Год сумяшчаў дзве пазіцыі за бонус, але яго не далі. Экс-аналітык Aston паскардзіўся ў сацсетках — дапамагло!
Матывацыя: «вы ўжо не супрацоўнік». Але публікацыя ў сацсетках выправіла сітуацыю!
Супрацоўнік віцебскага офіса Aston Кірыл амаль год сумяшчаў у кампаніі дзве пасады — сістэмнага аналітыка (асноўная) і рэсурснага менеджара (дадатковая). За другую абяцалі заплаціць гадавым бонусам. Потым супрацоўніка звольнілі, а бонус не выплацілі. Сваю гісторыю ён апублікаваў у LinkedIn і даслаў лінк ў devby. Пад пастом — каля трох соцень каментароў.
«Не люблю негатыўныя кейсы, але лічу, што расказаць пра такое я як мінімум абавязаны.
У сваёй мінулай кампаніі (Aston) я займаў не толькі пазіцыю SA, але і рэсурснага менеджара.
У рамках гэтай дадатковай актыўнасці ў мяне былі даволі немалыя абавязкі. Вёў каля 20 чалавек. Aston абяцала за адпрацаваны год выплаціць бонусы за гэтую ролю. Паколькі мне гэта было цікава, ды яшчэ і не бясплатна, я згадзіўся.
Год напружанай працы, блізкае ўзаемадзеянне з кожным падапечным, дапамога ў розных сітуацыях, недзе — абарона.
У снежні адбылося «гучнае» скарачэнне аўтстаф-супрацоўнікаў у адным з бігтэхаў, і я трапіў пад яго. Было непрыемна, хаця я і сам ужо думаў пра звальненне. У кампаніі на той момант не было варыянтаў, і мяне папрасілі самастойна шукаць працу. На шчасце, гэта не заняло шмат часу, і новае месца я знайшоў без цяжкасцяў. Але зараз не пра гэта.
Наступае момант звальнення і выплаты грашовых сродкаў. Калі я спытаў: «А дзе ж мае бонусы за рэсурсны менеджмент?» — у адказ пачуў: «Бонусы яшчэ не падлічаныя з улікам KPI». Потым: «Бонусы выплачваюцца толькі ў красавіку, і раней сфарміраваць выплаты не могуць». Я крыху супакоіўся, падумаў: «Ну, нічога страшнага, пачакаю красавіка», — бо галоўнае, каб выплацілі, праўда?
Тут зраблю заўвагу: у Беларусі гэта распаўсюджаная практыка — што пасля звальнення супрацоўніку можа прыйсці астатняя сума, не выплачаная па нейкіх прычынах.
А як гэта працуе ў РФ ці іншых краінах, я не ведаю.
І вось прыходзіць тэрмін красавіцкіх выплат, а на старой зарплатнай карце як было пуста, так і засталося… Вырашыў напісаць, даведацца прычыну — можа, пра мяне забыліся? У адказ атрымаў наступнае: «Кіраўніцтва Aston вырашыла не выплачваць бонус, бо ты ўжо не з’яўляешся супрацоўнікам кампаніі».
❗️Не таму, што я дрэнна працаваў. Не таму, што не выканаў KPI. А таму, што я больш не ў штаце.
І вось ты сядзіш і думаеш: год укладу, энергіі, працы з людзьмі, камунікацыі, дзясяткі гадзін — і ўсё гэта проста абясцэнілася фразай з двух радкоў. Без падзякі. Без павагі.
Лічу, што падзяліцца гэтым трэба не з крыўды, а каб папярэдзіць цяперашніх і будучых супрацоўнікаў Aston: калі вы бераце на сябе дадатковыя абавязкі, разлічваючы на бонусы, то пры звальненні будзьце гатовыя, што можаце застацца ні з чым».
Паводле слоў Кірыла, пакуль ён яшчэ працаваў і меў доступ да свайго акаўнта ў 1С Бухгалтэрыі, бачыў, што без уліку снежня яму належала каля 150 тысяч расійскіх рублёў брута. «Там, відаць, штомесяц сума разлічвалася аўтаматычна на падставе паказчыкаў: колькі чалавек на мне, колькі звольнена і г. д., а канчатковы KPI быў падлічаны ў красавіку і мог быць як большы, так і меншы за суму, што адлюстроўвалася ў 1С».
Пад пастом сістэмнага аналітыка — больш за 260 каментароў, якія ўмоўна можна падзяліць на дзве групы: у адных карыстальнікі падтрымліваюць аўтара і дзякуюць яму за інфармацыю, абяцаюць абыходзіць кампанію бокам.
«Вам дзякуй, што падзяліліся гэтым выпадкам. Думаю, многія ўзялі назву кампаніі на заметку і пры магчымасці не дашлюць туды сваё CV або не адкажуць рэкрутару».
«Ведаю Кірыла даўно, добры аналітык і шмат каму ў кампаніі дапамагаў. Шкада, што давялося сысці. Спачуваю ў тваёй сітуацыі».
«Не перажывайце, Кірыл, сітуацыя непрыемная, але, думаю, значна больш вы забралі з сабой у выглядзе каштоўнага досведу, які неўзабаве акупіцца вам шматкроць».
Іншыя ж вучаць жыццю: маўляў, бонус — гэта зусім не абавязковая выплата, таму экс-супрацоўніку няма чаго скардзіцца. Да гэтых далучаюцца і тыя, хто падкрэслівае: усе такія дамоўленасці трэба прапісваць у кантракце і ў выглядзе акладу (а не прэміі), бо толькі ён гарантаваны супрацоўніку.
«Тут важны агульны прынцып — не працаваць бясплатна. А вы гэта рабілі».
«Тут пытанне кантракту. Бонус — гэта матывацыйная частка, якая цікавая працадаўцы, каб, адпаведна, павысіць вашу матывацыю. Акрамя таго, відаць, скарачэнне было не ад добрага жыцця. З іншага боку, калі ў вашым кантракце выразна пазначана, што бонус павінен быць выплачаны паводле KPI, [гэта] падстава ўздымаць пытанне».
«Ці было гэта замацавана ў кантракце? Калі не, вы атрымалі жыццёвы ўрок, калі так, можаце разважаць пра рэпутацыю і патрабаваць грошы».
«Бонусы звычайна маюць некалькі мэтаў — матывацыя + ўтрыманне супрацоўніка. У вашым выпадку, відаць, вам не зусім празрыста растлумачылі (а можа, і не прагаварылі) рызыкі таго, што адбываецца з бонусамі ў выпадку звальнення (звычайная гісторыя — яны не выплачваюцца, і гэта нармальная практыка з улікам іх мэтаў). З іншага боку, вы былі звольнены самою кампаніяй, і тут, на мой погляд, кіраўніку варта было б шукаць кампраміснае рашэнне — магчыма, выплаціць хоць бы частку сумы, як мінімум, каб не з’явіліся такія пасты.
Што тычыцца рэалізацыі выплат: сума бонусаў сапраўды становіцца вядомай не адразу, а дзесьці ў першым квартале з улікам паказчыкаў кампаніі за год. Таксама думаю, што гэта не так проста зрабіць ужо пасля звальнення супрацоўніка — кампанія павінна вырашаць гэтае пытанне непасрэдна ў момант разліку. Ніхто ўнутры кампаніі сам не ініцыюе дадатковыя выплаты — тут важна жаданне і магчымасці вашага непасрэднага кіраўніка».
«Падаецца, гэта агульная практыка даволі вялікай колькасці кампаній — выплачваць прэмію толькі тым, хто на момант налічэння прэміі ўсё яшчэ працуе ў кампаніі. Менавіта таму, між іншым, прэмія часта не супадае з перыядам, за які яна налічваецца. Я не ведаю ніводнай кампаніі, у якой квартальную або гадавую прэмію выплачвалі б тым, хто ўжо сышоў. Звычайна лічыцца, што гэта неабавязковая частка, якая выплачваецца на меркаванне кампаніі, а кампанія лічыць, што калі ты не лаяльны, то і грошай табе не належыць».
«Ёсць такія кампаніі. Я ў такой працую. Ёсць правілы. Звычайна яны выконваюцца. Залежыць ад таго, у фронце ты ці ў бэку. Гадавы бонус — у бэку, квартальныя — у фронце».
«Проста у многіх кампаніях ёсць правіла: „мы не выплачваем бонус тым, хто звольніўся“. І менавіта гэта правіла і выконваецца».
Сваім крытыкам Кірыл адказвае, што гаворка не ўласна пра прэмію, якая з’яўляецца неабавязковай: гадавым бонусам яму абяцалі разлічыцца за працу на другой пазіцыі. І ён знаходзіць падтрымку.
«Дазволю сабе выказаць здагадку, што матывацыя бонусамі была з мэтай прыцягнуць чалавека да дадатковай працы, якую ён выконваў, каб не плаціць яму пагадзінны рэйт, які ў выніку значна вышэйшы за суму бонуса, такім чынам працадаўца проста заніжае кошт гадзіны за пэўную працу, якую супрацоўнік выконвае па-за межамі сваіх прамых абавязкаў. А пры такім раскладзе бонус — гэта не ўзнагарода за добрую працу, а аплата за выкананую працу, калі разабрацца ў сутнасці».
Шмат хто з удзельнікаў сацсеткі піша, што хацелі б пачуць пазіцыю кампаніі, і здзіўляюцца, што праз некалькі дзён пасля публікацыі яе пад пастом дагэтуль няма. devby пацікавіўся ў Aston, ці будзе каментар. І даведаўся, што кампанія якраз разбіраецца ў дэталях, каб «скласці поўную карціну», патрэбны яшчэ 1–2 дні.
Праз дзень каментар сапраўды з’явіўся. Кейс разглядзелі, прэмію выплацяць, а яшчэ ў кампаніі перагледзелі палітыку бонусных выплат.
«Aston, было б цудоўна абысціся без усяго гэтага, улічваючы наша цеснае супрацоўніцтва, але ўжо як ёсць, буду чакаць сувязі. Дзякуй, што не прайшлі міма і далі адказ», — адрэагаваў экс-супрацоўнік.
Читать на dev.by