Сумоўі робяцца даўжэйшымі. Гэта дрэнна не толькі для суіскальнікаў, але для саміх кампаній

Спецыялісты кансалтынгавай фірмы Josh Bersin Company і кампаніі-распрацоўшчыка рашэнняў для кіравання персаналам AMS сцвярджаюць, што час, неабходны для наймання новага супрацоўніка, стабільна рос апошнія чатыры гады і дасягнуў гістарычнага максімуму ў 2023 годзе. У 1 квартале сярэдні тэрмін павялічыўся на 1 дзень ва ўсіх разгледжаных галінах, а працэс наймання ў сярэднім склаў 44 дні. На думку аўтараў дакладу, сітуацыя на рынку хайрынгу найбліжэйшым часам лягчэйшай не стане.

Выразных правілаў таго, колькі трэба раўндаў інтэрв’ю, няма. Але рост іх працягласці кажа пра высокую канкурэнцыю на сённяшнім рынку працы.

Аддаленая праца і пул кандыдатаў, які пашырыўся,  дазваляюць кампаніям не спяшацца, яны сталі асцярожнейшымі і імкнуцца з розных бакоў і як мага глыбей вывучыць суіскальнікаў. Адбіваецца і эканамічная нявызначанасць, якая прымушае кампаніі быць прыдзірлівейшымі: хайрынг, анбордзінг і навучанне пачаткоўцаў абыходзіцца дорага, і кампаніі хочуць быць упэўненымі, што выбралі правільнага чалавека. Пытанняў задаюць больш, працэс зацягваецца і стварае дадатковы стрэс для кандыдата, але дазваляе сабраць больш даных для яго больш комплекснай ацэнкі.

Зрэшты, адзначаюць эксперты, часам кампаніі папросту не ведаюць, чаго хочуць, або рэкруцёр яшчэ не атрымаў дабро на найманне супрацоўніка пад тую ці іншую пазіцыю. Працэс ідзе туга, у яго ўключаюць занадта шмат людзей, каб зразумець які менавіта прабел у кампаніі трэба запоўніць. У ходзе інтэрв’ю з’яўляецца шмат лішніх этапаў — колаў пекла для суіскальніка.

Так адбылося з суразмоўніцай CNBC Аёмі Самаравірай: скрынінгавае сумоўе, сазвон з хайрынг-менеджарам, 6-гадзінныя сумоўі, якія раскінуліся на тры дні, пісьмовае заданне, потым яшчэ адное сумоўе з хайрынг-менеджарам і фінальнае з гендырэктарам — агулам 9 інтэрв’ю на пасаду, якой дзяўчына так і не атрымала. Пры гэтым ад самага пачатку не было яснасці, што па заробку і структуры хайрынгавага працэсу. Пасля гэтага кампанія знікла з радараў на 4 тыдні і ў выніку адмовіла, бо за гэты час змяніліся патрэбы. Але дзяўчына не хвалюецца: пазіцыю, на якую яна падавалася, закрылі праз чатыры месяцы, а яшчэ праз тры — скарацілі.

Парушаная камунікацыя з боку кампаній і адсутнасць празрыстасці працэсу — дзве вялікія праблемы ў хайрынгу. А між тым гэта вельмі паказальныя рэчы, не толькі для працэдуры хайрынгу, але і для карпаратыўнай культуры ў цэлым, паколькі яны адлюстроўваюць зменлівасць прыярытэтаў кампаніі і тое, наколькі яна шануе людзей.

Такая практыка можа адгукнуцца стратай сапраўды таленавітых і адпаведных людзей: суіскальнікі могуць стаміцца ад балючай спробы працаўладкавацца ў кампанію, якая «дынаміць» занадта доўга, і сысці да больш гасцінных канкурэнтаў. Празрыстасць і хуткасць наадварот ствараюць у кандыдатаў пачуццё ўцягнутасці і цікавасць да працы ў кампаніі.