Спыталі нашых чытачоў, якіх падарункаў яны чакалі ў дзяцінстве на Новы год, і якія дораць цяпер сваім дзецям або маленькім сваякам (пачытайце, можа, якая-небудзь з ідэй вам прыдасца).
Спыталі нашых чытачоў, якіх падарункаў яны чакалі ў дзяцінстве на Новы год, і якія дораць цяпер сваім дзецям або маленькім сваякам (пачытайце, можа, якая-небудзь з ідэй вам прыдасца).
Я любіў картрыджы для Dendy з новымі гульнямі, усю ноч заліпаў. Любіў TMNT (Teenage Mutant Ninja Turtles — заўв.dev.by), Battletoads, Double Dragon. Было некалькі частак Robocop, разнастайныя гонкі і, вядома, Batman. Прайшло 15 гадоў, а мне ўсё гэтак жа дораць гульні, толькі сур’ёзнейшыя, для PlayStation 5 або Xbox-а.
Плямешкам дару тое, што яны пішуць у пажаданнях для Дзеда Мароза. Напрыклад, летась гэта быў асабісты сейф, цацачны, з кодам, і лялька з «Халоднага сэрца». Усё па іх інтарэсах.
Рос у 90-х, заўжды марыў пра Lego. Было некалькі набораў: нейкія арыгінальныя, нейкія кітайскія Enlighten — канструктары, сумяшчальныя з Lego, але з дэталямі з пластыку горшай якасці, яны амаль ніколі не адпавядалі колерам на ўпакоўцы. Але заўжды хацелася яшчэ!
Самае страшнае, што вытворцы Lego маглі зрабіць з гаманцамі нашых бацькоў, — гэта класці ва ўпакоўку маляўнічыя каталогі з актуальнымі серыямі сваіх канструктараў. Я ведаў напамяць усе наборы і марыў пра іх, заказваў на Новы год і, вядома ж, не заўсёды атрымліваў.
Марыла ў дзяцінстве пра ровар, але так яго і не атрымала. Ужо калі была дарослай, расказала тату. Ён вельмі здзівіўся і сказаў, што яму шкада, што ён не ведаў пра маё жаданне і кожны год ламаў галаву, што ж падарыць.
Ці ажыццявіла я сваю мару ў дарослым веку? Вядома!
Больш за тое, мая дачка дагэтуль піша лісты Дзеду Марозу і расказвае мне пра іх змест, каб мне было прасцей. Хоць ёй ужо 25.
Майму сыну 8 гадоў, ён дагэтуль верыць у Дзеда Мароза. Таму будзе новы тэлефон ад Дзеда Мароза і шыншыла ад мамы. І вальер да яе, які каштуе як пяць шыншыл. Карацей, я патрапіла (смяецца).
У нас у дзяцінстве ўсё было прасцей: мандарыны і месяцаход, выдатная была цацка. Яшчэ і падводная лодка потым з’явілася. Але калі я была ў бабулі ў Севастопалі, яна ў мяне сплыла ў бок Турцыі і не вярнулася.
Я прасіла жэлацінкі і кніжку «Я пазнаю свет», прычым жэлацінкі былі асноўнымі! Мне здаецца, мы ўсе жылі не вельмі багата, раз прасілі на Новы год лясныя арэхі, жэлацін і кіндар-сюрпрыз. Але, можа, у гэтым і сэнс, што цяпер дзецям дораць зусім іншае.
Напрыклад, я дару ім кніжкі. А дачцэ знаёмай цяпер майструю рэактыўны ранец з кардону. Але ёй 3 гады, яна непераборлівая.
На кожны Новы Год я прасіла адное і тое ж — альбом для малявання і фламастары, бо разумела, у сям'і інжынера і настаўніцы грошай не зашмат. Але ў глыбіні душы я заўжды хацела «цяжарную Барбі» або «Барбі-русалку».
Свайму малодшаму кузэну я дарыла тое, што ён сам мне заказваў: цацкі, а потым, калі падрос, увесь цыкл кніг «Песня лёду і полымя». Цяпер лічу за лепшае дарыць яму грошы.
Наогул у дзяцінстве я марыла, каб я часцей бачыла маму і каб яна ачуняла (так як яна была пастаянна ў бальніцах і на працы). І каб тата працаваў на нармальнай працы, якая яму падабаецца, а не на хуткай, а ў мяне з’явіліся нармальныя сябры і не было цкавання. Але Дзед Мароз, відаць, выконвае толькі матэрыяльныя жаданні.
А з такога звычайнага — кнігі і рэчы для малявання, ну, мне, уласна, заўсёды іх і дарылі.
Знаёмым дробным я дару… Ды ў бацькоў іх пытаюся звычайна, чаго не стае, або пытаюся памеры адзення і дару ім прышпільныя шмоткі — з дыназаўрамі або аднарогамі. Або нейкія цацкі для самаразвіцця, напрыклад, набор для раскопак з малатком і пэндзлікам, дзе трэба дыназаўра раскопваць.
Я нават не магу нічога ўспомніць, калі шчыра, з падарункаў. Толькі памятаю, што аднойчы я прасіў на Новы год прыстаўку ці нешта накшталт таго. А мне, нягледзячы на тое, што грошы былі, падарылі ідыёцкі спартыўны набор: кола з дзвюма ручкамі, з якім па падлозе катаешся, каб прэс пампаваць, і кола, на якое становішся і круцішся ў розныя бакі. Затое потым я дарыў ім плазму і айфоны з айпадамі.
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
А я в детстве просила долгих лет жизни и здоровья нашему любимому Президенту. И 20 лет мое желание каждый год исполняется. Надеюсь в наступающем году все будет так же как и в прошлом.
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 25 снежня 2022, 15:12
Хотелось бы чтобы новый 2023 год, был хотя бы капельку лучше чем ушедшие 2020-2022 года... Не очень хочется что бы 2023 был таким же как 2022...
PS. А я просил близким...
у нас каждый год трудее чем прошлый но лучше чем будущий
Зато коммуналка на 100 евро ниже.
Чем не повод для радости?
Целую соточку могли бы отдать капиталистам, а оп - и вот она! И так - каждый месяц.
Ну разве ж то не праздник?
👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎👎 шиншила и другие животные это не игрушки