Як маецца каманда iTechArt у Беларусі і Польшчы. Усё яшчэ можна пераехаць, але ёсць нюанс

Увесну 2023 iTechArt правяла рэбрэндынг — цяпер гэта Vention (офісам у Беларусі і Украіне застаўся ранейшы брэнд). 

У iTecArt/Vention — 10+ офісаў у розных краінах. Глабальны штат на сёння — 2600 супрацоўнікаў.

У 2021 годзе кампанія была другой паводле памеру каманды ў Беларусі пасля EPAM — 3+ тысячы чалавек. За два гады каманда скарацілася ў тры разы, сёння ў беларускім офісе лічацца 950 чалавек. Глабальны штат за гэты ж перыяд паменшаў на 25%. 

Улетку ў кампаніі працягнулі замарозку заробкаў і наймання да канца кастрычніка.

Спыталі ў супрацоўнікаў, як маюцца. Меркаваннем падзяліліся спецыялісты ў Беларусі і Польшчы.

Плюсы і мінусы працы ў iTechArt/Vention (суб’ектыўныя!)

Плюсы

• «Добрая пясочніца для шматбаковага развіцця распрацоўшчыка-пачаткоўца».
• «Ёсць магчымасць атрымаць досвед у розных бізнэс-даменах без асаблівай неабходнасці шукаць іншую кампанію або каманду».
• «У Vention працуюць крутыя спецыялісты, добры калектыў, шмат тусовак».
• «Кампанія дапамагала рэлакавацца, у тым ліку фінансава, таксама дапамагала ў атрыманні віз. Цяпер дапамагае легалізавацца, а таксама вырашыць праблему з пратэрмінаванымі пашпартамі. Канкрэтна на гэты момант ёсць толькі адзін варыянт — польскі праязны дакумент. Супрацоўнікам, якім гэта неабходна, дапамагаюць аформіць дакументы».
• «Нядрэнны сацпакет па «ўмове, а працы». З бенефітаў у нас кантракт з прыватнай клінікай LuxMed. Асноўныя паслугі прапаноўваюцца бясплатна, але далёка не ўсе. Спорт напрамую не аплачваецца. Нам даюць 100 балаў у сістэме MyBenefit, роўныя 100 злотым. Аднак абанемент Multisport (аналаг AllSports) каштуе даражэй за 100 злотых, таму сума на абанемент, якой не стае, вылічваецца з заробку.

Мінусы

• «Заробак звычайна ніжэйшы за рынкавы. За апошні год мяне ўвесь час вадзілі за нос з павышэннем».
• «Людзі быццам бы не зацікаўленыя ў самім працэсе працы. Знайсці супрацоўнікаў, захопленых справай, складана».
• «Даводзіцца прыкладаць звышнамаганні, каб быць заўважаным або дамагчыся жаданага ад кампаніі».
• «Няма адчування задавальнення працай. Заставацца ў кампаніі людзям з досведам вышэйшым за 3-5+ гадоў не бачу асаблівага сэнсу, толькі калі ёсць жаданне атрымаць высокую пасаду і вялікі заробак: тады намаганні, прыкладзеныя да грошай, будуць куды прыемнейшымі, ніж у звычайнага дасведчанага распрацоўшчыка».
• «Кампанія як быццам села ў галош з пераездам у Польшчу і нешта глабальна пайшло не так. Чакалася, што не будзе праблем з заказамі, але заказчыкаў больш не стала».
• «Цяпер складана змяніць праект, не ўсе менеджары дастаткова кваліфікаваныя».
• «Ацэнка супрацоўніка па праекце, а не па скілах у першую чаргу».
• «Няма сістэмы павышэння заробкаў. Двум калегам з аднолькавым наборам ведаў могуць плаціць розныя заробкі». 
• «Перагляд заробку залежыць, у першую чаргу, не ад таго, колькі ты вывучыў за апошнія паўгода, а наколькі выгадна цябе прадалі і які профіт атрымлівае ад цябе кампанія».
• «У папярэднія гады плюсам была стабільнасць: спакойны праект, дзе не трэба авертайміць, прыстойны заробак. Цяпер усё перакрываецца асноўным мінусам. Як толькі твой праект скончыцца, стабільнасць таксама сканчаецца, і вялікі шанец, што цябе скароцяць. Губляецца ўсялякі сэнс у праслойцы паміж работнікам і заказчыкам. Асабліва палохаюць выпадкі, калі чалавека скарачалі неўзабаве пасля пераезду ў Польшчу і ў працэсе падачы на ДНЖ». 

Аддаленая праца vs офіс

— Паўгода таму ў Беларусі былі спробы загнаць усіх у офіс, але паступова кіраўніцтва астыла наконт гэтай ідэі. Перыядычна арганізуюць нейкія мерапрыемствы ў офісе, каб павысіць яўку, але хадзіць не прымушаюць. Цяпер, наадварот, кампанія актыўна адмаўляецца ад офісных плошчаў у Беларусі.

 — Фармальна ў Польшчы ёсць забавязанне хадзіць у офіс. На месяц даецца ўсяго 10 дзён на аддаленую працу. Ва ўнутраных сістэмах ёсць магчымасць адзначаць свае дні анлайн. Але за гэтым няма строгага кантролю. Дастаткова з’яўляцца хоць часам і час ад часу раўнамерна адзначаць дні на аддаленай працы. Кампанія пры гэтым асабліва не стымулюе супрацоўнікаў на працу ў офісе. Хіба што часам могуць праводзіцца нейкія мерапрыемствы.

— Настроі ў польскім офісе былі песімістычныя, але апошнім часам бачныя нейкія рухі наперад у выглядзе арганізацыі офісных івэнтаў, з’явіліся садавіна і печыва, адкрытыя мітынгі з усім кіраўніцтвам з магчымасцю задаць ананімныя пытанні.

Рэлакацыя

— Кампанія не закрыла цалкам рэлакацыі супрацоўнікаў з Беларусі. Цяпер у працэсе пераезду знаходзіцца некалькі спецыялістаў (запісаліся на падачу на візу). Але ўсіх ахвотных даўно не перавозяць. Цяпер неабходна не проста быць на праекце, а на праекце з добрым рэйтам, альбо дзе заказчык гатовы падняць рэйт пасля рэлакацыі. Праз гэта многім спецыялістам, якія даўно ў кампаніі, нармальна працуюць на праекце і разлічвалі рэлакавацца, проста не рабілі рэлакацыйнага оферу.

Пры рэлакацыі кампанія абяцае выплаціць каля 1,7 тысячы долараў грос у якасці дапамогі, таксама ёсць выплаты на кожнага сямейніка (раней кампанія вылучала на кожнага сямейніка дапамогу ў памеры 500 долараў — заўв.).

Пры пераездзе ў Польшчу робіцца асобны офер у злотых на меркаванне польскага офіса. Але заробак залежыць ад таго, як дамовішся.

Заробак

— У офісе ў Беларусі мой заробак быў блізу 1000 долараў. Пры рэлакейце год таму кампанія прапанавала заробак ніжэйшы, ніж я чакаў, — больш за 1,7 тысячы долараў грос. На той момант гэта гучала смешна з улікам падатковай нагрузкі і кошту жыцця. Толькі арэнда жытла магла «з’есці» 50% сродкаў. Ехаў я адзін, зняць з кім-небудзь жытло не было магчымасці. Але ў выніку атрымалася павысіць заробак да 2,2+ тысячы долараў грос.

Праз год жыцця ў Польшчы я разумею, што такі заробак з улікам кошту арэнды на аднаго чалавека — плюс-мінус камфортны. Але варта захацець паклапаціцца пра сваё здароўе і форму, раптам даводзіцца эканоміць на чым прыйдзецца. Мне страшна ўявіць, як бы жылося з заробкам, які мне прапанавалі першапачаткова. Тым больш жыць стала яшчэ даражэй. Напрыклад, толькі кошт арэнды за год вырас на 10-15%. Можна сказаць, што ў Беларусі з заробкам у 1000 долараў я жыў бы камфортней і нават змог бы на нешта адкладаць. Тут— не. Пры гэтым у кампаніі амаль год замарожаны перагляд заробкаў.

Свой заробак я спрабую падняць апошні год усімі магчымымі спосабамі. І не так даўно гэта, нарэшце, атрымалася. Прыбаўка нармальная — каля 600 долараў грос. Не граніца мараў, але і не пакрыўдзілі. Думаю, жыць стане прасцей і камфортней. Праект, на якім я працую, вельмі прэстыжны ў партфелі кампаніі. На яго не шкадуюць грошай і дарагой тэхнікі.

Але наогул, мне здаецца, што нашае супрацоўніцтва шыта белымі ніткамі, а мае спробы атрымаць лепшыя для сябе ўмовы быццам бы асуджаюцца або прыніжаюцца. Нібы я прашу звыш таго, што заслугоўваю. Таму павышэнне заробку ўспрымаецца не як заахвочванне за працу або заслуга, а таму што «ну задзяўбаў» за год.

— Калі я пераязджала ў Польшчу, у мяне не было праекта. Каля 7 месяцаў правяла на бэнчы, але заробак нета застаўся такі ж, як у Беларусі. За той час у мяне было толькі адно сумоўе, якога я не прайшла. А калі, нарэшце, з’явіўся праект, перагляд заробкаў у кампаніі замарозілі і менеджар сказаў: «Соры, можа быць, восенню». Пакуль афіцыйна пра размарозку заробкаў кампанія не заяўляла. Але цяпер павышэнне заробку можна ў індывідуальным парадку абмяркоўваць са сваім менеджарам.

 — Пасля пераезду ў Польшчу мой заробак вырас на 20-30%. Цяпер нас настройваюць, што да канца года перагляду не будзе. Афіцыйна фрыз, але наколькі ён рэалізуецца насамрэч — гэта пытанне. Для многіх фрыз — самая актуальная праблема. Не заўсёды заробак пасля рэлакацыі дацягвае да рынкавага.

Праекты

— Здаецца, пад канец гэтага года праекты сталі крыху менш адвальвацца, ніж у 2022 годзе. Частка заказчыкаў ставіць абмежаванне «не РБ», але хапае і тых, каму нармальна працаваць з Беларуссю.

Пры гэтым польскі офіс гістарычна правальны па фінансавых паказчыках. Яшчэ да вайны туды пераязджала шмат менеджараў, у тым ліку не самых дасведчаных. Туды бескантрольна наймалі людзей, якіх, мякка кажучы, складана прадаць на праекты. У выніку паўстаў вельмі вялікі бэнч і некаторыя кварталы закрываліся ў мінус па прыбытку. Шмат каго паскарачалі. У выніку ад пачатку года чысты адток (розніца паміж нанятымі і звольненымі) склаў каля 250 чалавек.

Таму кіраўніцтва ўсімі сіламі спрабавала дапамагаць польскаму офісу, у прыватнасці, заводзіла туды праекты, на якія лагічней было б прадаць каманды з Беларусі. Менеджары беларускага офіса былі вельмі незадаволеныя такой сітуацыяй.

Найманне і звальненні

— Апавяшчэнняў пра скарачэнне шмат, пакуль што кожны месяц іх больш, ніж новых стартаў. Сыходзіць па 10 і больш чалавек на тыдзень (з усёй кампаніі, не толькі ў Беларусі), у асноўным з ініцыятывы кампаніі. Значную частку людзей звальняюць з прычыны заканчэння працы на праекце. Частку невытворчага персаналу (напрыклад, HR) проста скарачаюць у рамках аптымізацыі выдаткаў.

Найманне адкрытае толькі пад канкрэтныя праекты, але пры гэтым у аддзел распрацоўкі ўнутранага софту найманне асобнае і заўсёды адкрытае. Прычым могуць наймаць на пазіцыі, з якіх у суседніх аддзелах звальняюць. Супрацоўнікі гэта бачаць і задаюць нязручныя пытанні менеджарам, але ўсе адказы вельмі абцякальныя.

Ведаю, што ў адным буйным аддзеле ўсіх па максімуме спрабуюць пасадзіць на другі-трэці праект. Было некалькі кейсаў, калі ў іншых лакацыях садзілі на праекты нават менеджараў, не прапаноўваючы за гэта дадатковай кампенсацыі. У РБ масава прапаноўвалі супрацоўнікам паавертайміць у дзяржаўнае свята 7 лістапада па стаўцы 1,0, каб палепшыць паказчыкі.

— Бізнэс-аналітыкі пацярпелі мацней за ўсё, мяркуючы са слоў калег. Думаю, гэта закранула ўсіх вузкаспецыялізаваных супрацоўнікаў. Інжынераў агульнага профілю не скарачалі, яны калі і сыходзілі, то з уласнай ініцыятывы.

Вярнуліся і пячэнькі на кухню. Супрацоўнікі жартуюць, што гэта знак таго, што кагосьці скарацілі дзеля іх. Увогуле кампанія старалася максімальна выйсці на плато.

— Я не чуў, каб у польскі офіс актыўна наймалі супрацоўнікаў. Толькі нядаўна пачаўся прыём заявак на розныя стажыроўкі. Летась не адчувалася, што ідзе нейкі крызіс. У асноўным звальненні пачаліся з лютага-сакавіка гэтага года. Напэўна, гэта звязана з тым, што пераехала шмат людзей з бэнчу на бэнч. Супрацоўнік, які сядзеў на бэнчы ў Беларусі, пераязджаў, пераафармляўся ў Польшчы, і далей сядзеў на бэнчы.

— Звальнялі людзей без праекта і з рэдкай тэхналогіяй. Але калі ты нармальны спецыяліст (цябе можна прадаць лідом), то трымалі.

Я звольніўся з кампаніі не так даўно з уласнай ініцыятывы. Прычын для звальнення было некалькі.

Адбіліся падаткі, акрамя таго адваліўся праект, за які даплачвалі тысячу долараў грос. Цяпер, напрыклад, у мяне ёсць прапанова з заробкам ад 6 тысяч долараў грос.

У Vention я працаваў па «ўмове, а працы», па б2б кантракце працаваць няможна (хоць калі вельмі папрасіць і напалохаць звальненнем, то можна было пастарацца дамовіцца). Кантракт б2б зручнейшы для супрацоўніка, так як падаткі ніжэйшыя (12% супраць 30%), і выгаднейшы для кампаніі, так як няма адпускных і дадатковых выдаткаў. Акрамя таго, па б2б можна працаваць на іншыя краіны, на лінкедзіне шмат прапаноў. Я хацеў працаваць на такіх умовах, але такой магчымасці не далі.

Што далей?

— Самае абнадзейлівае на сёння — гэта скарачэнне дысбалансу паміж звольненымі і нанятымі супрацоўнікамі. Прагназуецца, што ў наступным годзе кампанія ў плане праектаў пачне выходзіць у плюс (новых праектаў будзе больш ніж тых, што сканчаюцца). Некаторыя аддзелы аднавілі стажыроўкі.

dev.by, як і іншым сумленным медыя, сёння вельмі складана: рэдакцыя працуе па-за межамі краіны, а нашыя рэкламныя даходы скараціліся ў некалькі разоў. Але мы даем рады — з вашай дапамогай. Гэта вы дзеліцеся з намі інфанагодамі, думкамі, досведам, часам, увагай і данатамі.

Праз Patreon. 

З Беларусі — праз Donorbox.

І яшчэ крыптой, тут кашалькі.

Дзякуй, што прачыталі гэтае паведамленне.