Менеджар ёсць менеджар: мінчанін судзіўся з ІТ-кампаніяй за несправядлівае звальненне

Кампанія, назва якой не ўдакладняецца, заключыла з мінчанінам кантракт увосень 2024 года на 1 год, але ў чэрвені звольніла па артыкуле аб парушэнні правілаў прыёму на працу.

Падставай для звальнення стаў ліст адміністрацыі раёна аб парушэнні аднаго з дэкрэтаў Лукашэнкі, паводле якога прызначаць асоб, звольненых па дыскрэдытуючых абставінах, на кіраўнічыя пасады ў дзяржаўныя і нават прыватныя арганізацыі на працягу пяці гадоў пасля такога звальнення можна толькі з дазволу кіраўніка раённага выканкама. Менавіта па такіх абставінах — за прагул — мужчыну звольнілі з папярэдняга месца працы.

Ісцец не лічыў, што яго пазіцыя адносіцца да катэгорыі «кіраўнікі». Ён сцвярджаў, што фактычна выконваў службовыя абавязкі бізнес-аналітыка, які адносіцца да катэгорыі «спецыялісты». Мінчанін папрасіў аднавіць яго на ранейшым месцы, а таксама спагнаць з кампаніі сярэдні заробак за час вымушанага прагулу на дату аднаўлення, кампенсацыю маральнай шкоды і выдаткі на юрыстаў.

Раённы суд адмовіўся задаволіць іск і дадаткова загадаў істцу аплаціць юрыстаў адказчыку. Мінчанін падаў апеляцыю ў Мінскі гарадскі суд, але і там вырашылі, што яго пасада з’яўлялася кіраўнічай: ісцец сам адгукнуўся на вакансію, якая прадугледжвала такія функцыі, гэта адпавядала яго досведу працы, а пры найме ён падпісваў службовую інструкцыю, звязаную з арганізацыйна-распарадчымі функцыямі.

Рашэнне раённага суда пакінулі ў сіле, апеляцыю адхілілі. Схаваў ці мінчанін абставіны расстання з ранейшым працадаўцам, ці кампанія не правярала іх пры працаўладкаванні, не ясна.