На каго працаваць, калі не на Захад і не на РФ? Тры гісторыі пра альтэрнатыву
Выяўляецца, ёсць яшчэ варыянты ў Азіі і на Блізкім Усходзе.
Голад апошняга часу прымусіў айцішнікаў у пошуках працы глядзець не толькі налева або направа, але і круціць галавой на ўсе астатнія бакі. Распыталі айцішнікаў, якія знайшлі сабе праекты не на Захадзе і не ў Расіі, дзе яшчэ ў свеце закапаная праца і як яе працуюць.
Ізраіль
«Што нязвыкла, дык гэта лаяльнасць у адносінах да кампаніі»
Працую ў прадуктовай распрацоўцы на кампанію са штаб-кватэрай у Ізраілі. Праца камбінаваная: кампанія рэкамендуе два дні офісе, тры дні — аддалена. Але ёсць людзі, якія ўвесь час сядзяць у офісе, і такія (як я), хто заўсёды рэмоўт. Я працую з Беларусі. У Ізраіль часам прылятаю на важныя мітынгі. Раней было прамое злучэнне Мінск — Тэль-Авіў. Цяпер яго няма, гэта перашкаджае.
Сам я гэтай працы не шукаў. Хутчэй знайшлі мяне. Зрабілі офер ад якога складана было адмовіцца (спецыялізацыі наш чытач не назваў. — dev.by). На сумоўях усё было даволі стандартна: спачатку сумоўе з HR, потым з тэхлідом. Выніковае сумоўе было з Engineering Manager. Усё — на англійскай.
ІТ у Ізраілі ідзе ў фарватары амерыканскай ІТ-галіны. Калі ў ЗША спад і скарачэнні, то і ў Ізраілі таксама.
Так што крызіс, вядома, закрануў і ізраільскае ІТ, але сітуацыя тут не выглядае драматычнай.
Наогул ІТ у Ізраілі — адная з вядучых галін, яе памер значна большы, чым у РБ. І тут вельмі шмат стартапаў.
Аўтсорсінгу, якім мы яго прывыклі бачыць у Беларусі, тут хутчэй няма. Але ёсць нешта падобнае да партнёрства: калі супрацоўнікі адной кампаніі працуюць над праектам на іншую кампанію. У цэлым жа Ізраіль — гэта распрацоўка новых прадуктаў, на іх заробкі большыя, чым на аўтсорсе.
Як знайсці працу ў Ізраілі? У LinkedIn вельмі шмат рэмоўт-вакансій ад ізраільскіх кампаній. Але важныя таксама асабістыя знаёмствы і кантакты. Як раней казалі, «сувязі». Так, летась да мяне звярнуўся ўжо былы калега і прасіў дапамагчы сабраць у Мінску каманду DevOps. Сам я гэтым не займаюся, але пазнаёміў з патрэбнымі людзьмі.
У Ізраілі ўсё яшчэ існуе канкурэнцыя за ІТ-спецыялістаў, і тут у прынцыпе больш адкрытых пазіцый. А яшчэ Ізраіль уваходзіць у топ-5 краін з самымі высокімі зп. Але і патрабаванні да кандыдатаў тут вышэйшыя, чым у РБ.
У кандыдатаў мае быць хаця б пяць гадоў досведу. Акрамя глыбокіх ведаў праграмавання, важна яшчэ арыентавацца ў сумежных абласцях, напрыклад, у жалезе, сеціве, віртуалізацыі, кантэйнерах і г. д. Часам больш цэніцца набор з розных хардскілоў на сярэднім узроўні, чым парачка моцна прапампаваных навыкаў.
Таксама добра было б мець веды ў прыкладных сферах, напрыклад, у fintech, e-commerce, gaming, telco, і шукаць кампанію з прадуктам, у якой вы будзеце карысныя як кантрыб’ютар. Каштоўнасць маюць вашыя асабістыя кантакты і сацыяльныя сувязі, а яшчэ ўменне дамаўляцца (нават калі вы суровы праграміст-інтраверт).
Веданне англійскай мовы таксама мае быць на высокім узроўні. Часцей за ўсё пытанні вырашаюцца падчас званкоў one-to-one. Трэба ўмець не проста ўпэўнена размаўляць, але і дамаўляцца на англійскай мове — адседзецца за спінай цімліда і PM не атрымаецца.
Так як кампанія міжнародная, размаўляць даводзіцца з калегамі з усяго свету (Аўстралія, Японія, Індыя, Еўропа, Паўночная Амерыка), а не толькі з Ізраіля. Пры гэтым у офісе траціна супрацоўнікаў — гэта яўрэі, якія знаюць рускую мову і пераехалі ў Ізраіль з постсавецкіх краін. Яшчэ ёсць калегі, якія працуюць аддалена з Грузіі, Польшчы, Іспаніі, з Балі.
Што нязвыкла, дык гэта лаяльнасць супрацоўнікаў у адносінах да кампаніі. У мяне ёсць калегі, якія працуюць на адным месцы 10-15 гадоў. Узрост вар'іруецца ад 25 да 60+. Я сутыкаўся з супрацоўнікам, які ўжо на пенсіі, але на просьбу гендырэктара працягвае працаваць на няпоўную стаўку.
І так, на офіснай кухні ў нас не толькі кава і пячэнькі. Зранку прыносяць свежую выпечку і сэндвічы, у халадзільніку — тварог, ёгурт, садавіна і ягады, а таксама гатовыя салаты. То-бок у прынцыпе ў офісе можна спакойна снедаць, абедаць і вячэраць за кошт кампаніі. Акрамя таго, у кожнага супрацоўніка ёсць спецыяльная карта для аплаты абеду ў кавярні і рэстаранах, куды кампанія пералічвае грошы.
Казахстан
«Працэсы не наладжаныя, затое грошы ёсць»
Я працую з Мінска ад мясцовай аўтсорс-кампаніі на казахстанскі банк. Праект мне дастаўся па стандартнай схеме: табе прапаноўваюць, ты сумовішся і альбо праходзіш, альбо не. За ўвесь Казахстан не скажу, але ад нашай кампаніі на гэтым банкаўскім праекце каля 30 чалавек.
Што можна сказаць пра працу?
Працэсы не наладжаныя, як яны ні стараюцца, сваёй экспэртызы ў іх няма, вельмі шмат вендараў з Беларусі і Расіі.
У частцы культуры — павольныя і малапрадукцыйныя, не зацікаўленыя ў прагрэсіўнай распрацоўцы. На праектах у РБ мне ўдавалася зрабіць у 6 разоў больш за адзінку часу.
Затое плацяць нармальна — $2К. Думаю, для сістэмнага аналітыка ўзроўню мідл без англійскай мовы гэта нядрэнная зарплата ў РБ. Тры гады таму я працавала на беларускі банк, таксама ад вендара, дык там плацілі значна сціплей.
Грошы ў Казахстане ёсць, і на ІТ яны іх не шкадуюць. Бачыла дамову кампаніі з банкам, дзе паказаная аплата за 8 гадзін па кожнай пазіцыі. З яе вынікае, што кампанія, якая мяне прадае, атрымлівае х4 маёй зп. Здаецца, яны выдатна зарабляюць на РК.
Так што, нягледзячы на недахопы працэсаў, лічу, што казахстанскія праекты — альтэрнатыўная магчымасць нядрэнна зарабляць, застаючыся ў РБ. У той жа РФ праекты больш загружаныя, а кіраўніцтва нахабнейшае.
ААЭ
«Рынак маленькі і трэба прабіцца скрозь індыйцаў»
Фулстэк, 7 гадоў досведу. Знайшоў працу праз лінкедзін у ААЭ. Жыву і працую ў Дубаі. Фінтэх-стартап. Умовы добрыя.
Рэкруцёр сам выйшаў на мяне ў лінкедзіне. Быў доўгі працэс працаўладкавання: парадку пяці этапаў + рашэнне задач. Ад першай размовы рэкруцёрам да оферу прайшло чатыры месяцы. Візу і страхоўку мне аформіла кампанія.
Прэтэндаваць на працу ў ААЭ можа хто заўгодна. Іншае пытанне, што рынак маленькі і трэба прабіцца скрозь натоўп індыйцаў.
Кампанія дубайская, аднак мясцовых супрацоўнікаў у нас у кампаніі няма, у кіраўніцтве англічане і амерыканцы. Вось у сябра-расійца, які таксама перабраўся ў ААЭ, у кампаніі ёсць мясцовыя. Расказваў, што моладзь часам прапускае малітву, хоць старэйшыя супрацоўнікі сочаць за гэтым.
У нашай кампаніі ці то 12, ці то 15 нацыянальнасцяў, у тым ліку людзі з РБ, РФ, Румыніі, Сербіі, Пакістана. Ёсць і таварышы Індыі, якая набіла аскому, але пра сваіх калег не магу сказаць нічога дрэннага: людзі разумныя, і з імі прыемна працаваць. Працоўная мова — англійская.
Ніякай аддаленай працы або гібрыдных графікаў тут няма. У кіраўніцтва на гэты конт ясная пазіцыя: ёсць офіс, з яго і працуем. Пры гэтым офіс камфортны: кава-машына, ласункі і да т. п. Спорту не кампенсуюць, затое паркоўку аплачваюць.
На пераезд я адважыўся ў пошуках лепшага жыцця, дый краіна гэтая пастаянна на слыху. Уладкаваўся тут нармальна, калі не лічыць клімату. Зп добрыя, што праўда, і выдаткі немаленькія. За жытло аддаю 1800 долараў на месяц. Яшчэ долараў 700-900 сыходзіць на прадукты, калі харчавацца дома. Ну, а далей залежыць ад ступені транжырства. Але аўчынка вырабу вартая.
Думаю папрацаваць тут гадоў 6-7. Дзеля грошай і досведу.
Читать на dev.by