«Не праігнаравала толькі адная кантора». Як беларус сумовіўся ў бігтэх у Варшаве і абраў Google

Падрыхтоўка: вырашаў задачы і чытаў кнігі

— Перад тым, як пачаць рассылаць рэзюмэ, я рыхтаваўся каля месяца. Прачытаў дзве кнігі: System Design Interview — Аn insider’s guide і Cracking the Coding Interview: 189 Programming Questions and Solutions, шмат часу надаваў падрыхтоўцы да behavioral questions. А самае важнае — вырашаў задачы з гэтага спіса. 

На сумоўях у бігтэху звычайна даюць абстрактныя задачы, не звязаныя з рэальнай працай, але яны дазваляюць ацаніць кандыдата. Адзін з самых папулярных сайтаў, дзе можна трэніравацца, — leetcode. Але там тысячы заданняў, усяго не вырашыш — ды гэта і не трэба. У якасці альтэрнатывы ёсць спісы, як гэты, дзе сабраныя самыя тыповыя задачы. Калі па ўсіх прайсціся, то будзе прыкладнае ўяўленне, якога тыпу заданні даюць на сумоўях.

Рассылаў рэзюмэ ў тры тыпы кантор

1. Амерыканскія стартапы. Вельмі мала варыянтаў, дзе гатовыя наняць незнаёмага чалавека не з ЗША. Я адправіў каля 10 водгукаў. Не праігнаравала толькі адная кантора — і тое таму, што там працуе мой сябар. Да тэхнічнага сумоўя не дайшоў.
2. Мясцовыя кампаніі — як польскія, так і з беларускімі каранямі. Адпраўляў шмат водгукаў, ужо і не памятаю, колькі. У большасці заігнорылі, шмат дзе званок заканчваўся, калі чулі зарплатныя чаканні або тое, што няма магчымасці адкрыць ІП, а па B2B магу працаваць толькі праз бізнэс-інкубатар. У выніку да тэхнічных сумоўяў дайшоў толькі ў дзвюх канторах. У адной была адмова, у другой прапанавалі менш, чым прасіў.
3. Наяўны ў Варшаве бігтэх: Netflix, Amazon, Google. Спачатку ставіўся да гэтага як да трэніроўкі і цікавага досведу — і нават не думаў, што прайду далей за першы этап. З Netfliх-а мне так і не адказалі, У Google і Amazon прайшоў усе этапы і дайшоў да офераў — яны прыкладна адпавядалі таму, што напісана на levels.fyi. 

Атрымліваецца, што нягледзячы на шмат водгукаў, я атрымаў толькі адзін офер (не лічачы бігтэху). Многія пішуць пра «складаны час», і нейкія прыкметы гэтага сапраўды ёсць. Напрыклад, калі раней у лінкедзіне кожны дзень прыходзілі паведамленні ад рэкруцёраў, то цяпер яны пішуць вельмі рэдка, а ў часе размовы могуць рэзка пачаць ігнорыць. Але праблема была ўва мне. 

З аднаго боку, мяне разбэсціла апошняе месца працы з добрым заробкам і цікавым праектам (там скарацілі большую частку супрацоўнікаў, уключаючы нашага героя — заўв. рэд.), і я шукаў цікавы неаўтсорс з дыяпазонам вышэйшым за сярэдні. А з другога — я мог мала што прапанаваць наўзамен: даўно не хадзіў па сумоўях, мала развіваўся ў прафесійнай сферы, нічога не вывучаў у вольны час, не цікавіўся навінкамі індустрыі. Увогуле, чыліў у зоне камфорту і добра знаў толькі тое, што выкарыстоўваў у працы. Гэта вылезла мне бокам на сумоўях у не-бігтэх кампаніях, дзе любяць пытацца пра канкрэтныя тэхналогіі і фрэймворкі.

Сумоўі ў Google і Amazon

— Асобна пра кожную кампанію няма сэнсу расказваць, працэсы вельмі падобныя і выглядаюць прыкладна аднолькава. 

Спачатку званок з рэкруцёрам, дзе тлумачаць, як усё будзе праходзіць. Далей — прэскрынінг і серыя тэхнічных сумоўяў (у Google было чатыры, у Amazon — пяць). Іх можна паставіць у адзін дзень запар або «размазаць» па днях.

На такіх сумоўях часцей за ўсё вырашаеш задачы, як на LeetCode. Але важны не вынік, а працэс: ці задаеш ты ўдакладняльныя пытанні па ўмовах, ці можаш зразумела апісаць ход сваіх думак, якой якасці пішаш код. Напрыклад, у заданні спецыяльна могуць быць не агавораныя эдж-кейсы, каб паглядзець, ці здагадаешся ты спытаць пра іх адразу або ў працэсе рашэння — ці ўвогуле не спытаеш. У часе рашэння трэба разважаць услых і ўсё тлумачыць. Горш за ўсё, калі ты моўчкі будзеш пісаць код.

Калі доўга не можаш здагадацца, як вырашаць задачу, інтэрв’юер можа даць падказку. А калі справіўся раней за час, могуць даць дадатковую ўмову або ўскладненне. У цэлым, на сумоўях не патрабавалася знаць суперскладаных алгарытмаў. Усе задачы былі на ўзроўні easy/medium літкода. 

У Google былі складанейшыя тэхнічныя задачы, У Amazon — behavioral questions. 

У Google для гэтага ёсць асобнае сумоўе — Googleyness interview, якое праходзіць даволі лайтова. Па сутнасці, гэта такая праверка на адэкватнасць і адпаведнасць каштоўнасцям кампаніі. 

Адказы трэба даваць у пэўным фармаце STAR (Situation, Task, Action, Result) і прыводзіць прыклады са свайго досведу. У сітуацыі мае быць вялікі маштаб, і пажадана, каб прыклады не паўтараліся. Напрыклад, прынцып Ownership. На пытанне: Tell me about a time when you took on a task that was beyond your job responsibilities — чакаецца аповед пра штосьці эпічнае, а не нейкую дробязь.

Дагэтуль калоціць, калі згадваю гэтыя leadership principles. У часе інтэрв’ю ты можаш адразу не згадаць прыдатнай сітуацыі — і тым больш на хаду структуравана пра яе расказаць. Таму ў часе падрыхтоўкі я загадзя выпісаў усе цікавыя задачы і сітуацыі са свайго досведу і спрабаваў «нацягнуць» іх на кожны прынцып (бо любую сітуацыю можна разгледзець з розных бакоў). За 5 сумоўяў я расказаў каля 15 такіх гісторый.

А яшчэ на адным з этапаў праходзіць званок з будучым менеджарам, дзе вы знаёміцеся, абмяркоўваеце праект, абое глядзіце, наколькі падыходзіце адно аднаму. Толькі пасля гэтага абмяркоўваецца кампенсацыя. Усе аддалена.

Тэрміны праходжання сумоўяў у абедзвюх кампаніях таксама прыкладна аднолькавыя: ад падачы рэзюмэ да атрымання оферу — каля 3 месяцаў. 

Беларус сумовіўся ў некалькі кампаній FAANG (і не толькі) і атрымаў тры оферы. Расказвае пра ўражанні

Па тэме

Беларус сумовіўся ў некалькі кампаній FAANG (і не толькі) і атрымаў тры оферы. Расказвае пра ўражанні

Чаму абраў Google?

Мне падабаецца сама кампанія (прывітанне фільму Тhe Internship), у Варшаве ў іх цудоўны офіс, дый грошай прапанавалі больш, чым на Amazon. 

Як уладальнік сіняга пашпарта, у такі неспакойны час стараюся не будаваць доўгатэрміновых планаў. Мне вельмі падабаецца гэтая праца, у такой вялікай кампаніі шмат шляхоў для кар’ернага росту. Не думаю, што найбліжэйшым часам захачу яе мяняць.

Ці праўда, што ў Google маленькія заробкі?

Калі глядзець на базавую зарплату, то яна сапраўды сярэдняя нават для польскага рынку. Але не трэба забываць, што поўная кампенсацыя ўключае ў сябе таксама: 

• Sign-on bonus, які, па сутнасці, таксама невялікая прыбаўка да зп, калі ў думках падзяліць яго на 2-3 гады;
• пакет стокаў;
• бонус кэшам кожны год;
• бонус стокамі кожны год.

Наколькі я ведаю, у Польшчы падатак плаціцца толькі пры продажы стокаў і па плоскім рэйце 19% без усялякіх зусаў, гэта таксама павялічвае net-зарплату. Што праўда, ёсць і адваротны бок: для банкаў твая крэдытаздольнасць усё роўна вызначаецца толькі базавай зп.

Яшчэ ўскосны бонус — трохразовае харчаванне ў офісе. Для бытавога інваліда, які сілкуецца дастаўкамі, выходзіць нядрэнная эканомія.

Падсумоўваючы: калі глядзець на total compensation, для польскага рынку выходзіць добра. Пасля вывучэння прапаноў па UoP маральна я ўжо быў гатовы ісці на нашмат меншыя грошы.

«Відавочна, што ў Google лепей». 4 гісторыі ўваходу ў ІТ у Польшчы пасля ад’езду з Беларусі

Па тэме

«Відавочна, што ў Google лепей». 4 гісторыі ўваходу ў ІТ у Польшчы пасля ад’езду з Беларусі