Распыталі наймальнікаў, выкладчыкаў, будучых абітурыентаў і студэнтаў тэхвузаў, як на іх і ІТ-галіну паўплывае ідэя размяркоўваць платнікаў + павялічыць тэрміны адпрацоўкі да 5 гадоў.
Распыталі наймальнікаў, выкладчыкаў, будучых абітурыентаў і студэнтаў тэхвузаў, як на іх і ІТ-галіну паўплывае ідэя размяркоўваць платнікаў + павялічыць тэрміны адпрацоўкі да 5 гадоў.
На мінулым тыдні на нарадзе ў Лукашэнкі абмяркоўвалі ад’езд каштоўных спецыялістаў і тое, як гэтаму процідзейнічаць.
Вырашылі (пакуль у тэорыі) падоўжыць тэрмін адпрацоўкі па размеркаванні для выпускнікоў ВНУ, а яшчэ зрабіць адпрацоўку абавязковай не толькі для бюджэтнікаў, але і студэнтаў-платнікаў. Бо платнай адукацыі ў краіне няма, ёсць «паўплатная».
— Сёння платнік пакрывае не больш за 50-70% ад кошту свайго навучання, — заўважыў міністр адукацыі Андрэй Іванец. — Фактычна ў рэспубліцы няма платнай вышэйшай адукацыі — гэта паўплатная адукацыя, якую субсідуе альбо ўніверсітэт, альбо дзяржава. Мы гэтую праблему бачым, яе нам неабходна вырашаць. Да гэтага ўжо прыступілі.
Лукашэнка прапанаваў таксама павялічыць тэрмін адпрацоўкі і ўвесці «забаронныя меры»:
— Наконт адпрацоўкі мы вызначыліся, — рэзюмаваў ён. — Тэрміны (ужо цяпер трэба насельніцтва акуратна інфармаваць пра гэта) мы павялічваем. Мы рыхтуем для сябе спецыялістаў. Мы падрыхтавалі, даем табе першае працоўнае месца — ідзі і працуй. Вось туды трэба, мы цябе туды накіроўваем. Я таксама праходзіў праз размеркаванне, дый многія тут сядзяць, і нічога.
З аднаго боку, у «тэхнічных» студэнтаў, у адрозненне ад многіх іншых, усё яшчэ ёсць опцыя адпрацоўкі ў камерцыйных ІТ-кампаніях, і гэтай опцыяй яны ўсё яшчэ масава карыстаюцца. Нават цяпер, у разгар шматслойнага крызісу, калі рынак вакансій прабівае гістарычнае дно, а «джуны не патрэбныя», з гэтым усё не так дрэнна.
Напрыклад, на сайце БДУІР ёсць спіс, куды ў 2022 годзе на кафедры ПАІТ размеркавалі 97 студэнтаў ФКсіС. Пераважная большасць — 88 студэнтаў — прынеслі індывідуальныя заяўкі ад кампаній і папоўнілі іх штат. У спісе фігуруюць EPAM, ISsoft, SoftTeco, Itechart, Yandex і іншыя. 9 чалавек размеркавалі на прадпрыемствы: чацвярых з іх забраў інфармацыйна-вылічальны цэнтр Мінфіна, траіх — «Беларускі дарожны інжынерна-тэхнічны цэнтр», і яшчэ двух — сам БДУІР. У дзяржаўных арганізацыях працуюць 15 выпускнікоў: адзін на атамнай электрастанцыі, двое — у «Беларусбанку», яшчэ адзін у Мінскім упраўленні магістральных газаправодаў, чацвёра — у ВНУ. Заводы і буйныя прадпрыемствы ў спісе на размеркаванне не фігуруюць.
Можна меркаваць, што нават у складаным 2022-м размеркаванне студэнта-айцішніка ў камерцыйную распрацоўку — гэта пытанне матывацыі, і шмат у каго яна выявілася досыць высокай.
Але як зменіць сітуацыю размеркаванне яшчэ і платнікаў, а таксама больш як 2-гадовыя тэрміны адпрацоўкі? Верагодна, канкурэнцыя за месцы (сёння і без таго нешматлікія) у камерцыйных кампаніях будзе ўсё больш жорсткай, як і парог уваходу ў галіну і ўмовы для джуноў. Тыя, хто не зможа задзейнічаць дастаткова намаганняў/рэсурсу/сувязяў/фарту, стануць «новымі бюджэтнікамі» ў школах і на прадпрыемствах. У любым выпадку, у дынамічнай ІТ-галіне прывязка да першага працоўнага месца на 5 гадоў (а ступень жорсткасці і ўмовы прывязкі будуць залежаць, падобна, у асноўным ад чалавечых якасцяў наймальніка), — такі сабе старт.
І хоць кампаніі і выпускнікі напэўна адаптуюцца і прыдумаюць новыя «мыліцы» (як, напрыклад, цяпер размеркаванне не перашкаджае самым ініцыятыўным рэлакавацца з кампаніямі), стымулаў аддаць перавагу менавіта беларускай тэхнічнай адукацыі — прынамсі для самых мабільных абітурыентаў — гэта не дадасць і стане +1 фактарам адтоку талентаў. А ў тандэме са скасаваннем адтэрміноўкі ад войска для студэнтаў замежных ВНУ — адтоку літаральна беззваротнага.
Папрасілі аўтарытэтнага ў адукацыйным асяроддзі экс-выкладчыка БДУІР разабраць ініцыятыву ўладаў:
— Размеркаванне на 5 гадоў (што платнікаў, што бюджэтнікаў) асабіста ў мяне выклікае больш пытанняў, чым адказаў. Юрыдычныя моманты, напрыклад, парушэнне дамоў як у платных, так і ў бюджэтных студэнтаў, пакінем для юрыстаў. Аднак акрамя відавочнай непапулярнасці дадзенай «рашучай ініцыятывы» ў студэнтаў і іх бацькоў, можна яшчэ згадаць аб працадаўцах.
Так, у адзін з маіх візітаў у адзін вядомы беларускі навукова-вытворчы канцэрн я бачыў карціну алеем: малады чалавек у разгар працоўнага дня ў адкрытую спаў на стале ў лабараторыі. На маё нямое пытанне ў вачах: «Што гэта такое?» — прагучаў кароткі адказ загадчыка лабараторыі: «Малады спецыяліст на размеркаванні».
Дзяржаўныя мужы чамусьці думаюць, што яны могуць адной універсальнай пастановай ахапіць усе магчымыя сітуацыі працоўных адносін паміж працадаўцам і маладым спецыялістам.
Насамрэч відавочна, што колькасць падобных радыкальных выпадкаў — як немагчымасці прымусіць якасна працаваць расчараванага маладога спецыяліста, так і змены месца размеркавання праз самадурства асобных працадаўцаў, будзе толькі павялічвацца.
Ну і ў цэлым, тэрмін пяць гадоў у 22-23 гады — гэта вельмі працяглы перыяд часу, у які ў многіх маладых людзей адбываецца маса падзей. Спроба фіксацыі іх status quo (нават частковая) у іх самы бурны перыяд жыцця, калі яны маюць метадам спроб і памылак знайсці сваю палавіну, прызначэнне і месца ў жыцці, відавочна ненатуральная і ні да чога добрага ў стратэгічным плане прывесці не можа.
Абмеркавалі тэму з менеджаркай буйной кампаніі (з сусветнага топу), а ў мінулым — выпускніцай ФКСіС БДУІР з досведам працы ў тым ліку на дзяржслужбе.
— Прызнаюся: я і сама адпрацоўвала па размеркаванні, што праўда, было гэта амаль 20 гадоў таму. І гэты досвед не быў бескарысны: кіраўнікі, якія працавалі разам са мной, сапраўды былі людзьмі, з якімі хацелася (і маглося) працаваць. Пра такіх кажуць: «Няма таго, што раньш было…»
Чаму цяпер можна навучыцца ў дзяржструктурах — не ведаю.
Што ж тычыцца самой ідэі размеркавання, то я наогул яе не разумею. Як у ІТ-галіне наогул можна ўтрымліваць людзей гвалтоўна? Гэта ж высокаканкурэнтнае асяроддзе!
Калі некалькі гадоў таму мы казалі пра тое, што ўвайсці досыць лёгка ў ІТ з вуліцы пасля параўнальна невялікага навучання, то цяпер сітуацыя змянілася: нават дасведчаныя спяцы марнуюць ад паўгода да года на тое, каб знайсці працу. Раней ІТ вымывала кадры з іншых галін — рэзідэнты ПВТ забіралі ўсё найлепшае. А цяпер ёсць прыклады, калі людзі самі гатовыя заплаціць за першае працоўнае месца.
Як можна рэалізаваць размеркаванне на 5 гадоў? Дапусцім, я — дырэктарка ІВЦ Мінфіна. Мне трэба ўзяць чалавека ў штат і гарантаваць яму працу на працягу 5 гадоў (хай заробак будзе сярэднім па краіне). Але няма ж ніякіх гарантый, што як дырэктар я забяспечу прадпрыемству загрузку і плацежаздольнасць на гэтыя 5 гадоў.
І зноў жа, калі браць новых выпускнікоў, то куды падзець старых спецыялістаў?
ІТ-галіна не можа жыць ва ўмовах планавай эканомікі і дзяржплана СССР. 50 гадоў таму была ілюзія, што «ЭВМ нам дапамогуць» — праграмы вызначаць, каго куды, і замацуюць на месцах. Але чым усё скончылася, мы ведаем — крахам планавай эканомікі і самога СССР.
Плюс яшчэ адная праблема — людзі. Усе даследаванні кажуць, што тыя, каму сёння 20, зменяць сваю прафесію 5 разоў за жыццё. Сёння чалавек адвучыўся на праграміста, а праз 3 гады пойдзе і вывучыцца на пілота або паступіць у мед, каб стаць мікрахірургам — і гэта нармальна.
Вы расплануеце жыццё маладога чалавека на 5 гадоў наперад — і ён будзе пакутаваць, бо на ФКСіС яго мама з татам прымусілі паступіць, і ён не мог дачакацца, калі скончыць яго. Не ўсе выпускнікі БДУІР застаюцца праграмістамі. Мая дваццацігадовая дачка адмовілася ісці ў ІТ — катэгарычна. І, азіраючыся назад, я думаю: як добра, што я не настаяла.
Я не бачу ніякіх перадумоў для рэалізацыі ідэй размяркоўваць усіх і ўся (і надоўга) ані з боку патэнцыйнага працадаўцы, ані з боку студэнтаў. На мой погляд гэта чарговая дэкларацыя, а на выхадзе будзе пшык.
А ці будуць заяўкі ў камерцыйныя кампаніі? Давайце абапірацца на адкрытыя крыніцы, ці шмат вакансій на тым жа devby.io?
Камерцыйныя кампаніі знаходзяцца ў стане скарачэння і рэструктурызацыі штатаў, і на гэты момант няма ніводнай перадумовы для росту. Прычым калі б гэта быў толькі лакальны трэнд, то можна было б з гэтым нешта рабіць. Але на сённяшні момант ён з’яўляецца часткай агульнасусветнага крызісу.
Беларускае ІТ (калі не лічыць распрацоўшчыкаў прадуктаў для ўнутранага спажывання, якіх усяго 10%, калі не памыляюся) — гэта аўтсорс. Колькасць праектаў у аўтсорсе скарачаецца, іх замарожваюць.
А вось тут я вам раскажу, як былая чыноўніца, як усё будзе: гэтая «указіўка» пойдзе на Мінадукацыі. Мінадукацыі пачне думаць, як пераразмеркаваць адказнасць, нейкія лічбы паказаць. Людзі, якія жывуць у рэжыме планавай эканомікі, створаць план для ВНУ — і тыя пачнуць фэйкаць статыстыку. Хутчэй за ўсё гэта гісторыя прыстройвання тых, каго трэба. Найлепшыя ўсё роўна не перамогуць у гэтай неканкурэнтнай барацьбе. Адная з маіх улюбёных фраз: талентам трэба дапамагаць, бясталентныя праб’юцца самі. Вось паверце, у кожнага няздары будзе фэйкавае месца, да якога ён выявіцца прымацаваным.
Я проста не бачу ніякага разумнага эканамічнага стымулу для рэалізацыі гэтай ініцыятывы.
Не, гэта не так. Я згадваю свой паток, на якім было 98% хлопцаў, і прыкідваю, у каго б бацькі маглі б сабе дазволіць адпусціць іх — такіх, ну, 5%. Адпраўляючы дзяцей вучыцца за мяжу, бацькі разумеюць, што трэба не толькі аплаціць навучанне, але і забяспечыць пражыванне, харчаванне і гэтак далей. Пры ўзроўні жыцця ў Беларусі гэта даступна 3-5% насельніцтва, якія і так хутчэй за ўсё ўжо з’ехалі.
Плюс, на жаль, у нашай рэальнасці любая ВНУ разглядаецца як легальны сродак адтэрмінаваць службу ў войску. Сёння ні БДУІР, ні ФПМІ БДУ не з’яўляюцца месцам здабыцця прафесіі. Месца здабыцця прафесійных ведаў — гэта Coursera ды іншыя.
ІТ — гэта крэатыўная галіна: ёй патрэбны талент, незалежнасць, свабода мыслення, крытычнае мысленне, ну якія могуць быць рабы ў ІТ? Толькі здаровая канкурэнцыя і добрая воля могуць спараджаць рост.
Добра, вось прыбілі мы «цвікамі» маладога чалавека да кампаніі (хай нават камерцыйнай). Але ці ўяўляеце вы, колькі трэба сіл, каб учорашняга студэнта БДУІР ператварыць у спецыяліста. «Паперка», калі ты нідзе не працаваў, — гэта пшык. Праз маё жыццё прайшла такая колькасць спецыялістаў рознага ўзроўню, што я ведаю дакладна: не дыплом вызначае айцішніка. Іншага чырвонадыпломніка яшчэ 2 гады мае цягнуць старэйшы таварыш, пакуль ён «дойдзе да гатоўнасці».
І другі момант: як яго прадаць кліенту, каб той не страціў прытомнасці? Наш прыбіты цвікамі англійскую наогул знае? Вось з гэтага давайце пачынаць.
— На мой погляд, ідэя з павелічэннем тэрмінаў адпрацоўкі студэнтаў-бюджэтнікаў і размеркаваннем платнікаў жудасная. Асабіста мяне як будучага абітурыента гэта ўжо прымусіла задумацца: а ці варта наогул атрымліваць вышэйшую адукацыю на радзіме.
Раней я разглядаў варыянты паступлення ў БДУІР або ў БДУ і быў упэўнены, што застануся тут. Цяпер жа такой упэўненасці няма. Думаю, ці не прыгледзецца да ВНУ ў суседняй краіне. Што жахае мяне ў перспектыве адпрацоўваць пасля ўніверсітэта — тое, што я наўрад ці набуду карысны досвед, а ўмовы працы хутчэй за ўсё будуць такія сабе.
— Вучуся ў БДУІР на ФКСіС — паступіў сёлета, пры гэтым ужо працую на камерцыйным праекце.
Да рашэння размяркоўваць платнікаў (я сам на «платцы») + павялічыць тэрміны адпрацоўкі да 5 гадоў стаўлюся негатыўна: з якой нагоды я мушу адпрацоўваць 2 гады за 700 рублёў у нейкай вёсцы, калі мог бы вырасці і на пасадзе, і па заробку ў разы?!
Разумею, што патрэбныя кадры, якія будуць працаваць за капейкі, як рабы. Але ў чым тады сэнс вучыцца на «платцы»? Я паступаў на платнае, каб атрымаць «свабодны дыплом». Шкада, але цяпер хутчэй за ўсё яго ўжо не будзе. І калі так здарыцца, то я пакіну Беларусь. Калі ж з’ехаць не атрымаецца, паспрабую размеркавацца да сябе ж у кампанію.
Варыянта яшчэ заплаціць за «свабоду» я не разглядаю. Лічу, што нашая адукацыя і так не вартая тых грошай, якія мы за яе плацім. Праграмы вельмі састарэлыя. Цяпер мы вучым C++, але бачым, што ў працы гэта наўрад ці каму-небудзь з нас прыдасца.
Адзінае, што важна і добра — гэта тое, што тут вялікае кам’юніці такіх жа, як і ты. Ёсць, быццам бы, нядрэнныя стажыроўкі ў бігтэхах Беларусі, але ўсё гэта не каштуе 4+ тысяч рублёў на год, якія даводзіцца плаціць студэнтам з дзённага аддзялення. Хаця, калі выбіраць з таго, што ёсць — БНТУ, БДТУ, і іншых, — то лепш БДУІР, ён па-ранейшаму лідар сярод ВНУ.
У сакурснікаў настроі плюс-мінус такія ж, як і ў мяне — станоўчых эмоцый навіны пра размеркаванне не выклікалі. Хтосьці нават сур’ёзна падумвае забраць дакументы.
— Я вучуся на першым курсе БДУІР, факультэт — ФІТіК. Паступіў на платнае, першапачаткова не было жадання адпрацоўваць па размеркаванні пасля навучання. Постфактум высветлілася, што на бясплатнае і не прайшоў бы — не хапіла б аднаго бала.
Цяпер думаю: цікава атрымліваецца — заплаціўшы каля 20К за навучанне, я ўсё ж мушу пайсці адпрацоўваць на ўмоўны «Інтэграл», БелАЗ і падобную да іх кампанію, звязаную з ІТ толькі ўскосна. А чаму — ды таму што яшчэ каля 40% сумы (са слоў міністра адукацыі Андрэя Іванца, каля 50-30% — заўв. рэд.) уносіць дзяржава. Мяне гэта абурае!
Не, я магу зразумець логіку ўладаў (хоць і лічу яе некарэктнай) і нават веру, што нейкую частку майго навучання аплачвае дзяржава. Але ў чым праблема падняць кошт навучання, каб студэнт ўносіў поўную суму?! Гэта ж грошы ў казну.
Калі гэта спосаб прыцягнуць кадры на прадпрыемствы, то я веру ў тое, што яны маюць на роўных канкураваць за спецыялістаў з усімі астатнімі кампаніямі. Да таго ж я бачу, што ёсць праблема: у нас рыхтуюць інжынераў-праграмістаў, а на прадпрыемствы больш патрабуюцца ўмоўныя сісадміны, а не праграмісты. Я сам працую ў школе інжынерам-праграмістам, хоць мая праца палягае больш у адміністраванні парку машын на Windows і запраўцы прынтараў. Аднак у нас не рыхтуюць больш вузкіх спецыялістаў — прынамсі, у БДУІРы я вузкай спецыялізацыі па сістэмным адміністраванні не бачыў.
Атрымліваецца, што ўмоўны студэнт ідзе ва ўніверсітэт, каб пасля працаваць праграмістам, а па размеркаванні трапляе ва ўмоўную школу (мінулы сісадмін так і трапіў да нас). Я лічу, той, хто аплачвае сваё навучанне, мае выбіраць, дзе яму працаваць на жаданне, а не па ўказцы.
Які ў мяне план: магчыма, я змагу знайсці працу па профілі і неяк уладкавацца на адпрацоўку туды. Але сама перспектыва [адпрацоўваць] не радуе.
У нас ва ўніверсітэцкай групе навіны рэдка абмяркоўваюць (не ведаю, чаму: альбо аднакурснікі баяцца выносіць свае думкі ў публічную прастору, альбо іх гэта не моцна хвалюе). Некалькі чалавек, з якімі ў мяне была размова пра гэта, ужо маральна рыхтуюцца адпрацоўваць. У цэлым агульная рэакцыя хутчэй негатыўная.
Цікава, што хлопцаў больш хвалюе тое, што платнікаў могуць прымусіць адпрацоўваць размеркаванне, чым павелічэнне тэрміну адпрацоўкі для бюджэтнікаў.
dev.by, як і іншым сумленным медыя, сёння вельмі складана: рэдакцыя працуе па-за межамі краіны, а нашыя рэкламныя даходы скараціліся ў некалькі разоў. Але мы даем рады — з вашай дапамогай. Гэта вы дзеліцеся з намі інфанагодамі, думкамі, досведам, часам, увагай і данатамі.
І яшчэ крыптой, тут кашалькі.
Дзякуй, што прачыталі гэтае паведамленне.
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
Никаких секретов тут нет, все айтишники поедут по местным райцентрам работать учителями информатики.
Электриками
Мама, объясни бабушке, что я не электрик, а программист.
операторами. машинного доения
агропрограммист это звучит красиво
а как пахнет!
да какой ты программист, пылесос починить не можешь
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
[censored - П. 4.1.2. Пользовательского соглашения — https://devby.io/pages/polzovatelskoe-soglashenie]
Каментарый скрыты за парушэнне правілаў каментавання.
[censored - П. 4.1.2. Пользовательского соглашения — https://devby.io/pages/polzovatelskoe-soglashenie]
Отменить распределение нужно вообще. Я не отрабатывал. Да, был суд, даже из армии вытянули, ну а что я им сказал — сказал армию высчитывайте и я заплачу — они не согласились. Заплатил за суд, назначили судебного исполнителя. Та вызвала и спросила, когда заплатишь. Я говорю, что ещё дембель не отгулял, как устроюсь на работу потом мб. Спросила права есть — нету. Имущества нету. Сказала, что когда устроишься на работу — сообщи. Я сказал: Конечно (даже не ржал). Прошло 3 года, стал уже норм зарабатывать программистом. Думаю, пойду там выплачу да и забуду. 3 ЗП условно на тот момент. Но для начала в отдел гражданства и миграции сходил, спросил выпустите — они сказали едь. Потом звоню судебному исполнителю, говорю что я такой-то, хочу вам бабла дать, а она говорит, я уже вашим регионом не занимаюсь, звони другой тётке. Я звоню, говорю — бабло надо?: Она говорит я тебя знать не знаю. Говорит, звони в университет. Я говорю: Конечно (даже не ржал). В общем, ничё я им не платил и прошло уже с десяток лет. И считаю, что государство должно мне выплатить компенсацию за моральный ущерб.
В общем суть такая: диплом у вас не отберут, в тюрьму не посадят, из страны выпустят. Хотя зачем диплом в IT?: Только чтобы должность в трудовой писали не программист, а инженер-программист.
С дипломом по специальности гораздо проще легализоваться в других странах. Ты оформляешься как редкий специалист, и диплом тут сильно помогает. И обычно не важно, из какой он страны. В плане знаний - тут уж кому как
очень важно, особенно после выхода из Болонского процесса - новые дипломы будут туалетной бумажкой. А так, Польша признает чтобы поддержать беларусов
Не совсем так. Статус "туалетная бумага" или нет больше определяется дипломоносителем )
Про польское школьное не скажу, но польское высшее (по личным впечатлениям) - как бы это назвать, чтоб не забанили ...
ну это ваши личные впечатления. они вас могут и обманывать?
Многолетний неоднократный опыт- уже не впечатления? объективная реальность? Про впечатления упомянул для культурности)))
Конечно, если брать историю, рисование, стихоплётство и прочие не "естественные науки", могу быть неправ. Если сравнивать с испаноговорящим образование - точно неправ. Но мы ведь про нормальное образование?
Если суд насчитал и ты пропустил платеж, то не выпустят
Ахаха
Те противники релокации, которые говорят что систему надо менять изнутри, ну как, получается?)
И пора вводить хештег "ямынерабы")
А по теме- за мусорное образование мало того, что платить деньги надо, так еще и отрабатывать непонятно сколько лет. Отлично будущее у детей в Беларуси (у тех, кто останется) /s.
Смешные. Ваше мнение руководство страны интересует чуть менее чем никак. Уж точно не более, чем ваш выбор при голосовании.
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 28 верасня 2023, 12:11
Меня так же интересует мнение руководства, как и твоё.
Статья не корректная что ли. Нет аналитики с 80х до текущего времени. По сути Много направлений. Много тонкостей. Направление торговли телами я бы не стал рассматривать.
Какую аналитику вы ждете от людей, для которых образование - "корочка", "а зачэм ано мне, в ите и так сойдзе"? Без специальных знаний аналитика, в лучшем случае, - набор цифр и лозунгов
Ты шо тут типа самый умный? А-ну пацаны! (звуки ударов)
Да так и живём.
Это все фейки, это беглые работали за деньги - а остались только патриоты и они с радостью 5 лет в поликлиннике инженером-программистом отработают за 750р брутто
а что только на поликлиннике свет сошелся? есть еще отделения беларусбанка , например, в Копыле. там тоже итишника ждут
губопик подключить надо. они быстро найдут
Поражает что в голове у людей которые пишут всю эту чушь, про сегодня программист, завтра нейрохирург. Скорее всего полная пустота как у вини-пуха, сочетается с опытом переквалификации между продавщицей и кладовщицей.
Не следует недооценивать смузи поколение- может баристой; барменом; на стройке принеси-подай; официантом; курьером; кальянщиком; блогером; таксистом; художником. Я думаю, есть еще десятки профессий:)
А тот человек, который думает что имелось ввиду пилот, микрохирург, программист- мягко говоря, глуповат.
Из моих коллег и знакомых ушли из ИТ на более высокую ЗП или с лучшим work-life balance в такие вот профессии:
Бизнесмен в сфере строительства Музыкант Художник Преподаватель йоги Врач
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 28 верасня 2023, 15:51
work life balance is bullshit. there should be no balance. life is way more important than work. if you are working nearly as much as you can you will br f*****
Бред, скорее всего с 2-3 курса студенты в этих компаниях работали и просто остались на распределении
ну не долго им осталось. в этом списке уже не будут фигурировать Flo, Wargaming, Gurtam, Wannaby, OneSoil, Vochi, Verv, WorkFusion, Appodeal, Softeq Development, Arteza, EIS Group, Playrix, SK hynix, Kaseya.
посмотрим, куда они откосить через год смогут от распределения государством
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 28 верасня 2023, 20:49
Я в свои 24года (3года после вуза) уже сам заработал и купил первую свою квартиру в Минске. Мой младший брат в свои 24года уже работал в Калифорнии в гугле. Да, у нас было распределение, но мы соскочили (формально числились в месте распределения, а реально в других местах работали)
Ты потише с такими откровениями, а то zabelarus[14-15] с ума могут сойти.
Она за хороших :) Это троллинг такой :)
А чего не в 15?
а когда вы купили седьмую свою квартиру в Минске?
А чё за квартира-то? В дроздах хотя бы?
И количество тёлок к 24 годам не раскрыто. Нипарадак!
Не забываем, если у кого есть КАРТА ПОЛЯКА или у одного из родителей - в польских ВУЗах БЕСПЛАТНОЕ обучение и легализация в ЕС. И без принудительного распределения. И без армии (если не приезжать).
с риском замерзнуть в польше голодным и бездомным. у нас иногородним общежитие предоставляется. всем кто в брсм вступил и досрочно голосует.
а мама с папой всегда полкабана подкинут - голодным не останешся
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 28 верасня 2023, 20:55
И мешок картошки!
Уж лучше платное немецкое или американское, хотя второе более специфическое. А польское больше для ихнего же польского употребления)
Хочется сказать, что распределение не всегда сущее наказание. Я после универа на работе проработала 12 лет, правда, по распределению меня меньше чем через полгода перевели в головной офис (а после меня минимум трое пришли к нам в управление так же из распределенцев), но это всего лишь означает, что шансы просунуться всегда есть. Можно найти работу и попросить распределение на ней самому, не ждать, что тебя в колхоз сисадмином засунут. Думается,большинство заканчивающих вуз по ИТ сами себе работу и найдут и оформятся по распределению. Знаю многих, кто нашел работу и перевелся. Всегда есть варианты. А некоторым может и только на руку куда-то распределиться,чтоб хоть где-то работать. Другое дело, что некоторые люди за образование денег заплатили не для того чтобы отбывать повинность где-то. И работодатель запрашивающий распределение хотел бы получить хорошие кадры.
А вообще если уж совсем по-честному, то это решение вполне себе ожидаемо. Можно даже правовой акт для этого не издавать - все уже привыкли и без этих условностей.
раньше у меня весло было у правого борта а потом перевели на левый, там ручка удобнее и к гальюну ближе. знаю многих с правого борта которым на левом было лучше. там просыпаешься и запах от кухни слышно. всегда есть варианты найти в трюме место лучше, зато на нашем корабле не осталось крыс - они в порту все на берег убежали
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 28 верасня 2023, 22:23
Да, типа того. Но я из тех, кто отвязал шлюпку
зачем? как мы теперь сбежим с этого титаника????
помнится вой, который подняли родители выпускников в этом году из-за ЦТ, сейчас чего-то такого же воя не слышно, интересно почему? ответ - видимо, родителей абсолютно устраивает, что их дитятко быдет пристроего на мизерную зп хоть куда-то и не отбежит далеко от их сиськи.