Дзяўчыну-сісадміна ўзялі ў кампанію па квоце — і «гэта было жудасна». Вось яе шчыры расповед

Кватаванне пры найме па пэўнай прыкмеце (расавай, гендарнай і інш.) — адна з галоўных прэтэнзій, якія крытыкі выказваюць у адрас палітыкі DEI. Нам напісала айцішніца, якая пасля пераезду ў Еўропу на ўласным досведзе даведалася, што такое гендарная квота. Вось яе гісторыя.

Як кампанія адсунула хлопцаў і ўзяла дзяўчат

У 2023 годзе я праходзіла стажыроўку ў еўрапейскім офісе адной буйной кансалтынгавай кампаніі. У нашай групе было 20 чалавек, найлепшым з найлепшых абяцалі інтэрнатуру.

Падчас навучання мая паспяховасць была на ўзроўні, аднак на «выпускным» экзамене я не выканала адно з трох заданняў, з-за чаго мне паставілі 0 балаў. Сярод нас былі вельмі моцныя хлопцы, відавочныя фаварыты, таму з такім вынікам інтэрнатура мне не свяціла.

Адкуль мы гэта даведаліся? Адзін з хлопцаў паехаў у офіс разбірацца, чаму так выйшла, і да яго на размову адправілі «сакратарку» пры ціме (лакальнага PMO-спецыяліста), якая і прагаварылася, што гэта не іх рашэнне, а кадравікоў. Прычым спачатку абяцалі ўзяць сем чалавек, потым шасцёх, у выніку колькасць месцаў скарацілі да чатырох.

Найбольш здольны хлопец звязаўся з CEO рэгіянальнага офіса і апісаў яму сітуацыю: што, маўляў, вучыліся, што абяцалі ўзяць самых паспяховых, а потым усё скасавалі ў апошні момант.

Наколькі я ведаю, былі разборкі, але не такія, як вы падумалі. CEO спусціў гісторыю на дырэктара напрамку, і там па ланцужку вычыталі ўсіх менеджараў, пакуль не дайшлі да той сакратаркі, што раскрыла ўнутраную кухню. Яе неяк пакаралі, пасля чаго прыйшло распараджэнне нічога з навучэнцамі не абмяркоўваць і нічога ім не абяцаць. То бок скандал адбыўся з-за факта разгалошвання, а не з-за прынцыпаў адбору.

Што з гэтага атрымалася

Такім чынам, я трапіла на аплатную 3-месячную стажыроўку ў інтэрнатуру, і гэта было жудасна.

Наш «старэйшы» быў з Індыі з вельмі канкрэтным уяўленнем пра тое, як джуны павінны ўпахваць і перфоміць. Мае калежанкі потым сказалі мне, што менавіта з-за такога стаўлення яны і з’ехалі ў Еўропу.

Нам ладзілі штотыднёвы экзамен па пройдзеным матэрыялам, не саромеліся прэсаваць на званках, кідалі фразы кшталту «не ўспрымайце інтэрнатуру як васьмігадзінны працоўны дзень: восем гадзін толькі ў офісе, яшчэ столькі ж трэба займацца дома».

Пасля двух месяцаў нам даручылі зрабіць навучальны праект, менеджарам якога прызначылі тую самую «сакратарку». Скончылася гэта не вельмі добра. У клаўд-інжынірыгу мы працавалі з AWS, купіць свой дамен і яшчэ дробязі было нам па сілах, але тут з самага пачатку ад нас патрабавалі ствараць уласную інфраструктуру, якая каштавала б немалыя грошы.

Мая слушная заўвага «а ці не пачакаць нам тэхліда і архітэктара» ператварылася ў скандал і разборкі, у выніку чаго мне паведамілі пра скасаванне інтэрнатуры за дзень да яе заканчэння.

Што да іншых дзяўчат, яны па-ранейшаму працуюць у кампаніі, для падвышэння ім неабходна скончыць курс дадатковай адукацыі ў ўніверсітэце, і адна з іх (тая, якая выдатны перформер), здаецца, ужо гэта зрабіла.

Што я думаю пра гендарныя квоты

Пяць гадоў я прапрацавала выключна ў мужчынскіх камандах, дзе ніколі не рабілі зніжак на тое, што я «дзяўчынка», за што вельмі ўдзячная сваім калегам. Адваротнае было б прыніжальным для мяне як для спецыяліста і чалавека.

З дыскрымінацыйным стаўленнем я сутыкалася хіба што з боку ўзроставых супрацоўнікаў бяспекі, і выяўлялася яно звычайна ў словах: «Дзяўчынкі, а паклічце кагосьці, каб паглядзеў тра-та-та». Мяне гэта аніколькі не закранала, «глядзела» і чыніла ўсё роўна я, таму для мяне пол — не паказчык кваліфікацыі і якасці выкананай працы і аказаных паслуг.

Канкрэтна гэтая гісторыя ярка прадэманстравала мне, наколькі прыгожа DEI можа выглядаць на паперы і як моцна яна можа перашкаджаць, раздражняць і псаваць адносіны кіраўніцтва/калег з супрацоўнікамі на месцах. Няма ніякіх гарантый, што палітыка абароніць вас ад дыскрымінацыі, прыніжэння і пасіўнай агрэсіі, нават калі вы добры спецыяліст.

Але тут варта дадаць, што адсутнасць дыскрымінацыі на працы — гэта толькі мой выпадак, я цудоўна ўсведамляю, як бывае ў іншых сітуацыях. Аднак усё яшчэ прытрымліваюся меркавання, што ініцыятывы павінны быць накіраваны на асвету менеджменту ў пытаннях роўнай вартасці ўсіх супрацоўнікаў і паляпшэнне ўмоў працы для ўсіх, а не на прэзентацыю спецыялістаў як «разнастайных» і патрабаванне любіць іх і шанаваць, таму што «так трэба».

Карпарацыі адна за адной адмаўляюцца ад інклюзіі ў найме і ўвогуле. У Еўропе таксама? Гэта дрэнна?

Па тэме

Карпарацыі адна за адной адмаўляюцца ад інклюзіі ў найме і ўвогуле. У Еўропе таксама? Гэта дрэнна?

«У жаночым камьюніці адчуваеш сябе больш бяспечна». Як прайшоў Female Founders Meetup у Варшаве

Па тэме

«У жаночым камьюніці адчуваеш сябе больш бяспечна». Як прайшоў Female Founders Meetup у Варшаве