«У польскай няволі з-за дакументаў». Куды рухацца з Польшчы? З опцыямі цяжка

Выглядае на тое, што трэнд на паўторную рэлакацыю перакінуўся з Літвы на краіну самай масавай беларускай іміграцыі — Польшчу. devby звярнуў увагу на чат «Рэлакацыя беларусаў з Польшчы», у якім удзельнікі абмяркоўваюць, куды можна пераехаць з краіны, якая зусім нядаўна здавалася найбольш зручным і выгадным варыянтам міграцыі.

Пачыталі, што пішуць удзельнікі, чаму і куды хочуць з’ехаць з Польшчы.

Масавы ад’езд з Літвы, відавочна, звязаны з міграцыйнай палітыкай уладаў (ануляванне ВНЖ, абмежаванні на паездкі ў Беларусь і г. д.) у спалучэнні з невялікімі памерамі краіны і няпростай для вывучэння мовай. У тых, хто шукае альтэрнатыву Польшчы, прычыны іншыя — перш за ўсё гэта тэрміны легалізацыі.

Як напісаў адзін з удзельнікаў, ён з Беларусі «не для таго з’ехаў, каб апынуцца ў польскім рабстве з-за дакументаў». Раздражненне ўзмацняецца ксенафобіяй, якая расце ўнутры Польшчы, але, здаецца, гэты фактар моцна другасны, асноўная трывога — немагчымасць свабодна перамяшчацца па свеце з-за адсутнасці нармальных дакументаў.

Дык як жа беларусы спрабуюць вырашыць праблему? Вось якія опцыі (не роўна працоўнаму варыянту) яны абмяркоўваюць.

Опцыя першая. Пераезд у іншую краіну ЕС — напрыклад, Іспанію, Італію або Партугалію.

Ключавое пытанне: ці можна жыць ва ўмоўнай Італіі, маючы польскі ВНЖ (па законе, не больш за 3 месяцы на працягу паўгода), не прыцягваючы ўвагі міграцыйных уладаў і падаўжаючы ВНЖ у Польшчы. Адказ: здаецца, можна (на свой страх і рызыку). Праўда, незразумела, як гэта дапамагае ў доўгатэрміновай легалізацыі.

Опцыя другая. Паехаць ва ўмоўную Іспанію з польскім ВНЖ і па якой-небудзь падставе атрымаць там мясцовы ВНЖ.

Калі пашпарт ужо ўсё і замест яго польскі праязны дакумент, то паспрабаваць замяніць яго на мясцовы праязны дакумент. Ці можна так, ніхто дакладна не ведае. Таму запасны варыянт — застацца ў Іспаніі нелегалам.

Опцыя трэцяя. Знайсці працу ў Германіі, вывучыць нямецкую, здаць экзамены і атрымаць грамадзянства праз 5 гадоў.

Ахвотных не так шмат. Універсальных адказаў для тых, у каго пашпарт сканчваецца, таксама няма.

Але, здаецца, ёсць адзін паспяховы кейс. «Як я з’ехаў жыць у Германію? Польская міжнародная абарона, адпаведная карта побыту. Паездкі ў Германію ў якасці турыста. Пацвердзіў у Германіі дыплом. Знайшоў прапанову па працы ў Германіі, пад яго атрымаў нямецкі працоўны ВНЖ. Вуаля! Тры гады знаходжання па ім, і можна падавацца на нямецкае грамадзянства „калі ты неверагодна інтэграваўся“, калі не неверагодна — праз пяць», — вось гісторыя з суседняга чата.

Опцыя чацвёртая. Партугалія.

Абмяркоўваецца актыўна, але безнадзейна — там таксама хочуць узмацніць правілы атрымання грамадзянства.

Опцыя чацвёртая. Паляцець у Аргентыну і нарадзіць там дзіця.

Атрымаць спачатку ПМЖ, а потым і пашпарт за кошт новароджанага аргенцінца.

Гэта быў працоўны сцэнарый яшчэ ў мінулым годзе, але ў гэтым улады значна пастрожылі працэдуру: нараджэнне дзіцяці не дае бацькам аўтаматычнага права на ПМЖ, а дазвол на часовае пражыванне не ідзе ў залік двух гадоў бесперапыннага пражывання перад падачай на грамадзянства.

Опцыя пятая. Шлюб з грамадзянінам краіны ЕС.

Падыходзіць не ўсім.

Опцыя шостая. Знайсці яўрэйскую бабулю і паехаць у Ізраіль.

Бабуля ёсць не ва ўсіх.

Асобна свае магчымасці абмяркоўваюць беларусы са статусам міжнароднай абароны. Іх цікавіць, ці можна змяніць МА ў Польшчы на МА ў іншай еўрапейскай краіне, там, дзе грамадзянства будзе хутчэй. У гэтай сувязі яны вывучаюць Дублінскі рэгламент, які вызначае адказнасць краін ЕС за прасіцеляў прытулку, але без асаблівых поспехаў.

«Нам бы без жонак/мужоў/гей-шлюбаў, а проста, па беларускім грамадзянстве з пашпартам, тэрмін дзеяння якога заканчваецца + МА ў Польшчы», — піша адна з удзельніц.

Яшчэ адзін лейтматыў чата — непрадбачаныя складанасці з патрабаваннем апастылю на дакументах і даведак аб несудзімасці. Па гэтай прычыне многія ўдзельнікі адхіляюць такія «працоўныя варыянты», як выйграць грынкарту ў ЗША або «гарантавана атрымаць грамадзянства ў Аўстраліі/Новай Зеландыі».

Але складаней за ўсё тым, у каго ні дзеючага пашпарта, ні МА.

«Мы б з радасцю, — адказвае на добрую параду пераехаць у Іспанію ўдзельнік чата, — але зноў-такі, як гэта зрабіць беларусу, калі ў любы момант можаш уткнуцца ў нейкі момант з немагчымасцю легалізацыі з-за адсутнасці паперкі/пашпарта? Засылаць жонку як бежанку з Украіны і мяне па ўз’яднанні? Не варыянт, бо ўпіраемся ў пашпарт. На абарону туды? Упіраемся ў Дублін (дублінскі рэгламент — devby). І зноў-такі што потым без пашпарта рабіць? Таму не бачу для сябе варыянта, акрамя як дачакацца рашэння па МА ў Польшчы, і ад гэтага адштурхоўвацца».

Пераўзважыўшы не надта радасныя варыянты з пераездам, удзельнікі чата звяртаюцца да адвечнай тэмы легалізацыі ў Польшчы.