Парог у 37% аўтаматызацыі рынку працы можа абваліць заробкі. Мы на 14%

Па яе словах, эканоміка ўжо аўтаматызавала 14% кагнітыўных задач, і гэта азначае, што мы «знаходзімся значна бліжэй да патэнцыйнага зніжэння заробкаў, чым да бяспечнай зоны». Марынеску падкрэслівае: калі ШІ-сістэмы пачынаюць выконваць прыкметную долю інтэлектуальнай працы, попыт на чалавечую працу перабудоўваецца, выштурхоўваючы людзей у больш павольна растучыя фізічныя прафесіі.

Крытычны парог даследчыкі вызначаюць даволі дакладна. Змадэляваная Марынеску і прафесарам Конрадам Кордынгам крывая паказвае, што пры ахопе прыкладна 37% разумовых задач рост заробкаў разварочваецца ў падзенне. Да гэтай кропкі ШІ паскарае прадукцыйнасць, і заробкі часова растуць, але потым выгады пачынаюць пераразмяркоўвацца ад працы да капіталу.

Марынеску гаворыць пра фенамен «інтэлектуальнага насычэння», які фармуецца: нават самыя прасунутыя мадэлі ШІ ўпіраюцца ў фізічныя абмежаванні — абсталяванне, інфраструктуру, ручную працу, без якіх эканоміка не працуе. Прадукцыйнасць працягне расці, але гэта ўзмоцніць разрыў паміж прыбыткам кампаній і даходамі працаўнікоў.

Па назіраннях даследчыцы, першыя прыкметы развароту ўжо бачныя: запаволенне росту даходаў у «разумных» прафесіях і паступовы пераход працаўнікоў са сфер праграмавання, перакладу ці маркетынгу ў фізічныя галіны — будаўніцтва, лагістыку, догляд.

Для змякчэння наступстваў Марынеску прапануе запаволіць хуткасць аўтаматызацыі і нарасціць інвестыцыі ў фізічны капітал, каб падтрымліваць высокую прадукцыйнасць чалавечай працы. Яшчэ адна магчымая мера — падаткі на віртуальныя замены жывой працы, аналагічныя «падатку на робатаў», прапанаванаму амерыканскім сенатарам Берні Сандэрсам.