«Места лучше для этого занятия не найти». Айтишники приходят в банк «доживать» карьеру?

Есть стереотип, что уставшие от карьерной гонки разработчики и другие айтишники идут доживать свой век в банк. Мол, там покой, деньги и никакого хайпа. А сами ушедшие «на покой» с этим согласны?

Много бюрократии, зарплата X3, а нагрузка в разы меньше

BI-разработчик, почти два года работает в польском банке:

— Я работал в украинской аутсорс-компании, чей офис в Минске закрылся в 2022 году. После этого я попал в другую аутсорс-компанию, которая «продала меня» в польский банк. Через полтора года банк «выкупил меня» и оформил к себе напрямую через трудовой договор (они это называют «perm employee»). И по сей день я тружусь BI-разработчиком в этом банке, занимаюсь автоматизацией отчётности для бизнес-пользователей.

«Безопасность превыше всего»

Конечно, по сравнению с украинской компанией разница огромная:

• В банке не овертаймят, семья и жизнь вне работы очень важна, она уважается.
• Очень много бюрократии — то, что можно сделать за день-два, мы делаем неделю, такие здесь правила и процессы. 
• Главное правило — безопасность превыше всего. Раз в полгода все проходят видеокурс по безопасности на уровне, соответствующем должности сотрудника. Тут всё очень секьюрно. Каждый разработчик должен пройти аттестацию по кибербезопасности.
• Лично у меня со времени вынужденного ухода из аутсорс-компании зарплата выросла в 3+ раза. Кроме того, постоянные сотрудники получают ежегодный бонус — как правило, это +1 оклад. По ощущениям, моя зп сейчас рыночная.
• В то же время нагрузка в банке в разы меньше. В аутсорсе у меня было минимум два проекта плюс поддержка старых. Теперь всего один проект — всё тихо и спокойно.

Но я без претензий к украинской компании. На самом деле, крутые ребята, и опыт у них я получил мощный. Просто долго в таком темпе работать трудно. Может, в 25 еще нормально, но в 30+ это уже не так комфортно.

«Назад в аутсорс не тянет»

Наш отдел похож на самостоятельную мини-организацию внутри банка. Причём, несмотря на строгие процессы, атмосфера совершенно не строгая. Менеджер-британец — сам бывший разработчик, очень лояльный и всей душой за work-life balance. 

Коллектив тут супер. Поляки — доброжелательные, с сильным английским, хорошими софтскиллами, и вообще они крепкие специалисты. Индийцы технически слабее, к тому же чувствуется разница в менталитете — они более пробивные, на собесах могут добавить себе лет 10 опыта.

Да, у нас смешанные команды, разработчики 50/50 — из Польши и Индии. Индийцы оформлены в индийском офисе и работают удалённо. Те, кто в Польше, кстати, тоже в офис особо не ходят. Нас просят появляться в офисе три раза в месяц, но и это не обязательно.

Коллектив разновозрастный. В нашей команде несколько разрабов в районе 40 лет, мне — 33, большинству — до 30-и. Менеджер и тимлид — почти пенсионеры, им за 60.

С тезисом, что в банке нет развития, я не согласен. Да, в каком-то смысле продукт тут слабее того, чем мы делали на аутсорсе, зато в плане безопасности всё намного серьезнее, больше внимания уделяется документации, процессам. Так что какие-то скиллы тут прокачиваются сильнее, чем в аутсорсе.

К тому же лично у меня много времени для развития и самообучения. Банк компенсирует платные курсы и сертификации (по предварительному согласованию). Кроме того, внутри банка много разных курсов и менторских программ.

Вот что я успел пройти:

• Курс и аттестация по Cyber Security (SQL);
• CSS, HTML, JavaScript;
• O’Reilly — открыт для самообучения, аналогичные внутренние ресурсы тоже можно использовать;
• Готовлюсь к сертификации по Qlik Sense Data Architect.

Кроме того, я успел поработать с новыми для себя технологиями — более сложными настройками безопасности, Encrypted Environment. Сейчас у меня проект с очень сложной моделью данных и логикой.

Утверждение, что банк — хорошее место, где можно досидеть до пенсии, тоже спорное. Дело в том, что прощаются с людьми тут довольно легко, как минимум с b2b. Я лично был свидетелем того, как двоих ребят уволили с предупреждением за 30 дней.

Сказать по правде, назад в аутсорс или даже в стартап меня больше не тянет. К хорошему быстро привыкаешь.

Впрочем, просто так сидеть, дожидаясь «конца», у вас тоже не получится.

Тры сумоў'і з «бяспечнікамі», палiграф, 13-я зарплата

Тестировщик, 1,5 года проработал в беларусском банке:

Гэта было ў 2020-2021 у Беларусi. На працу ў банк як QA я прыйшоў пасля таго, як нашу каманду у аутсорс-кампанii расфарміравалі — мы займаліся распрацоўкай мабільнай аплікацыi для адной з «дачок» банка. Трапіў праз водгук на вакансію. Уласна кажучы, ў той час адгукаўся на ўсе вакансіі, бо праз кавід неяк не вельмі добра было з працай. У выніку адпрацаваў у банку на пазiцii QA/QC крыху больш за 1,5 гады.

«Хтосьці ішоў у краму і купляў пару бутэлек каньяку»

Наша каманда разпрацоўвала сістэму, якая падлічвае кросс-курсы для безнаяўнага абмену валют паміж сабой. Яна складалася з 8 чалавек (6 распрацоўшчыкаў, 2 тэсцера), калі не ўлічваць бізнес-аналітыка, якая прыходзіла мо раз на тыдзень на некалькі гадзін, і ПМа, якая камунікавала з намі, калі ў яе быў вольны час.

Кожны працоўны дзень канчаўся тым, што хтосьці ішоў у краму і купляў пару бутэлек каньяку. Па святах куплялі віскі. Мяне хапіла на 3 месяцы.

Цалкам праца на банк пакінула негатыўныя ўспаміны: 3 сумоў'і з «бяспечнікамі» банка, якія нават нейкія парушэнні майго стрыечнага брата знайшлі (перавысіў хуткасць, ехаў у транспарце без квітка). Не ведаю, наколькі гэта законна.

Потым — паліграф. Як аказалася, паліграф праходзілі ўсе раз на год, і пасля вакацый. Як завуць, дзе працаваў, вучыўся, ці былі судзімасці ў мяне, бацькоў, сваякоў, сяброў? Ці жанаты? Колькі раз? Навошта прыйшоў працаваць у банк? Ці было калі-небудзь жаданне што-небудзь скрасці? Ці хлусіў калі-небудзь? Ці ўжываю алкаголь, нікатын, наркотыкі? Як часта? З кім? На што цягне пасля ўжывання? Ці браў з папярэдніх прац канцэлярыю да хаты? Такога кшталту. Там шмат пытанняў было, мо нават 50+. 

Абавязкова — нашэнне касцюма і гальштука, быць паголеным, прыязджаць у офіс, а 9, падчас абеду нельга быць за працоўным месцам.

Аднак плацілі вельмі добра, +13-я зарплата, + лагеры адпачынку для дзяцей, санаторыі за кошт банка, кожнаму дзіцяці — два падарункі на Новы год і адзiн на дзень нараджэння.

Спачатку мой заробак быў толькi крыху большы за тый, які я атрымаў на сваёй апошняй працы ў аўтсорсе, літаральна на 300-350 рублёў (з-за малой колькасці вакансій я ужо быў згодны амаль на любыя грошы). Але пасля трох месяцаў іспыту паднялі ў 1,5 разы. Потым, праз паўгады, паднялі яшчэ, але там ўжо была і адказнасць большая.

«Сталых супрацоўнікаў мы хутчэй раздражнялi»

З банкаўскімі работнікамі мы камунікавалі досыць часта — у асноўным з тымі, хто адказваў за абмен валют — яны давалі зваротную сувязь наконт зручнасці і хуткасці карыстання і выяўлялі вельмі спецыфічныя багі. Таксама з астатнімі, але не па працы — яны цікавіліся, як трапіць у ІТ, якія курсы лепш, які блогер лепш, нават якая мова распрацоўкі лепш.

Моладзь старалася больш з намi камунікаваць, бо з большага іх (з кім я камунікаваў) не задавальнялі ўмовы працы і заробак— з-за штрафаў і розных пакаранняў за нейкія недарэчнасці.

Сталых супрацоўнікаў мы хутчэй раздражнялі. У вочы амаль ніхто не казаў, але я так лічу таму, што на адным з карпаратываў ~45-гадовы супрацоўнік скардзіўся, што ў тэсцера з досведам у 3 гады зарплата была такой, як у яго з досведам у 15+ гадоў і профільнай адукацыяй, а шмат хто з яго калег вялі сябе з намі вельмі падобным чынам.

Звольніцца з банка было складана, цягнулі некалькі месяцаў. Я ўжо нават у ЕРАМ прайшоў сумоўе, а з банка не аддавалі дакументы, бо не ўсе падпісалі абходны ліст (спасылаліся на тое, што то адзін быў на бальнічным, то іншы — на вакацыях). Нарэшце ЕРАМ надакучыла чакаць мяне. Калі я пра гэта сказаў у банку, яны прапанавалі застацца і спалілiся, што нават не запускалі той абходны ліст, але яшчэ за пару месяцаў да таго казалі, што запусцілі.

Нарэшце проста пачаў шукаць працу без працоўнай кніжкі, думаў зрабіць ужо на новым месцы. А пасля 24.02 пераехаў у краіну, дзе гэтая працоўная кніжка не трэба.

«Трымаюць, залагоджваюць падарункамі, іншымі бонусамі»

Цi я згодны з тэзiсам, што ў банк распрацоўшчыкi прыходзяць «памiраць»? Гледзячы на сваіх былых калег — хутчэй так, чым не. Аднак трэба ўлічваць акалічнасці: мова некаторага банкаўскага ПО сапраўды можа быць не вельмі папулярнай у «знешнім свеце», і чалавек проста не зможа сабе знайсці працу наогул. Думаю, што у замежных банках становішча можа быць нават больш сумным, бо яны пачалі пераводзіць свае аперацыі ў лічбу значна раней. Таму ў іх цалкам могуць быць нават некія да-джававыя мовы (сучасныя банкі ў асноўным Java выкарыстоўваюць).

А калі доўгі час працуеш на адным месцы — губляеш скілы праходжання сумоўяў. Узнікае дадатковы страх. А тут — трымаюць, залагоджваюць падарункамі, іншымі бонусамі. І атрымліваецца, што распрацоўшчык у лепшым выпадку стаіць на месцы, а то і адкатваецца праз тыя ж самыя шкодныя звычкі — то бок у параўнанні з іншымі распрацоўшчыкамі (на папулярных мовах, напрыклад, аднак з тымі ж самымі шкоднымі звычкамі) памірае.

Але калі банк займаецца распрацоўкай сучасных аплікацый, то і распрацоўшчыкі будуць расці.

Iх каманды можа і развіваліся, не ведаю дакладна.

Хоць мне не вельмі спадабалася праца ў банку, лічу гэты досвед досыць каштоўным для сябе. Там я упершыню паспрабаваў папрацаваць у якасці цімліда. Ну і агулам працаваў з вялікімі аб’ёмамі дадзеных. Вельмі развівае. Урэшце знайшоў, дзе мне спатрэбіўся дыплом эканамічнага універсітэта.