«Не хачу стаць бабкай з кнопачным тэлефонам». Доктар стаў айцішнікам — і знайшоў працу з першага водгуку

Вадзім адзначае, што стаў доктарам «з парыву душы». І дагэтуль любіць сваю прафесію: «Я не збіраюся пакідаць медыцыну, — кажа ён. — Працягваю працаваць на поўную стаўку».

— Проста наступіў момант, калі захацелася чагосьці яшчэ — новага, што было б мне цікава. 

Сумяшчаць прыём пацыентаў з ІТ аказалася няпроста, але «дактары прывучаныя прыстасоўвацца», смяецца Вадзім. 

—У мяне зменны графік працы, то-бок я працую не кожны дзень і не 5/2, таму ў нейкія дні я тэрапеўт, а ў вольны час — бізнэс-аналітык у стартапе EmTalk. Ну і не мне вам казаць, што ў ІТ ніхто не прывязаны да працоўнага месца і часу — ёсць жа яшчэ і ночы! 

У нас вельмі гнуткія ўмовы — кожны працуе, калі яму зручна. Сазвоны з камандай ладзяцца штодня, але мы іх падбудавалі пад усіх (то-бок проста з медкабінета на анлайн-сустрэчу мне выходзіць не прыходзіцца) — бо мае калегі знаходзяцца ў розных лакацыях, напрыклад, адзін чалавек у нас жыве ў Манголіі. 

Вадзім у стартапе вось ужо 1,5 года, і гэта першы і пакуль адзіны яго працадаўца ў ІТ.

— Я вам больш скажу: мне моцна пашанцавала — яны наогул першыя, каму я адправіў сваё рэзюмэ, пакуль яшчэ вучыўся на курсах.

Пра тое, як гэта здарылася, Вадзім расказвае здалёку: у 2022 годзе ён вырашыў пачаць вывучаць праграмаванне.

— Але як і многія, хто толькі хоча ўвайсці ў ІТ, меў вельмі павярхоўнае ўяўленне пра гэта. Пайшоў на курсы — асвоіў на базавым узроўні C#, Python і Java, у апошнюю закахаўся…

Вадзім не шукаў працы, але ў чат на адукацыйнай пляцоўцы, дзе ён вучыўся, выклалі аб’яву з запрашэннем на бясплатную стажыроўку — і ён адгукнуўся («вырашыў, што дапаможа мне падцягнуць хард-скілы», — прызнаецца наш суразмоўца). «І бінга» — яго ўзялі! 

Вадзім неўзабаве зразумеў, што як Java-распрацоўшчык ён не будзе запатрабаваны ў стартапе, затое будзе каштоўны як медык — праграма, якую распрацоўвае каманда EmTalk, звязаная з ментальным здароўем.

— А яшчэ я зацікавіўся бізнэс-аналізам (рэч у тым, што любую гіпотэзу трэба правяраць — і ў нас гэтым займалася ўся каманда, уключаючы распрацоўшчыкаў), і мяне «зацягнула», — смяецца Вадзім. — Выявілася, гэта больш маё, чым праграмаванне.

Вадзім памяняў курс — пляцоўка, на якой ён праходзіў навучанне, «выявілася ў гэтым плане гнуткай». 

Наш суразмоўца дагэтуль са стартапам. Працуе на валанцёрскіх пачатках, як і многія там.

— У нас няма інвестара, і з аб’ектыўных прычын мы яго і не шукаем. Так, інвестыцыі прыцягваць плануем, але праз некалькі месяцаў — спачатку трэба выпусціць MVP. 

Суразмоўца dev.by кажа, што не пакіне медыцыны, нават калі знойдзе паўнавартасную працу ў ІТ. 

— Чаму я пайшоў у ІТ — не толькі праз магчымасць у перспектыве зарабляць «вялікія грошы», пра якія ўсе кажуць: маўляў, айцішнікі грабуць іх шуфлем. Не так ужо мала я зарабляю як доктар. Мне трэба было пераключыць мозг з таго, што адбывалася ў свеце — знайсці нейкае захапленне. А мне заўсёды былі цікавыя тэхналогіі, яшчэ са школы, але не было магчымасці займацца гэтым паралельна. 

Але я ў нейкі момант злавіў сябе на думцы: вось я пачынаю чытаць пра блакчэйн, — і не разумею, што гэта. А ў мяне маленькія дзеці — праз 10 гадоў мы з імі ж будзем размаўляць на розных мовах, для іх усё гэта будзе зразумела, а для мяне — не.

Вадзім не хавае, бывае вельмі няпроста: завал на ўсіх франтах — і не хочацца нічога рабіць. «Але хваля накаціць, потым схлыне — і быццам усё і нядрэнна».

— Мая сям’я мяне падтрымлівае. Жонка якраз і была тым чалавекам, які падштурхнуў мяне пайсці на курсы. І цяпер яна падстаўляе плячо, калі мне здаецца, што ў мяне рукі апускаюцца.

Сярод знаёмых было нямала тых, хто круціў пальцам ля скроні (і калегі-медыкі, і далёкія і ад медыцыны, і ад ІТ). Некаторыя і цяпер круцяць: маўляў «Ну-ну, давай бясплатна працуй…». А я атрымліваю ад гэтай працы задавальненне-і гэта дарагога вартае.

«На 20 тысяч чалавек — два хірургі». Цяпер адзін. Доктар атрымаў офер у ІТ насуперак усяму

Па тэме

«На 20 тысяч чалавек — два хірургі». Цяпер адзін. Доктар атрымаў офер у ІТ насуперак усяму