Рэкруцёрка спыталася ў лінкедзіне, як не дапусціць, каб супрацоўнікі абмяркоўвалі адно з адным заробкі, а калі ўжо абмеркавалі — то што з гэтым рабіць.
Большасць каментатараў не бачыць у гэтым праблемы — гэта як (асцярожна, уразлівы кантэнт!) «хаваць, што Дзеда Мароза не існуе».
Рэкруцёрка спыталася ў лінкедзіне, як не дапусціць, каб супрацоўнікі абмяркоўвалі адно з адным заробкі, а калі ўжо абмеркавалі — то што з гэтым рабіць.
Большасць каментатараў не бачыць у гэтым праблемы — гэта як (асцярожна, уразлівы кантэнт!) «хаваць, што Дзеда Мароза не існуе».
Рэкруцёрка задала пытанне калегам. Але адгукнуліся і іншыя карыстальнікі. Яны посцяць мемы з Уілам Смітам з «Людзей у чорным» — той самы момант, калі яго герой сцірае камусьці памяць. І мяркуюць, што быць у курсе — гэта нармальна.
Спыталіся ў чытачоў, ці павінная інфармацыя пра зп унутры кампаніі быць адкрытай. Калі коратка:
Вось іх гісторыі.
— На гэты момант я не ведаю, колькі атрымліваюць мае калегі. Пры найманні не было агучанае правіла хаваць заробак, але яно як быццам бы тайнае.
На папярэднім месцы працы проста ў оферы было прапісана, што дзяліцца памерам заробку забаронена. Я мела добрыя зносіны з парачкай калег і дазналася іх зп — яны былі крыху вышэйшыя, чым у мяне. Але я так і думала, што мала запрасіла пры працаўладкаванні.
Пасля звальнення даведалася, якія заробкі ў іншых калег, — і яны былі ў 3-4 разы большыя. Я радая, што мае калегі атрымалі добрыя ўмовы, і гэта заматывавала мяне перагледзець свой досвед і навыкі.
Лічу, што невыдаванне заробку шмат у чым выгаднае працадаўцу, а не супрацоўнікам.
— Я мяркую, у кампаніі мае быць выразная пазіцыя, ці з’яўляецца інфармацыя [пра заробкі] адкрытай, ці не. У маёй цяперашняй кампаніі гэтыя даныя пад NDA. Калі хтосьці заводзіць размову на тэму заробкаў, яму дружна нагадваюць, што нам няможна гэтага знаць.
А вось на мінулай працы ўзнікалі пытанні, бо выразнай пазіцыі кампанія не пазначыла. Пра заробкі паміж сабой размаўлялі, і праз гэта ўзнікалі пытанні.
У нейкі момант трэба было тэрмінова закрыць пазіцыю, на якую ён прэтэндаваў, вось і пайшлі насустрач кандыдату, зрабіўшы выгадны офер.
Калі гэта выявілася, больш кваліфікаванаму супрацоўніку заробак так і не паднялі.
— З майго досведу, у аўтсорс-кампаніях заробак часта залежыць ад менеджара: валодаючы адным і тым жа ўзроўнем ведаў, Ваня і Пеця атрымліваюць розныя сумы, бо ў іх розныя менеджары.
Я ведаю, колькі атрымліваюць некаторыя калегі, — з нефармальных гутарак па-за межамі працоўнай прасторы. І я лічу, што інфармацыя пра заробкі мае быць адкрытай. Але відавочна, што гэта паставіць працадаўцу ў нявыгаднае становішча — ён не зможа выкарыстоўваць сабе на карысць тое, што некаторыя супрацоўнікі не ўмеюць «прадаць» сябе даражэй.
Дарэчы, шмат у якіх кампаніях вельмі часта ёсць шаблон росту заробку, але менеджары не ацэньваюць рэальных ведаў і навыкаў супрацоўнікаў. Супрацоўнік з трыма гадамі досведу атрымлівае больш, чым той, што адпрацаваў год (але прыпусцім, гэты другі скончыў універ па спецыяльнасці, а першы — не). Але ж гэта значыць, што ён больш каштоўны як працаўнік.
— Цяпер я не ведаю, колькі зарабляюць калегі, але на ранейшай працы неяк даведаўся — і гэта дапамагло мне першы раз падняць заробак на x2.
Як так выйшла: я прыйшоў на новы падпраект — а там чалавек, з якім разам вучыліся ў лабе. Ён спытаўся, колькі я атрымліваю. Я назваў лічбу. Ён у адказ сказаў, што атрымлівае ў 3 разы больш.
Я вырашыў, што мне варта папрасіць менеджара павысіць мне заробак. Але спачатку пахадзіў на сумоўі ў іншыя аўтсорс-кампаніі, усвядоміў, што і сапраўды каштую даражэй. Ісці на размову было трохі трывожна, але ў мяне на руках быў добры офер. А ў выніку мне зрабілі контр-офер.
Праз год я зноў паспрабаваў падвысіць заробак удвая, але мне сказалі: звальняйся, гэта занадта дорага для нас.
Наогул жа я лічу, што працаўніку добра, калі ён знае заробкі калег, а вось для беларускіх аўтсорсаў гэта страты, бо яны пабудаваныя на недаплатах супрацоўнікам.
— Сваю гісторыю падзялю на 2 часткі: да таго, як я дазналася заробкаў калег, і пасля — калі ўжо была ў курсе.
Істотная заўвага: я вельмі добрая супрацоўніца. У нейкім сэнсе ў мяне сіндром выдатніцы: я згаджаюся на ўсе задачы, выконваю іх хутка і якасна, да мяне звяртаюцца па дапамогу, я ўдзельнічаю ў жыцці кампаніі. Калі казаць пра тэхстэк, — у чымсьці ў мяне высокі ўзровень, у чымсьці — сярэдні, але агулам карціна добрая.
Такім чынам, да: у нас на праекце ёсць пара чалавек, якія не асабліва парацца з нагоды таскаў:
Я адчувала, што, хоць і выконваю ўсё ў тэрмін, пераправяраю па некалькі разоў і далей па спісе, мой заробак ніжэйшы, чым у гэтых людзей. Ці хвалявала гэта мяне? Не асабліва. Я нібыта спадзявалася, што мае старанні заўважаць і ацэняць.
Пасля я выпадкова дазналася (хоць і не хацела) заробку аднаго з супрацоўнікаў, — і я ў курсе яго ўзроўню ведаў/абавязкаў. І тут я расхвалявалася. З’явілася пачуццё несправядлівасці. Не магу сказаць, што гэта выклікала канфлікт. Але, выглядае, кампанія не асабліва жадае мне дапамагчы — неўзабаве даведаюся, ці так гэта.
Я агучыла свайму рэсурснаму менеджару, што хачу датэрмінова перагледзець зп. Оферу проста цяпер няма, але я працую над гэтым. Як мінімум каб можна было адчуваць сябе больш упэўнена або проста змяніць працу.
Я думаю, што пытанне грошай не мае быць табуяваным. Мне здаецца, профіт ад утойвання сум даходу супрацоўнікаў выгадны толькі кампаніям — яны могуць лёгка спекуляваць, пакуль ты не ведаеш, і пачынаюць рабіць штосьці, калі прыходзіш з оферам з іншай кампаніі. Але ўжо позна вырашаць праблему.
UPD: Кампанія адмовілася перагледзець заробак. Аргумент — пазачарговых пераглядаў не прадугледжана, + трэба займацца чымсьці дадаткова, удзельнічаць у актыўнасцях.
— У мяне дваякае стаўленне да таго, ці варта ведаць, колькі плацяць калегам. Гэтым веданнем трэба правільна распараджацца і, больш за тое, разумець, чаму ў некампетэнтнага калегі 300К на нанасекунду, а ў цябе $1500 на месяц да вылікаў.
Уся рэч ва ўменні прадаваць сябе. І я не кажу, што можна быць тупым валёнкам, — лепш так не рабіць: усё рана ці позна выкрыецца.
Тры прыклады.
На світанку кар’еры я даведаўся, колькі зарабляе мой калега на аналагічнай пазіцыі — і гэта было адчувальна вышэй за маю зп. У прынцыпе ён сам мне пра гэта расказаў. Спачатку мяне накрыла пачуццё несправядлівасці, бо гэты калега адкрыта пляваў у столь, у той час як я вашаваў за нас дваіх. Але на рэв’ю я змог прывесці довады, чаму мне мусяць падняць заробак, прычым ані разу не згадаў калегу — і спрацавала. А калега праз пару гадоў звольніўся: у рамках адной кампаніі ўсе яго абагналі, у тым ліку ў кар’ерным плане.
Іншы выпадак быў праз пару гадоў. Тут ужо пра мой заробак даведаўся іншы калега — і даў мне штурхяля за тое, што не іду прасіць павышэння па-за чаргой. На яго думку, мой заробак быў моцна заніжаны з улікам таго, якія фічы я раблю. Калега меў рацыю: заробак паднялі амаль у 2 разы, што праўда, у парадку чаргі.
Ну і трэці раз я выпадкова даведаўся пра заробак адной супрацоўніцы, якая ўвесь час прасіла дапамогі і баялася браць у работу складаныя задачы. Шчыра, я думаў, ёй плацяць умоўныя $500, але па факце было амаль у 3 разы вышэй. Усё, што я мог зрабіць, — здзівіцца, бо працавалі мы з ёй на розных праектах. Аднак справядлівасць нагнала і яе: замест рэйзу яна атрымала прапанову напісаць з уласнага.
— Калісьці на пачатку сваёй кар’еры працаваў у адной кампаніі, дзе кожны месяц на імэйл прыходзіў згенераваны Excel-файл са справаздачай па заробку ад бухгалтэрыі. I нешта іх 1С, ці чым яны там карысталіся, аднойчы глюкануў — і я атрымаў не толькі сваю справаздачу, але і сваіх калег. Паглядзеў заробкі галоўных і вядучых праграмістаў, i сумы мяне зусім не ўразілі. Неўзабаве я вырашыў звольніцца.
Я працую B2B ужо больш за 10 гадоў і заўжды абмяркоўваю з іншымі людзьмі іх заробкі, каб разумець, што адбываецца на рынку і сваю вартасць — ці не пара свой рэйт падымаць.
Таму лiчу, што такая інфармацыя цалкам карысная для саміх працаўнікоў, але, вядома, не для кампаній.
— Працую ў ІТ не так даўно, але адразу трапіла на пазіцыю з вялікім аб’ёмам задач і адказнасці, — аплата працы ўсяму гэтаму адпавядае. Са мной працуе адзін хлопец. Не ведаю, якая ў яго жыццёвая сітуацыя, і не магу судзіць, але здаецца, што чалавек наогул забівае на працу — не адказвае на паведамленні тыднямі, не выконвае абяцанняў, не бывае на мітынгах, не абнаўляе свае цікеты, часам ставіць каманду ў складаныя сітуацыі. Калі ён завяршае сваю частку працы, менеджары і ўся каманда літаральна кажуць: дзякуй богу!
Дык вось да сутнасці: мой заробак перавышае сярэдні для маёй пазіцыі ў 3-5 разоў. Які заробак у мідла ў нашай кампаніі (а той хлопец як мінімум мідл, калі не сеньёр), я не ведаю — і выдатна, бо было б яшчэ больш балюча глядзець на такое стаўленне да праекта і людзей, знаючы гэтую лічбу.
Я не думаю, што заробак асабіста кожнага мае быць адкрытым. Мне здаецца, добрай практыкай для кампаній было б трымаць у адкрытым доступе інфармацыю пра сярэдняю зп па грэйдах/пасадах.
— Неяк я працаваў у беларускай кампаніі-аўтсорсеры. Праз некаторы час пасля пачатку працы мне выпадкова трапілася на вочы зарплатная ведамасць. Мяне вельмі здзівіла, што ў мяне, высвятляецца, адная з самых высокіх зп сярод маіх калег.
Тады я зразумеў, што мне тут лепш не затрымлівацца. Чаму — я аб’ектыўна не цягнуў на сеньёра, таму не разумеў, як мой прафесійны рост будзе суправаджацца ростам заробку.
Наогул, я лічу, што інфармацыя пра заробкі супрацоўнікаў мае быць закрытай. Але пры гэтым у працаўніка мае быць разуменне, на якім узроўні ён знаходзіцца, чаму атрымлівае столькі і што трэба зрабіць, каб атрымліваць больш.
Ведаю, колькі зарабляе прыкладна 20% калег, — і гэта дазваляе мне прасцей пачувацца на асэсментах.
А даведацца не так ужо і складана: галоўнае — плаўна да гэтага падысці. Пачынаеце размову здаля, і лепш за ўсё з тым, хто ў кампаніі працуе нашмат даўжэй за вас і ў каго неўзабаве будзе перагляд зп. У часе гутаркі можна плаўна падвесці да таго, колькі ён запытае і колькі мае цяпер.
Цікавы факт: 5+ гадоў таму большасць супрацоўнікаў беларускай (на той момант) кампаніі Targetprocess прагаласавалі супраць адкрытай інфармацыі пра заробкі, пачытайце чаму.
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
зарплата в ИТ должна быть привязана к тарифной ставке первого разряда которая индексируется государством. тогда не будет возникать холиваров, что кто-то больше получает, кто-то меньше и отпадет нужда в тратах времени на пересмотры. производительность должна расти быстрее зарплат
Государство не может определять входящим в ПВТ частным иностранным IT компаниям как им вести свои внутренние дела. В том числе и как и сколько платить своим сотрудникам.
Государство не вложило в ПВТ ни рубля. Всё создано за счёт частных иностранных инвестиций.
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
Так налоги то платят входящие в ПВТ IT компании, а государство их получает. Попробуйте ничего не положить в банк и получать проценты по вкладу.
тэкс, что вложило государство в ПВТ ? кроме росчерка пером одного человека, которому показали что он будет косвенными налогами в свой карман отхватывать ?
а ПВТ государству на момент весны 2020 давало 3.5 млрд $ выручки.
Так кто кому должен ?
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 10 лістапада 2022, 23:05
Перечитай контракт, так всегда и было. Это называется оклад.
Зарплата - это не только оклад и очень часто - оклад небольшой. Так удобнее работать с тобой, айтишник)
Дык в гос конторах так и есть, возьмите оператора ПЭВМ в ЖКХ например.
уровень зп никак не может попадать под NDA. а скрываю просто, чтобы разобщать людей, ну и банально недоплачивать (яхта сама себя не купит).
В РБ закон относит ЗП к публичной информации, потому что с этого платиться налог и она не может быть коммерческой тайной.
есть одна компания, где все может быть .... только, тсссс! это тоже коммерческая тайна.
А если в трудовом договоре указать, что зп разглашать запрещено? (NDA)
В трудовом договоре этого указать нельзя. Как верно указал комментатор выше это публичная информация
Публичность зп окончательно разрушит хрупкое белорусское айци
открытая информация о налоговых платежах повышает социальную значимость человека, другой вопрос в том, что модель распределения ресурсов и влияние на нее со стороны отдельно взятых "вярхоуных гос деятелей и их прихлебателей", сводит это в стороу "яго можна и нужна даиць", что приводит объективную социальную значимость людей к уровню доения коровы или "запороть парсючка"
Вспоминаем инцидент с самоубийством председателя колхоза, которого режим смешал с говном. Или память короткая у всех ?
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 10 лістапада 2022, 23:49
"Сотрудник с тремя годами опыта получает больше, чем тот, что отработал год (но допустим, этот второй закончил универ по специальности, а первый — нет). Но ведь это значит, что он более ценен как работник." - что за дичь я сейчас прочитал ? С каких пор сотрудник с опытом год более ценен чем с 3х летним опытом ?
очень просто - один сотрудник год работал на заводе Горизонт, а другой три года в каком-то "епаме" коммерческом. Первый гораздо ценнее, потому что в реальном секторе экономики был занят, делал продукт полезный для страны. Естественно, зарплата у специалиста из госкомпании будет выше
Хотел бы я взглянуть на автора, кто сочиняет тексты под этим аккаунтом, это нужно что-то употребялть или задание такое ернуду писать?
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 10 лістапада 2022, 15:34
А реально наоборот.
Зарплата сотрудников EPAM раза в два выше чем зарплата сотрудников Горизонт.
Почему?
Потому что сотрудники EPAM разрабатывают конкуренто способные програмные продукты востребованные во всём мире.
Горизонт даже на локальном беларуском рынке не выдерживает конкуренции со стороны, например, производимых в Польше Philip's TV.
Это означает что сотрудники EPAM профессионально работают в передовых технологиях, а сотрудники Горизонта в отсталых.
Какая квалификация - такая и зарплата.
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
Обидно то, что в свое время горизонт что-то делал, кроме кинескопов, которые импортировали. Но время крепких хозяйственников, а там свои подходы
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
"Да и горизонт теперь ноуты под рынок СНГ собирать будет".
А могли бы и Dell собирать если бы ...... Michael несколько лет назад намекал что он был бы непротив.
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
"Аутсорсеры это вам не гугл" - какой по вашему процент из 150 тысяч сотрудников гугла не ковыряется в экскрементах мамонта? какая особая перспектива у этих 150 тысяч, которой нет у сотрудников любой другой более-менее состоявшейся it компании?
потому что сотрудник епам работает на проектах которые оплачиваются по международному рынку, а сотрудник горизонта работает на малюсенький внутренний рынок.
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
ЗП всегда зависит от рынка сбыта и количества людей которые претендуют на определенный вид работ.
А в контексте отдельно взятых сотрудников производства, при справедливой модели распределения средств, на заработок прямым образом влияет способность конкретного человека оптимизировать производство и сокращать затраты. Только у меня, к сожалению, нет хороших примеров как это поощрялось в "Белоруссии", разве что одноразовую премию в пол оклада выпишут и "медальку" дадут. Ни о каких опционах, акциях и т.п. речи в принципе не идет. Неважно как ты вложился - будет косяк, особенно политический, ногой под зад и гуляй.
"Какой стикер наклеивать - работнику фабрики без разницы."
Ну так наклейте на Горизонт стикер Philip's. Голандцы с руками отрывать будут.
Меньше знаешь - лучше спишь.
Надо знать свою рыночную цену в IT, а не завидовать зарплате коллег. Интересоваться имеющимися вакансиями, подучиваться чтобы иметь возможность претендовать на них, ходить на интервью, получать предложения.
А тогда решать много тебе платят или мало.
Так а в чем разница между рыночной ЗП и ЗП коллег, коллеги такие же учатсники рынка. А в целом да, изучайте исследования, ходите на собесы и не будет зеленая подруга приходить.
А кто на собесе говорит зп? Все спрашивают - сколько хочешь
офферы потом с циферками присылают
Коллеги в одной компании это ещё не рынок. Рынок формируют много компаний.
все формируют и коллеги в том числе
да, ходите, интересуйтесь и основное - работа должна быть в удовольствие или как минимум не напрягать, но и позволять повышать квалификацию.
Пoучитeльнaя пpитчa «Пoчeму людям плaтят пo-paзнoму»
Один работник заходит к хозяину и спрашивает:
– А почему ты платишь мне всего рубль в неделю, в то время как Елисею – пятнадцать? Хозяин смотрит в окно и говорит:
– Слышу, кто-то едет. Нам сена на зиму нужно купить. Выйди-ка, посмотри, не сено ли везут.
Вышел работник.
Зашел и говорит:
– Правда, сено.
– А не знаешь, откуда? Может, с Лукьяновских лугов?
– Не знаю.
– Так сходи и спроси.
Пошел тот.
Снова входит:
– Точно, с Лукьяновских.
– А сено какого укоса – первого или второго?
– Не знаю.
– Так сходи, узнай!
Вышел работник.
Возвращается:
– Хозяин! Первого укоса!
– А не знаешь, почем?
– Не знаю.
– Так сходи, узнай.
Сходил.
Вернулся и говорит:
– Хозяин! По двадцать рублей.
– А дешевле не дают?
– Не знаю.
В этот момент входит Елисей и говорит:
– Хозяин! Мимо везли сено с Лукьяновских лугов первого укоса. Просили по 20 рублей. Сторговались по 17 за воз. Я их загнал во двор, сейчас разгружают.
Хозяин поворачивается к первому:
– Теперь ты понял, почему тебе платят 1 рубль, а Елисею – 15?
Все можно в одно слово завернуть - софтскилы
эмм, совсем не то.
суть притчи в эквивалентне работы выполняемой в одной транзакции.
если ты делаешь простую работу в каждой отдельной транзакции ты имеешь:
1 сетевую задержку (ноги)
2 задержку на понимание (понять то что от тебя хотят - разробрать запрос и построить план запроса, загрузить то что от тебя хотят HDD/кэш, сформировать ответ CPU)
3 конкуренцию между процессами за кэш (данные которые были закэшированы и которые можно было использовать на следующем шаге бизнес операции вытесняются другим процессом - работник или владелец бизнеса может что нибудь забыть, что приведет к дополнительным затратам на чтение)
разница между работником и Елисеем - у елисея оттюнингованный процесс с разницей в продуктивности х5..х10 + встроенные оттюнингованные механизмы выбора решений ML.
тут и вылазит, что Елисей работая 2 часа в день делает работы столько же как и работник работающий 30 часов в неделю
подобная оптимизация в алгоритмах дает тот самый х5..15 прирост в скорости обработки данных
а дальше следует философия, что лучше - иметь одного елисея на котором завязан весь бизнес и который не является владельцем бизнеса или 15-20 работникам которым нужно платить такую же зарплату как одному Елисею.
Ведь если Елисей уйдет или умрет, бизнес умрет вместе с ним. а работников можно менять как перчатки.
Мелкий бизнес при помощи елисейя отстраивается, набирает работников, а потом елисея увольняет. А крупный бизнес, ищет Елисеев, потому что с помощью них он может масштабироваться.
и да, "работник" в притче не имеет имени.
а в контексте вопроса "нужно ли знать зарплату коллеги", я бы ответил как "человек должен понимать, как должна измениться его работа, что бы зарабатывать больше" - а это капец какая сложная задача, потому как она зависит от обстоятельств в каждом конкретном бизнесе и проекте. И на этот вопрос можно ответить только в контексте анализа экономической эффективности и рисков которые человек создает или может собой закрыть.
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 10 лістапада 2022, 22:44
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
Может она работает до изнеможения :)
каким местом?)
Тем самым :)
Лет 10 назад шефу купили новый ноут, а мне старый стационар отдали. Но почищен был не спец софтом, а просто руками. После я знал не только зп коллег, но и даже стоимость аренды офиса. Зп некоторых коллег были выше моей раз в 5-6 и я прифигел, но это стало стимулом и я со временем вырос по зп в 10 и более раз. История выдуманная)