Паклікаў на сумоўе свой жа рэкруцёр? LinkedIn: шмат з кім бывала
У лінкедзіне абмяркоўваюць сітуацыю: распрацоўшчыка паклікалі на сумоўе ў сваю ж кампанію. Ён у адказ аджартаваўся, што інтэрв’юерам у такім выпадку будзе сам у сябе.
У каментарах не столькі разбіраюцца, як так атрымалася, колькі пішуць: і ў нас бывала. Мы выбралі самае цікавае з абмеркавання.
«Прыйшлі два мэйлы на розныя пазіцыі ў іншыя аддзелы»
Чаму здарыўся такі казус, пад пастом абмяркоўваюць мала. Версій усяго дзве:
- рэкруцёрка толькі-толькі прыйшла ў кампанію — яшчэ не знае ўсіх супрацоўнікаў, магчыма, яна нават стажорка;
- рэкруцёрка — з агенцтва, яна ў прынцыпе не ведае, хто дзейны супрацоўнік, а хто не.
Значна больш каментароў у духу «і ў мяне такое было».
- «Трапляў у такую сітуацыю, калі ў кампаніі была вельмі актыўная hr-стратэгія, яны літаральна пыласосілі рынак. Мне прыйшлі два мэйлы на розныя пазіцыі [з запрашэннем] у іншыя аддзелы».
- «Мне дасылалі на вакантную пасаду рэзюмэ калегі, які з гэтай пазіцыі і звольніўся за пару тыдняў да гэтага і ўладкаваўся ў новую кампанію. Бывае!»
- «Кадравае агенцтва, з якім мы супрацоўнічалі, даслала мне на пошту прыкладна такога ж зместу ліст. Дзеля цікавасці я адказаў, што зацікаўлены, але адказу так і не было».
- «Са мной такое было. Прыйшоў у кампанію на запрашэнне кіраўніка, так што ў мясцовых рэкруцёраў не было майго рэзюмэ. Я рэзюмэ нідзе не выкладваў, але неяк знайшлі — і паклікалі яшчэ раз».
- «Некалькі разоў сутыкаўся з падобнай сітуацыяй у буйных кампаніях. Асабліва калі новы эйчар выходзіў без усялякага індакшану».
Таксама ёсць некалькі падобных гісторый і ад рэкруцёраў: «Убачыла адпаведнага кандыдата, па базе не адразу зразумела, што ён цяперашні супрацоўнік, і напісала яму. [Мы разам] пажартавалі на гэтую тэму».
А ў адказ карыстальнікі пішуць, што нават калі рэкруцёрка і памылілася, трэба аддаць ёй належнае — спецыялістка яна добры: вунь як слушна падабрала кандыдата, кропля ў кроплю.
Звольнілі — а потым апамяталіся і паклікалі назад: «Трэба было проста пачакаць паўгода»
Гісторыю пра тое, як на сумоўе паклікалі супрацоўніка, які нядаўна звольніўся, расказаў нам і адзін з чытачоў dev.by:
— Пару гадоў таму ў адной замежнай прадуктовай кампаніі, з якой я працаваў праз ІП, сказалі: ёсць праблемы з кліентамі, аплачваць вашыя паслугі мы не можам, а калі зможам — не ведаем. Таму вымушаныя будзем спыніць супрацоўніцтва.
Я знайшоў іншую працу. А месяцы праз 4 мне напісаў PM з маёй ранейшай кампаніі: маўляў, вяртайся да нас. Я адказаў, што ўладкаваўся ў іншае месца, афіцыйна ў штат, умовы лепшыя, ніж у вас, дый сфера мне цікавая. Адказ быў такім: гатовыя даць тую ж зарплату, што і ў новай кампаніі (а гэта амаль х2 ад таго, колькі я атрымліваў у іх раней). Я адмовіўся.
Пазней мне напісаў уладальнік той кампаніі: маўляў, я іх не так зразумеў, і трэба было проста пачакаць (то-бок пасядзець паўгода без працы, ну ці папрацаваць на фрылансе, не звязваючы сябе ні з кім працоўнымі адносінамі — а ў мяне ў той момант нарадзілася дзіця, і яны пра гэта ведалі). І наогул я «ўсіх расчараваў», — падзяліўся чытач.
А ці былі ў вас гісторыі, калі вас клікалі ў тую ж кампанію, дзе вы працуеце або адкуль толькі што звольніліся? Дзяліцеся ў каментарах!
Гэтая гісторыя, як і многія іншыя, з’явілася дзякуючы чытачам dev.by. Ужо 16-ы год запар мы аб’ядноўваем і захоўваем беларускае ІТ-кам’юніці. Мы хутка рэагуем на любыя, асабліва трывожныя, паведамленні нашых чытачоў. Аб’ектыўна і ўзважана расказваем, што адбываецца з індустрыяй: новыя праекты, поспехі і няўдачы, люты крындж і глітч надзеі на тле страшных крызісаў, якія мы ўсе перажываем.
Давайце пройдзем гэты шлях разам! Падтрымайце працу каманды на любую суму: на Patreon, праз Donorbox (зручна з Беларусі) або крыптой, каб мы маглі рабіць больш і аператыўней. Штомесячныя плацяжы робяць планы рэдакцыі больш прагназаванымі, так мы можам планаваць. Дзякуй!
Читать на dev.by