов в сутки. Если ты жсончики гоняешь 2 часа в день и попиваешь смузи, то да, для тебя будет непонятно, как люди выгорают- у тебя нежная детская психика, не касавшаяся тяжелой работы.
Медики не делают ничего более трудное- большинство из них головой не работают.
Желаю тебе, как и автору, поумнеть.
А вот тут поподробнее. Что в твоем понятии тяжелая работа? Рассказывай, умненький ты наш.
Угу. Какое пренебрежение. Как ты думаешь, что изменится в этой фразе, если заменить слово "медики" на "айтишники"?
Это когда ты работаешь головой. Если тебе такая работа не знакома, увы, мои объяснения не помогут 😂
Ага. Она станет ложной. Это не пренебрежение, а понимание профессии и константация факта. Почему-то ты решил что это что-то негативное, вот тут вопрос, хм. Видимо, ты сам понимаешь что на большее чем гонять жсончики у тебя способностей нет, вот и обидно стало. Дело закрыто, бывай.
Экой ты смешной, малышок.
Прикинь, умение работать головой не приводит к выгоранию. К выгоранию приводит неумение работать головой. Иначе Энштейн выгорел бы до своих открытий. Если ты не можешь справится с задачей за 8 часов в день и тратишь на ее решение 16, то либо ты совсем не умный, либо задача поставлена неадекватно.
Это просто пренебрежение уровня БОГ к другим профессиям. Именно от того, кто перекладывает если не джсончики, так делает другую аналогичную работу. Ты не уникален.
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 5 сакавіка 2024, 15:06
Не надо рассказывать байки про работать головой по 16 часов в сутки, это невозможно, да и не работает никто столько ни на галерах, ни на продукте.
А если непризнанный гений напортачит на своём мегаважном неджейсоногнояющем проекте - ему максимум атата от лида и пм-а прилетит, либо тостер словит баг - и всё переделают. Если медик накосячит - умрёт человек. Если накосячит работяга сварщик - что-то сломается и погибнут люди. Если накосячит стройбан не работающий головой - погибнут люди. Если накосячит водитель который не работает головой - погибнут люди.
Снимите свою корону "интеллекутальнйо работы головой по 16 часов" - вы не софт для атомной станции создаёте или контроллеры для боинга делаете. Вы перекладываете дату из одной базы данных в другую в 95% случаев.
Вот я и говорю, что ты жизни-то не видел, юное нежное создание, перекладывая свои жсоны. Повзрослеешь, может поймешь.
Взрослый дядечка, а что такого уникального делаешь ты, чтоб упрекать других в детскости.
Пока что я вижу обыкновенную школоту с аргументами того же уровня. "Ты мал и глуп, ты не видал больших за(понок)"
Прикинь, взрослому и самодостаточному человеку никогда не придет в голову строить диалог с незнакомым ему человеком на форуме на вот таких вот "аргументах"
Либо ты проходишь мимо, либо обосновываешь.
Про медиков вы пишите то что не соответсвует действительности. Это большой миф - что медики умные и много работают.
Отдельные представители в медицине да много работают. Подавляющее большинтсво вообще ничему не учится и не думает, у них работа по протоколам - что собственно очень правильно и придумано потому что большинтсво медиков имеют очень низкий IQ. Вы насмотрелись передачь где в роли медика выступает некий элитный специалист. В поликлиниках и больницах в основном слоупоки/бюрократы которые занимаются заполнением бумажек и постоянно делают ошибки в применении протоколов.
Такую статью да каждому коммунисту, пока наизусть не выучит. Идеальный путь понимания от "дядя забирает все мои деньги" до "понятно, за что дядя эти деньги берет".
Спокойнее, Атлант, а то монитор забрызгать можешь
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
[censored - П. 4.1.2. Пользовательского соглашения — https://devby.io/pages/polzovatelskoe-soglashenie]
а у меня первая зп в ит была 80 долл в эквиваленте
а у меня 35 дойчемарок
а потом Президент создал айци и стали гораздо больше получать
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
[censored - П. 4.1.2. Пользовательского соглашения — https://devby.io/pages/polzovatelskoe-soglashenie]
150$. На эти деньги я снимал пол квартиры в Минске, жил и помогал маме с лекарством. Во времена были!
как же HR и иже с ними задолбали своими стереотипными рассуждениями и под...шучиваниями
Нужно ссылать гребцов на перевоспитание в реальный бизнес.
Через 6-12 месяцев будет другой уровень вовлеченности, а не мьют и сопение на колах.
Ничего нового ты не предложил. В СССР был период, когда студентов в армию отправляли на 2-3 года.
Вернем это время? Оторвем сопляков от мамкиной юбки?
Конечно вернем, в ЕС уже возвращают обязательную воинскую повинность.
Будут снежинок перевоспитывать.
Ой, и кто же возвращает? Студентов брать прям с учебы будут?
Прежеде чем писать, то хоть бы поинтересовался бы вопросом.
Кстати. Обязательную воинскую повинность в беларуси и не убирали.
Зачем сейчас студенты? Джунов не набирают, в фермеры не выгодно идти, квалерку не на что купить.
Сделают no brainier, иди в армию и не о чем не думай...
Хрюч и форму выдадут, а землянку сами откопают.
😂 Чел, ты сделал мой день. 😂
Ты прям один в один повторил те самые аргументы антироссийских каналов почему россияне подписывают контракты на самоликвидацию в СВО. 😂
лучше в армии Белоруссии служить, чем в росии чернозем удобрять
в Украине, ты имел ввиду?
это неважно. мы 30 лет героически сдерживаем лязгающих гусеницами поляков. если бы не мы - поляки за три дня смоленск взяли.
У меня во Вроцлаве был друг-американец, который открыл там кофейню. Мелкую, со свякими странными кофе: дрипы, рафы, баны, найтро и так далее. Работали у него все нелегально, не больше одного человека одновременно. Пиарил ее, как мог - постоянно во всяких городских мероприятиях участвовал со своим стендом, не пропускал никакие ярмарки, пытался заключать контракты с компаниями на поставки кофе в кегах, сам у себя проводил всякие концерты с уличными музыкантами и арт-аукционы. И все равно шло плохо - дохода выходило меньше, чем у меня с зарплаты. Хотя бывали пики прибыли, когда он начинал искать место для второй и даже третьей кофейни. Потом рядом открылся филиал какой-то сети кофеен - и половина его постоянных клиентов стала ходить туда. Большим прорывом в его бизнесе стал собранный на Ардуино ростер (автомат для обжарки сырых кофейных зерен). Заказывать сырые зерна, самому их обжаривать и продавать другим кофейням оказалось куда прибыльнее, чем продавать кофе. Плюс работники не нужны. В какой-то момент у него начались проблемы из-за жалоб жильцов на шум его ростера (кофейня была в жилом доме). Да и нужно менять трубы отопления, т.е. вложить кучу денег в арендуемое помещение. Он решил закрыть кофейню и просто стал продавать кофе 1 день в неделю на ярмарке. Это, кстати, приносило больше, чем неделя работы его кофейни. Все остальные дни он просто жарил кофе на продажу компаниям. Всякие офисы закупают кофе у того, кто предложит меньшую цену - и не важно, Старбакс это или какой-то непонятный американец. Как дела были дальше, не знаю. Но из всей этой истории я понял, что кофейня - такой себе план для бизнеса на пенсии.
Не первый раз слышу, что айтишники собираются на пенсии работать. Причем НЕ айтишниками.
У меня вопрос к ним. А почему не продалжать кодить? Ведь вы всю жизнь это делали так, что зарабатывали неплохо.
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 5 сакавіка 2024, 19:18
Это скорее утопические мечты иметь пассивный доход, пока сам бороздишь просторы океана на яхте или что-нибудь в таком духе
И как показала мировая практика если с головой дружить можно делать это очень даже не плохо. А то и лучше чем раньше. Таки опыт. Примеров мирового уровня предостаточно.
Все тоже самое нас ожидает когда рынок насытится ИТ специалистами и большую часть автоматизируют. К сожалению законы рынка одинаковые для всех и всего.
Самые лучшие инженеры останутся востребованными а вот всякие вайтишники будут получать мало - потому что их много и умеют они одинаково мало и в професси шарят слабо.
Я помню времена когда брали на хорошуз ЗП за то что чел пол года вечером что-то там почитывал по верстке и мог коса/крово но что-то сделать. Ща такое уже выглядит мало реалестичным. Хотя кто знает может ещё будут пики спроса но не факт.
Я тоже повелся по молодости на этот бред с "не работать на дядю". На тот момент успешно работал несколько лет на дядю и хорошо зарабатывал. Но потом резко бросил все и запустил свой бизнес. Он не был убыточным, но помогал лишь держаться на плаву, хотя работать приходилось без отпуска и выходных (как минимум без гарантированных). Шиковать тоже не получалось. Приходилось вести достаточно скромный образ жизни. В итоге через три года плюнул на это все и ушел обратно работать на дядю. Был очень доволен возможностью получать гарантированную ЗП по расписанию. До сих пор не жалею об этом и больше не хочу никакого своего бизнеса.
Не скажу что это были потраченные зря годы. Было достаточно интересно, получил хороший опыт общения с людьми, получил прививку от мнения, что работать на себя всегда лучше, научился лучше планировать личные финансы. Но в финансовом плане они прошли мимо. Через три года я имел ровно то, с чем начинал бизнес. Ну и уставшую из-за постоянных разъездов личную машину, которая уже требовала замены.
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 5 сакавіка 2024, 21:03
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
[censored - П. 4.1.2. Пользовательского соглашения — https://devby.io/pages/polzovatelskoe-soglashenie]
у тебя кстати ошибка в названии института. Правильное название НИИ БАТЦА (научно исследовательский институт баллистики, акустики, тактики и централизованной автоматики)
Ни фига, НИИ БАТЦА и НИИ им Баца это два разных заведения. Второй находится рядом с НИИ МОЗГИ.
Ты про это
Как тебя бедного корежит, что не с кем поср@ться. Не можешь себя откалибровать по статье, чтоб не переключиться на тему релокантов? 😂
Бедненький, а ведь действительно до тебя никто и не думал это обсуждать.
Обсуждали совсем другое.