Як ацаніць офер для новай лакацыі. 5 спосабаў ад рэлакантаў у Польшчу, Аўстрыю, Канаду і… Беларусь

Але LinkedIn у асноўным не згодны з рэкруцёркай. Пад пастом 300+ каментароў. Як жа варта было ацэньваць офер кандыдату — нашы чытачы раяць на сваіх прыкладах. 5 кейсаў.

Супольнасць, што каментуе пост, у большасці сваёй лічыць так:

• кандыдат вольны лічыць грошы «як ён хоча»;
• аджа «калі праца не прыносіць неабходнага даходу менавіта ў той лакацыі, дзе чалавек жыве, то навошта яна наогул патрэбная»;
• тым больш, што ў ЕС выдаткі вышэйшыя + таксама інфляцыя;
• і наогул, можа быць, кандыдат проста «вывучае рынак, а пераязджаць не гатовы»;
• або гатовы, але вымушаны дапамагаць родным. А значыць, пры ўзрослых тратах у новай краіне ён не зможа на тым жа ўзроўні падтрымліваць сваякоў, якія засталіся на радзіме — аджа яго заробак застанецца тым жа.

Згодных з аўтаркай менш. У асноўным яны пішуць, што таксама шукаюць працу — і з задавальненнем прынялі б такі офер.

Яшчэ пад пастом ёсць некалькі парад, як ацаніць офер. І гэта, бадай, найкаштоўнейшае:

• «Трэба палічыць усе-ўсе выдаткі: арэнда, вучоба ў школе, медыцына, вольны час… Парытэт пакупной здольнасці можа моцна прасесці пасля рэлакацыі».
• «Ёсць сайты, якія дазваляюць параўнаць кошт жыцця ў розных гарадах свету. Калі я пераязджаў у Германію, карыстаўся імі. А яшчэ пашукаў падатковы калькулятар і лакальны сайт нерухомасці. Плюс пагутарыў з людзьмі, якія ўжо пераехалі, і ацаніў, колькі грошай мне трэба на жыццё. Я лічыў не „больш/менш чым цяпер“, а столькі, каб мне хапіла на камфортнае жыццё. Потым ужо па прыездзе папрацаваў, прыцёрся, ацаніў рынак і павялічыў заробак у паўтара разу, змяніўшы працу. Так значна прасцей не расчаравацца ў пераездзе, чым калі спрабуеш лічыць грошы самі па сабе, без прывязкі да таго, што ты на іх можаш купіць. І калі раптам разлік паказвае, што трэба прасіць у два разы больш, чым маеш, — гэта абсалютна нармальна».

А вось кейсы ад нашых чытачоў у адказ на кліч dev.by пра тое, як яны вызначалі, які заробак запытаць. Пераязджалі айцішнікі не толькі ў іншыя краіны (у нас гэта Аўстрыя, Канада і Польшча), але і ў Беларусь — з Расіі.

Польшча (.NET). «Мая каштоўнасць на рынку падрасла, цяпер ацэньваў бы сябе крыху вышэй»

• пазіцыя: мідл .NET-распрацоўшчык
• зп брута — 4100 долараў, нета — каля 3500
• пакуль не пераехаў, таму не можа палічыць, колькі будзе выдаткоўваць і адкладаць
• адзін

— Шукаў і знайшоў працу з рэлакацыяй у Польшчу. Каб ацаніць заробак у оферы і прапанаваць свой варыянт, я спачатку ўзяў суму чыстымі, на якую б разлічваў у Беларусі, дадаў падатак, разлічаны на адным з калькулятараў (выходзіла каля 22-23% з усімі льготамі па UoP — мне няма яшчэ 26), параўнаў з нагугленымі сярэднімі заробкамі ў айцішцы ў Польшчы і… паменшыў чаканні. Выйшла каля 12-13 тысяч злотых.

Потым я падумаў, што падатковыя льготы меркаваліся для мяне (то-бок працаўніка), паглядзеў у інтэрнэце, што па кошце жыцця ў Варшаве, — і зразумеў, што выходзіць разы ў 1,5 вышэй, чым у Мінску. Плюс кошт жытла заўважна падняўся ў сувязі з цяперашняй сітуацыяй, таму я перагледзеў сваю ацэнку — узяў усё яшчэ той заробак, на які б разлічваў у Беларусі, і падбіў брудную заработную плату без усіх ільгот. Сярэдняя стаўка выйшла каля 35% — так я атрымаў 18 тысяч.

У Польшчу я яшчэ не пераехаў, сумоўе праходзіў у маі. Думаю, што мая каштоўнасць на рынку (я мідл .NET-распрацоўшчык) нават за 3 месяцы хоць трохі ды падрасла, так што цяпер я б ацэньваў сябе нават крыху вышэй.

Польшча (QA). «Калі паглядзець па табліцы з заробкамі, я не памыліўся — мая адзнака сур’ёзна вышэйшая за астатнія»

• пазіцыя: Senior QA Manual
• зп брута >20 000 злотых (каля 3,2К долараў), нета >16 000 (больш за 3,3К долараў)
• жонка не працуе

— У QA, што шукаюць працу ў Польшчы, цяпер для пошуку заробкавых арыенціраў выкарыстоўваюць тэлеграм-каналы і гугл-док са статыстыкай.

Я шукаў год таму, прайшоўся па Glassdoor, плюс са мной прыватна падзяліліся парадамі некаторыя калегі і сябры. Таксама давялося папрацаваць з адной аўтсорснай польскай QA-канторай пару гадоў таму, і ў мяне там засталіся знаёмыя палякі-тэсціроўшчыкі — у іх папытаў.

Мой запыт быў моцна вышэйшы за рынак — у 2 разы, бо я асабліва не хацеў мяняць працу. Працадаўца пагадзіўся на гэтую суму. Калі паглядзець па табліцы з заробкамі, я не памыліўся — мая адзнака па-ранейшаму сур’ёзна вышэйшая за ўсе астатнія.

Аўстрыя. «Заробак чыстымі меншы, чым у Мінску. Але падзення ўзроўню жыцця для нашай сям'і не будзе»

• пазіцыя: Senior фулстэк-распрацоўшчык
• зп брута — 5К еўра на месяц, чыстымі з улікам 13-га і 14-га заробкаў — ~4200, яшчэ 770 дапамогі (амаль тыя ж грошы, што і ў Мінску) 
• сям’я пакуль жыве ў Мінску, мяркую, што па іх прыездзе адкладаць можна будзе да 2К
• у сям'і ёсць яшчэ жонка, дзеці-школьнікі і дачка-студэнтка ВШЭ ў Маскве

— Пераехаў у Вену месяц таму. Галоўны аргумент для пераезду сюды: гэты горад не раз прызнавалі найлепшым для жыцця.

Офер ацэньваў так: на на Glassdoor знайшоў, які ўзровень заробкаў у Вене ў Senior фулстэк-распрацоўшчыкаў з 10+ гадамі досведу — атрымалася 60-90К на год, але 90 — гэта ўжо ў банках і для мясцовых.

Я за арыенцір узяў 70К — гэта 5К на месяц брута, чыстымі 3600. У Вене афіцыйна плацяць 14 заробкаў: 13-ы ў снежні — на зімовы адпачынак, 14–ы ў чэрвені-ліпені — на летні, яны амаль без падатку прыходзяць, 4300-4500 у маім выпадку.

Вядома, мой заробак чыстымі меншы, чым я атрымліваў у Мінску, але тут і выдаткі на адзенне і мэблю ў разы меншыя. Прадукты, калі браць акцыйныя тавары, таксама таннейшыя, чым у Беларусі, і смачнейшыя — альпійскае малако ўсё ж такі. За месяц на харчаванне ў мяне на аднаго сышло 350 еўра, і каля 150 на кавярні-рэстараны, уключна з вулічнай ежай, півам і мясцовым белым віном.

Арэнда жытла, вядома, даражэйшая. Еўратрошка на 64 квадраты побач з метро — 1036 еўра на месяц + разава спачатку трэба ўнесці 2 месячныя аплаты агенту і 3 сыходзяць у заклад гаспадару кватэры (яны вяртаюцца пры спыненні арэнды, з вылікам выдаткаў на рамонт — сцены пафарбаваць, паркет абнавіць). Ёсць плюс: цана фіксуецца на ўвесь тэрмін кантракта — гэта 5 гадоў — і можа змяняцца толькі пры яго перазаключэнні.

Дадам, што варыянты па кватэрах можна знайсці і за 600, і за 800 — на ўскраінах або ў прыгарадзе.

У цэлым мае выдаткі, акрамя таго, што ўжо назваў, — гэта 21 еўра на страхоўку, 50 — на электрычнасць, 50 — на ваду, узімку за ацяпленне яшчэ 100-200 планую. Прадукты і бытавая хімія па максімуме — 1000. Транспарт — яшчэ 200. ВНУ ў Маскве для старэйшай дачкі — 600.

Іпатэка тут 2-3%, даюць тэрмін да ўзросту пазычальніка ў 75 гадоў. Мне цяпер 42, калі праз пару гадоў запускаць, то на 30 гадоў магу прэтэндаваць.

Перагляд майго заробку па дамове магчымы праз год, але на вялікі рост я не разлічваю.

З прыемнага: бонусаў тут больш, чым у беларускіх кампаніях. Мне далі працоўны смарт Samsung Galaxy S22+, ноўтбук можна выбраць любы, уключна з макамі на М1. Бонусы па выніках года могуць дасягаць месячнага заробку, кампанія дае добрую медстрахоўку на ўсю сям’ю, а таксама навучанне на любых курсах — бясплатна.

У цэлым я ўжо падлічыў, што істотнага падзення ўзроўню жыцця для нашай сям'і не будзе. Аўстрыя — рэальна сацыяльная дзяржава, і да заробку мне яшчэ дададуцца выплаты на дваіх дзяцей, прыблізна 800 еўра на месяц, а таксама падатковыя адлічэнні на мэблю і г. д.

Канада. «У абсалютным выражэнні заробак большы, а вось адкладаць атрымліваецца менш»

• пазіцыя: Senior PHP Developer
• зп ~85К канадскіх долараў на год брута (каля 65,4К долараў ЗША), нета ~4600 на месяц (прыкладна 3,5К долараў ЗША)
• адкласці атрымліваецца ~600 на месяц (каля 460 амерыканскіх долараў)
• жыве з жонкай і коткай, жонка не працуе

— Я з жонкай і коткай пераехаў у Манрэаль на пачатку лютага. Працу з рэлакейтам шукаў, яшчэ будучы ў Беларусі.

Каб разумець, які заробак прасіць, прагледзеў Numbeo і Glassdoor — колькі плацяць у канкрэтных кампаніях. Потым пагугліў сярэдні заробак у Манрэалі па маёй спецыяльнасці (я Senior PHP-распрацоўшчык) і сярэдні/медыянны заробак наогул у горадзе — трэба ж было разумець, на якім узроўні я буду.

Самы вялікі артыкул выдаткаў — гэта арэнда кватэры, таму я загадзя прыкідваў, дзе хачу жыць, і глядзеў на мясцовых рэсурсах, колькі гэта каштуе. Яшчэ глядзеў ролікі блогераў на Youtube, асабліва тыя, дзе яны ходзяць у краму за прадуктамі і ў колькі ім гэта выходзіць, — і, вядома ж, звяртаў увагу на свежасць роліка.

Ну і галоўны мой козыр: яшчэ задоўга да пераезду я пачаў вучыць мову і спецыяльна абраў мясцовага выкладчыка на сайце Italki. Я распытваў яго пра ўсё — пра культурнае жыццё ў горадзе, пра тое, на што ў яго сыходзяць грошы і колькі трэба зарабляць, каб мець сярэдні ўзровень жыцця.

З маім заробкам тут можна жыць камфортна. Так, каб зусім ужо было супер, не хапае аўтамабіля, але машыну праблемна ўтрымліваць — гэта паліва, парковачнае месца… не з маім заробкам.

Тым не менш у мяне застаюцца грошы, каб адкладаць на інвестыцыйны рахунак. Дый кватэру я здымаю амаль у самым цэнтры горада і вельмі блізка ад офіса, так што аўтамабіль патрэбны вельмі рэдка, і звычайна каршэрынг ратуе. Калі здымаць жытло далей ад горада, тады без аўтамабіля будзе вельмі цяжка, але і арэнда кватэры там будзе меншая.

У параўнанні з Беларуссю мой узровень жыцця змяніўся, вядома. У абсалютным выражэнні заробак большы, а вось адкладаць атрымліваецца менш. У Беларусі асабліва не было праблем сарвацца і паехаць у адпачынак у Еўропу ці Турцыю, а тут даводзіцца падназбіраць пару месяцаў, перш чым ехаць. Гэта з аднаго боку, а з іншага — тут арганізуюць шмат бясплатных івэнтаў. Напрыклад, каля нашага дома адкрыўся летні амфітэатр, і кожны тыдзень там даюць нейкі паказ і любы ахвотны можа прыйсці сюды бясплатна.

Калі я прымаў офер, мне прапанавалі пачаць працаваць або адразу аддалена, або па прыездзе ў Манрэаль — я выбраў другі варыянт. Але ж не ведаў, што на атрыманне візы сыдзе амаль 9 месяцаў. Мне здаецца, калі б я пачаў працаваць адразу, то, можа, ужо быў бы перагляд заробку — і на гэты час атрымліваў бы больш.

Расія — Беларусь. «Афіцыйны пражытачны мінімум тут заніжаны. Не без намаганняў жывем на 2000 рублёў»

• пазіцыя: сеткавы інжынер
• дакладную зп просіць не агучваць
• кажа, што пры тратах на сям’ю амаль 2К рублёў яму на ўсё хапае, але адкладаць не ўдаецца
• сям’я з трох чалавек, жонка не працуе

— Пераехаў у Беларусь з Расіі — пры канцы сакавіка. Пры ацэнцы оферу арыентаваўся на афіцыйны пражытачны мінімум у Беларусі (з 1 жніўня ён устаноўлены ў памеры 328,5 рублёў — заўв. рэд.) з разліку на траіх чалавек, плюс арэнда двушкі — тады я прыкінуў, што гэта каля 1000 рублёў.

Вядома ж, спрабаваў ацаніць «сярэднюю тэмпературу» па заробках і праз сайт hh.ru, на якім шукаў працу. Але, на жаль, лічбы калі і былі — то ў вакансіях для сісадмінаў, а для сеткавікоў, як я, заробкі ніхто не пазначаў.

Паводле маіх назіранняў, афіцыйны пражытачны мінімум тут заніжаны. Магчыма, справа ў тым, што ён усярэднены па краіне і ў Мінску відавочна кошт жыцця павінны быць вышэйшым. У Расіі ж на сайце Расстата нескладана знайсці актуальныя звесткі па кожным рэгіёне — і яны ў цэлым блізкія да рэальных.

Бюджэт пражытачнага мінімуму на маю сям’ю выходзіў у 900 тысяч, але трэба вельмі пастарацца, каб укласціся ў гэтую суму. Пакуль я жыў у Мінску адзін, выдаткоўваў дзесьці да 600 рублёў. Цяпер мы з сям’ёй не без намаганняў жывем на 2000.

Варта адзначыць, што мы без пасведчання на права жыхарства і дзіця ў паліклініцы адмаўляюцца бясплатна прымаць — і гэта дадатковыя выдаткі. Або, напрыклад, у МТС без пасведчання можна ўзяць толькі адзін тарыф — далёка не самы танны. Не ведаў, што сустрэнуся з такімі асаблівасцямі.

Калі б у мяне была цяпер магчымасць прасіць заробак, я б назваў тую ж суму, што і ў сакавіку: з пункту гледжання рынку працы гэта не шмат і не мала, і наогул трэба меру ведаць — працадаўца можа проста адмовіць.

Галоўнаю фінансаваю нязручнасцю ў Беларусі пасля жыцця ў Расіі для мяне з’яўляецца практыка прывязкі арэнды жытла да велічыні ў валюце. У Расіі такое не практыкуецца. Разлікаў у валюце паміж людзьмі не бывае, гатоўкай карыстаюцца/карысталіся толькі для паездак за мяжу, а такіх людзей досыць мала. У размовах міжсобку таксама называць цэны ў доларах не прынята, мала хто зразумее, мала гэта ці шмат, — няма такой звычкі.