Дзеці некаторых нашых чытачоў пачалі першую чвэрць у прыватных школах, а скончылі — у дзяржаўных. Амаль месяц, як прыватныя школы прыпынілі працу ў Беларусі. Некаторыя ад 14 лістапада паспрабуюць атрымаць ліцэнзіі.
Дзеці некаторых нашых чытачоў пачалі першую чвэрць у прыватных школах, а скончылі — у дзяржаўных. Амаль месяц, як прыватныя школы прыпынілі працу ў Беларусі. Некаторыя ад 14 лістапада паспрабуюць атрымаць ліцэнзіі.
Спыталіся ў айцішнікаў, чые дзеці вучыліся ў прыватных навучальных установах, як прайшоў для іх гэты месяц.
Сын два тыдні правучыўся ў дзяржшколе — потым мы пераехалі ў Польшчу, і ён пайшоў у прыватную.
У дзяржшколе сыну было «нармальна». Ён казаў, што на ўроках можна было спісваць, а яшчэ шмат хто прагульваў школу. Вядома, ежа для яго была нясмачнай, а яшчэ было шумна — з нязвычкі. Падручнікі цяжкія — іх трэба было насіць з сабой увесь час.
Што яшчэ: яму не падабалася, што настаўнікі дазвалялі сабе «моцныя» выказванні на адрас вучняў. Але ў цэлым усё было «не смяротна». Праблем з камунікацыяй з аднакласнікамі не ўзнікала — ён жа ў 11 класе, з усімі перазнаёміўся.
Я не сачу за адзнакамі сына, таму не магу сказаць, ці адбіўся на паспяховасці пераход з прыватнай школы ў дзяржаўную. Мая задача як бацька — закрыць базавыя патрэбы: гарантаваць бяспеку, прытулак; а таксама перадаць яму гуманныя каштоўнасці, даць максімум магчымасцей для далейшага жыцця, падштурхнуць да самастойнасці і адпусціць.
Тут, у Польшчы, вучоба ў школе на англійскай мове. У класе сына не толькі палякі, але ёсць таксама хлопцы з Беларусі, Украіны, Расіі — у асноўным усе пераехалі ад пачатку вайны. Не магу адназначна сказаць, што ўсё тут майму дзіцяці падабаецца, ёсць свае плюсы і мінусы — як усюды. І вядома, пакуль што яму няпроста.
— З дзяржшколай у нас пакуль не складваецца: на тле стрэсу ў дзіцяці пагоршылася здароўе. Уся нагрузка па навучанні зноў лягла на мяне. Настаўнікі ў новай школе не саромеюцца казаць бацькам: «Вучыце з дзецьмі ўрокі!» Па вусных прадметах амаль на кожным занятку — або самастойная работа, або практычная. Калі дзецям даюць матэрыял і ў якім выглядзе — незразумела.
Ніхто з настаўнікаў нават не імкнецца перакласці тое, што напісана ў падручніках і метадычках, на зразумелую 11-годкам мову. Час на выкананне праверачных работ уразаюць. А яшчэ могуць даць запар дзве работы па адным прадмеце за адзін урок. Усё гэта прыводзіць да таго, што дзеці не хочуць хадзіць у школу.
Мне прыйшлося ўзяць чатырох рэпетытараў:
І ў выніку ў дзіцяці зусім няма вольнага часу. А раней яно ўсё тое ж самае рабіла ў прыватнай школе — і, а 4 гадзіне было вольнае, і хатняе заданне было часткова выкананае. Навошта дзяцей у школу кожны дзень цягаюць — не зразумела. Ужо клікалі б толькі на экзамены — было б у школьнікаў хоць трохі асабістага часу, яны здаравейшыя былі б.
Сын ужо адаптаваўся ў класе. Сам клас хоць і вялікі — 29 чалавек, — але дзеці прыязныя. Настаўнікі не ставяцца да майго дзіцяці перадузята. Адзнакі ў яго праселі, хоць і не моцна, — цяпер у яго ад 7 балаў і вышэйшыя, а летась 7 было толькі па фізры. Але што горш — прасела якасць яго ведаў.
Мне, вядома, хацелася б, каб сын вярнуўся ў прыватную школу, калі гэта будзе магчыма, і займаўся не толькі зубрэннем таго, чаго не разумее, але развіваў і іншыя навыкі.
— Мы жывем не ў Беларусі. Нашае дзіця вучылася ў беларускай прыватнай школе анлайн, а калі яе закрылі — пайшло ў мясцовую.
Нягледзячы на тое, што школа па месцы нашай цяперашняй рэгістрацыі перапоўненая, дзіця ўзялі туды без праблем. На наступны дзень яно ўжо наведвала заняткі. Дакументы мы яшчэ даносілі ў працэсе яго вучобы, бо не рыхтаваліся да такога павароту падзей.
Як і чакалася, сын мае праблемы з мовай. Але настаўнікі ставяцца да гэтага з разуменнем, ён не першы рускамоўны вучань у школе (і ў класе) — і яны ўжо маюць досвед працы з такімі дзецьмі. Наколькі я зразумела, школа робіць усё, каб дзіця не адчувала стрэсу.
З аднакласнікамі сын размаўляе на сумесі рускай і англійскай, спрабуе самастойна вывучаць мясцовую мову (добра, што цяпер шмат матэрыялаў у інтэрнэце). Хатнія заданні робіць пры дапамозе перакладчыка ў тэлефоне.
Не ведаю, як усё павернецца і ці застанемся мы тут, ці паспее дзіця скончыць мясцовую школу, але лічу, што гэта вельмі цікавы і карысны досвед адаптацыі.
— Дзіця месяц ходзіць у дзяржшколу. Спачатку нам, бацькам, было вельмі няпроста. У прыватнай школе быў зручны графік: дзяцей можна было прыводзіць, а 9:00, а забіраць, а 19:00. У нашай дзяржшколе заняткі пачынаюцца, а 8:00 — у сувязі з гэтым прыйшлося памяняць усю ранішнюю лагістыку, каб у час адвозіць і сына ў школу, і іншых дзяцей у сад.
Найскладанейшае для нас — у тым, што ў першым класе ўсяго 4 урокі, і працоўным бацькам трэба неяк прымудрыцца забраць дзіця ў 11:45 дадому. Ёсць, вядома, прадоўжаны дзень, але скажу шчыра: бойкі і ўсё самае жудаснае здараецца менавіта там.
У нас усе пытанні былі да бацькоў дзяцей, а таксама да паводзін школьнікаў. Відавочна, што ў прыватных школах адбываецца своеасаблівае адсяванне: у большасці выпадкаў гэта дзеці інтэлігентных бацькоў — дома іх вучаць не крыўдзіць іншых, паважаць аднакласнікаў, не чапаць іх рэчаў — за гэтым у прыватных школах вядзецца кантроль.
А некаторыя бацькі цяперашніх аднакласнікаў сына лічаць нармальным, што іх дзеці б’юцца, — і нават заахвочваюць да такіх паводзін, думаючы, што так выяўляецца лідарства. Вось толькі нам зусім не даспадобы, што дзіця прыходзіць дадому ў сіняках і расказвае, як яго душылі ў школе. Нікому не хочацца, каб аднаго дня сын стаў інвалідам праз безадказнасць бацькоў іншых дзяцей.
Да настаўнікаў у дзяржшколе пытанняў няма — яны завіхаюцца, але яны самі закладнікі сітуацыі, калі ў іх па 35 дзяцей у класе. А выбіраць дзяцей і бацькоў яны, вядома ж, не могуць.
Наконт вучобы таксама пытанняў няма: дакладна скажу, што ў прыватнай школе праграма не мацнейшая. Хаця нашае дзіця дадаткова займаецца з рэпетытарам. Перавагі дзяржшкол — вялікая колькасць бясплатных гурткоў, але для іх трэба вольны час у сярэдзіне дня.
— Нашую прыватную школу 1 верасня не адкрылі — чыноўнікі не далі дазволу, і дзіцяці давялося ісці ў дзяржаўную.
На шчасце, нашая школа адкрылася ўжо праз пару дзён, і мы перавяліся ў яе. Але не прайшло і месяца, як усе прыватныя школы закрылі. Дзіця пайшло ўжо ў трэцюю школу — гэта была гімназія не па прапісцы.
Аднак бяда не прыходзіць адная — праз тыдзень на працы сказалі: «Праектаў няма». Цяпер мы ў Польшчы, і дзіця пайшло ўжо ў польскую школу. Яно ў першым класе — і гэта чацвёртая школа за 2 месяцы.
— Нашая дачка вучылася ў прыватнай школе, потым перайшла ў мясцовую. Нічога жудаснага наогул не здарылася, але яна з нецярпеннем чакае адкрыцця прыватнай — хоча вярнуцца. Сказала нам: «У гэтай школе і паразмаўляць няма з кім». І тое ж самае кажуць дзеці майго старога сябра, якія таксама вымушаныя былі перайсці з прыватнай школы.
У дадатак знікла матывацыя вучыцца. З дачкой зноў трэба разам рабіць хатняе — як раней, калі яна вучылася ў малодшай школе (мы забралі дзіця з дзяржшколы ў красавіку мінулага года). А ў прыватнай школе яна любіла заставацца на прадоўжаны дзень і выконваць хатнія заданні разам з іншымі дзецьмі.
— Мы вымушаныя былі перавесці дзіця ў дзяржшколу з прыватнай. Яно пайшло ў першы клас — і ўсяго за месяц адчула розніцу: скардзіцца на пастаянны шум, на ежу — яму двойчы трапляліся валасы ў ежы, цяпер яно адмаўляецца снедаць у школе і мы кормім яго сняданкам, а 7:00. Мы чуем ад дзіцяці, што настаўнік на ўроку не дапамагае.
Пачатак урокаў, а 8:00. Для нас гэта мінус: дзіця не паспявае прачнуцца і ўзбадзёрыцца. А яшчэ ў школе ёсць нешта накшталт дзядухі: старэйшыя дзеці не даюць першаклашкам схадзіць у туалет (у іх няма кабінак, якія замыкаюцца) — дражняць, чапляюцца на перапынках.
Агульны ўзровень ведаў, якія даюць у дзяржшколе, — ніжэйшы. У прыватнай школе за 3 тыдні дзеці вывучылі больш матэрыялу, чым у дзяржаўнай за 2 месяцы.
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
Бедные, бедные дети
"— Нашу частную школу к 1 сентября не открыли — не чиновники не дали разрешения, и ребёнку пришлось идти в государственную."
похоже одно лишнее "не"
дочка, первый класс, бритиш интернешнл - умножение и деление, английский основной, второй язык немецкий, третий язык польский. пианино и цимбалы. сын в нулевом там же, считает, анлийский основной, польский на подхвате, развитое логическое мышление. обоих до калитки доводишь и все "батя, давай, до свидяния"
не говоря про кучу творческой деятельности, поездки на всякие мероприятия в рамках школьной программы и никакого тебе гемороя. честно отдаешь 1.5к$ в месяц и голова вообще не болит по поводу образования детей.
"Есть ли шанс на возвращение в Беларусь ?" - мы социально неблагонадежная семья, и дети будущие террористы. Сын задал вопрос "почему мы уехали из Беларуси?", после получения ответа начал рисовать план освобождения тюрем :))))
это при всем при том, что никто его на это не натаскивал - чисто техническое мышление без ограничений.
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 11 лістапада 2022, 15:53
В Польше за платную школу отдаю 500$ примерно. Краков. Ребёнок учит польский, английский и испанский. Цены такие же как в белке примерно (или даже дешевле). На вопрос возвращения в Беларусь я ещё дочу не спрашивал, но я уже точно не вернусь. На 15 лет (минимум) разгребания того, что наделали "крэпкия хозяйственники" у меня уже нету запаса жизни. На "потерпите до 50+ и там уж заживём" я не согласен. Жизнь коротка. Есть мнение, что эти агроэлиты ещё даже сами не вполне понимают, что сотворили.
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 12 лістапада 2022, 04:31
Люди зачем вы в Польше отдаёте детей в платные школы? Думаете здесь как в Рб если частая -значит лучше? Поляки говорят, что в началке (1-8классы) идти в частную школу это выкинутые деньги для родителей и очень часто низкий уровень образования для детей. Государственные начальные школы в Польше ничем не хуже чем частные . А вот после сдачи экзаменов в 8 классе к выбору лицея стоит подойти очень внимательно...здесь так же очень много вариантов как в гос так и в частных лицеях....
Для тех кто будет спорить- посмотрите сколько в Польше частных школ и какой они занимают % в доли образования 😉
пока нет ВНЖ/ПМЖ/пасспорта и имущества - нет гарантии что люди в Польше задержатся. Неизвестно как польский рынок отреагирует если появятся компании основанные белорусами и работающими на польском рынке. Когда люди выбирают основной английский - это больше относится к нивелированию различных рисков.
К тому же, пока непонятно как санкции в отношении РБ и РФ зацепят белорусов получивших убежище/пристанище в Польше. Может так случиться, что будет спровоцировано перемещение части ИТ сектора в США
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 13 лістапада 2022, 00:40
👍, но про США вы загнули конечно...туда один путь либо выиграть в гринку с вероятностью 0.0001% или H1B ,что тоже большая лотерея...остальные варианты не рабочие .. конечно можно еще визу инвестора...но там много "но"....я к чему в Штаты быстро уехать не получится....
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 13 лістапада 2022, 10:34