Ад бункераў да оргій: як страхі вакол штучнага інтэлекту змяняюць жыццё айцішнікаў

Малады даследчык ШІ, які выступае пад псеўданімам Генры, ацэньвае верагоднасць з’яўлення звышмагутнага і небяспечнага ШІ у бліжэйшыя гады як «50 на 50». Удзень ён працуе ў невялікай лабараторыі ў Каліфорніі, якая займаецца бяспекай ШІ, а ўвечары рыхтуе прытулак для сябе і сваёй сям'і. «Зрабіць біяўкрыццё зусім няцяжка, — тлумачыць ён. — Трэба набыць гатовы герметычны намёт, паставіць фільтры для вады і запасціся ежай і вадой на некалькі гадоў. Усё выйдзе танней за $10 тысяч».

Але праз некалькі тыдняў Генры вырашыў, што гэтага мала. Цяпер ён плануе купіць участак зямлі ў Каліфорніі і ўзвесці капітальныя збудаванні. Яго галоўны сцэнарый — паўстанне суперрозуму: «Калі ШІ пераможа, магчыма, ён захавае крыху эмпатыі. Можа быць, пакіне нас у жывых у нейкім „чалавечым заапарку“. І ўжо лепш жыць у заапарку, чым памерці ад біялагічнай зброі».

Аднак не ўсе рыхтуюцца да апакаліпсісу. Частка айцішнікаў упэўнена, што ШІ вызваліць людзей ад інтэлектуальнай працы і пачнецца эпоха «сацыяльнага капіталу». Біямедыцынская даследчыца Апурва Шрынівасан пасля расстання ў 2024 годзе напісала ў X: «Калі ты разумны, час станавіцца гарачым». Яе аргумент: калі машыны бяруць на сябе працу розуму, прывабнасць і харызма робяцца важнейшымі за інтэлект.

«Я заўсёды любіла разумных мужчын, — кажа яна. — Але зараз, калі інтэлект губляе каштоўнасць, для мяне куды важнейшыя абаянне і асабістая энергія». Гэтая логіка ўсё часцей сустракаецца ў супольнасці тэхнаэнтузіястаў. Прадпрымальнік Сорэн Ларсан прызнаецца: «Мне заўсёды падабаўся фітнэс. І я думаю, што быць гарачым, вясёлым і абаяльным — гэта стане рэдкім рэсурсам, калі ШІ возьме на сябе ўсю інтэлектуальную працу».

Некаторыя айцішнікі змяняюць не стыль жыцця, а фінансавыя звычкі. Былы супрацоўнік OpenAI Дэніэл Кокотайло, аўтар папулярнага эсэ AI 2027, наўпрост заяўляе: «Я перастаў збіраць на пенсію яшчэ ў 2020-м». Прычына простая — ён упэўнены, што ў чалавецтва засталося не больш за дзесяць гадоў. «У мяне ёсць грошы, але я планую траціць іх, а не захоўваць. Я ведаю шмат даследчыкаў, якія робяць тое ж самае», — распавядае ён.

Падобнай пазіцыі прытрымліваецца даследчык Anthropic Трэнтан Брыкен: «Мне цяжка ўявіць свет, дзе ў мяне ёсць грошы, якія проста ляжаць у банку да 60 гадоў, калі ўсё навокал будзе выглядаць зусім інакш».

Частка людзей аддае перавагу геданізму. Даследчыца сэксуальнасці Аэла кажа: «Я люблю ладзіць дзіўныя вечарыны. І калі мы ўсё роўна памрэм, чаму б не зрабіць іх яшчэ больш дзіўнымі, яркімі і вар’яцкімі? Проста трэба рабіць гэта зараз». Яна адкрыта распавядае, што траціць зберажэнні, менш займаецца спортам, спрабуе цяжкія наркотыкі і замарожвае яйкаклеткі «проста дзеля асалоды».

Інвестар Вішал Мэйні выбірае менш радыкальную стратэгію: «Я думаю, нам варта жыць па прынцыпе bucket list — рабіць тое, што для нас сапраўды важна, пакуль у нас ёсць час». Некаторыя бачаць у паніцы вакол ШІ не толькі пагрозу, але і магчымасці. Шведскі прадпрымальнік Ульрык Хорн заснаваў кампанію Fonix, якая прадае гатовыя біяўкрыцці з сістэмай фільтрацыі паветра за $39 тысяч. «Я атрымаў ужо некалькі перадзамоваў, пастаўкі пачнуцца ў 2026 годзе», — кажа ён.

Карціны будучыні спікераў дыяметральна супрацьлеглыя, адзначае выданне. Адны бачаць хуткую гібель чалавецтва, іншыя — «залаты век дастатку». Але аб’ядноўвае іх адно: адчуванне, што вырашальныя гады ўжо пачаліся. «Многія будуць азірацца назад і казаць: чаму я не кінуў працу і не заняўся чымсьці сапраўды важным, пакуль яшчэ быў шанец?» — прызнаецца Генры.