Чым больш лаянкі, тым лепшы код: распрацоўшчыкі, якія лаюцца ў каментарах, пішуць якасней

Ідэя праверыць, як узаемазвязаныя лаянка і код, прыйшла навуковаму кіраўніку Штрэмеля, біяінфарматыку Аляксандрасу Стамакісу. На гэта яго наштурхнуў цікавы графік, які ілюструе багацце лаянкі ў розных версіях Linux. Для вымярэння якасці кода выкарыстоўвалася праграма SoftWipe, распрацаваная яго лабараторыяй.

Штрэмель сабраў з GitHub каля 3800 фрагментаў кода з лаянкай і 7600 фрагментаў кода без яе. У сярэднім ацэнка кода з лаянкай па шкале ад 0 да 10 выявілася прыкладна на паўбала вышэйшай, ніж кода без лаянкі. Зрэшты, далёка не ўсе распрацоўшчыкі схільныя фіксаваць свае эмацыйныя ўсплёскі на пісьме, калі ў іх нешта не атрымліваецца.

Псіхолагі даўно кажуць, што лаянка палягчае боль, павышае фізічную сілу і нават удзельнічае ў фармаванні асобы чалавека. Некаторыя навукоўцы лічаць, што кампетэнтна і дазавана выкарыстоўваная лаянка можа павышаць уцягнутасць студэнтаў. Аднак сувязь паміж якасцю кода і лаянкай, якая яго суправаджае, на навуковым узроўні пакуль не разглядалася.

Самі Штрэмель і Стамакіс у захапленні ад сваёй знаходкі. Яна можа тлумачыцца тым, што праграмісты, якія лаюцца, верагодна, больш эмацыйна ўцягнутыя ў працу, і таму на выхадзе ў іх атрымліваюцца якаснейшыя прадукты. Або, магчыма, так яны хочуць пацешыць людзей, якія будуць чытаць іх код — і паколькі яны чакаюць, што код будзе прачытаны, то ўкладаюць у яго больш намаганняў.

З іншага боку, бачыць нецэнзурную лексіку ў кодзе прыемна далёка не ўсім. Залішняя агрэсія нават прымушае некаторых адмовіцца ад кар’еры ў распрацоўцы софту. Штрэмель і Стамакіс таксама адзначаюць, што не варта перабіраць: ёсць межы, пасля якіх лаянка перастае быць вясёлай. Даследчыкі ўжо напланавалі мноства эксперыментаў для падмацавання першасных высноў і далейшага занурэння ў тэму.