Распрацоўшчык адпачываў 2 гады. А потым прыгожа ўварваўся ў крызіс з 4 оферамі

dev.by нядаўна пісаў, як айцішнікі бяруць доўгі адпачынак да паўгода і нават даўжынёю ў год — са звальненнем і без. У франтэнд-распрацоўшчыка Сяргея (імя змененае) перапынак у працы склаў 2,5 гады — ад канца 2020 і да красавіка 2023 года. Вось яго гісторыя.

15 каментарыяў

Спойлер: за гэты час Сяргей паспеў адпачыць як след, пачаў вывучаць DS і ML, атрымаў 4 оферы і дзве адмовы ў PBH-візе. Але ўсё скончылася добра. 

Сяргей успамінае, што на фоне падзей лета-восені 2020 года ён не мог паўнавартасна працаваць — увесь час адцягваўся «на думскролінг і чытанне навін».

— У мяне быў кантракт да канца года, сяк-так дапрацаваў — і вырашыў не працягваць, а жыць на накапленні.

У мяне сабралася «падушка» амаль у $50 тысяч. Але запыты па жыцці ў мяне невысокія — у рэстараны не хаджу, ем дома, а гэта даволі танна. Жытло ў мяне таксама недарагое. Вось цяпер падняў свае траты за месяц у той час — яны рэдка выходзілі за $500.

Самае дарагое, на што патраціўся ў той час — курсы, паездкі за мяжу і абнаўленне тэхнікі. 

Незадоўга да заканчэння кантракта я пачаў валанцёрыць — дапамагаў праектам, якія з’явіліся ў 2020 годзе. Ну і працягнуў гэта рабіць і пасля звальнення. 

Увесну — на пачатку лета 2021 перагарэў. Плюс у мяне з’явіліся праблемы асабістага характару. Я вырашыў адпачыць — неяк «асвяжыць галаву», адцягнуцца.

Наступныя 4-6 месяцаў я падарожнічаў — з’ездзіў у Польшчу і ў іншыя краіны, прайшоў некалькі гульняў, якія прапусціў за апошнія 10 гадоў, завёў сабаку.

Пра праграмаванне не забываў: пачытваў час ад часу літаратуру, сачыў за навінамі, часам заліпаў у літкод, але не сыходзіў з галавой — мой адпачынак быў самым сапраўдным. Магчыма, менавіта гэта дапамагло мне пазней укаціцца назад у ІТ з новымі сіламі.

Затым я вырашыў пазнаёміцца з DS і ML (на той момант я быў франтэндам-самавукам з 5+ гадамі вопыту), мне было цікава даведацца, як працуюць усе навамодныя тэхналогіі.

Ну і былі думкі свічнуцца ў гэтую вобласць — так як франтэнд злёгку надакучыў, і на працягу некалькіх гадоў да гэтага я разважаў над тым, каб сысці на бэк/мабілкі або яшчэ кудысьці, толькі часу не было гэта ўсё асвойваць.

Паколькі ў мяне ўжо быў вопыт саманавучання, я вырашыў, што гэта — занадта складаны і хаатычны шлях: па шляху ты хапаеш усё запар, і табе не хапае канкрэтнай праграмы (родмапы ў інтэрнэце таксама такія, што страшна глядзець). Так што я ўзяў разрэкламаваны курс па DS — фінансы дазвалялі.

Сяргей кажа, што пачаў навучанне незадоўга да пачатку поўнамаштабнай вайны ва Украіне. Занураўся не спяшаючыся.

— Паколькі вопыт у ІТ я маю, вучоба давалася адносна лёгка. Курс першапачаткова быў разлічаны быў на 1,5-2 гады і падзелены на 2 часткі. Я прайшоў першую, стартаваў другую — але выявілася, што якасцю яна была значна горшай за першую (дарэчы, курсы, ІМХО, вартыя максімум паловы таго, што мне прыйшлося за іх аддаць).

Увосень 2022 года я падзакінуў вучобу — трэба было думаць, як жыць далей. Я пераканаўся, што трэба пераязджаць, бо ў Беларусі я не адчуваў сябе ў бяспецы, — і шукаць працу. 

Я хацеў вярнуцца да ранейшага працадаўцы, бо рассталіся мы добра, прайшоў сумоўе — і мы нават дамовіліся пра дату выхаду на працу. Але раптам незадоўга да таго дня эйчарка напісала мне, што кампанія згарнула найманне ў Беларусі, — праца сарвалася.

Я пачаў актыўна шукаць яшчэ, хадзіў на сумоўі — і за 1,5 месяца атрымаў 3 оферы. Той самы офер, што я прыняў, таксама пасля сарваўся праз адмову ў візе. Я рабіў PBH, чаму адмовілі, так і не зразумеў — даведаўся, што па п. 8: не абгрунтаваў мэты або ўмоў знаходжання. 

Якія ў мяне версіі: можа, не спадабалася, што ў мяне няма айцішнага дыплома, а можа — працоўная, у якой апошні запіс быў унесены за 2 гады да таго. Ці проста настрой у кагосьці быў дрэнны, вось я і трапіў пад раздачу.

Я зрабіў яшчэ адную спробу атрымаць PBH-візу — і зноў адмова па тым жа п. 8. Тады ўжо плюнуў і зрабіў працоўную візу праз «дапамагатараў». 

І пакуль я два месяцы вырашаў праблему з візай (слоты адлоўліваць было складана — паміж падачамі праходзіла некалькі тыдняў), кампанія, што зрабіла мне офер, прыкрыла найманне. Я не паспеў пераехаць — таму апынуўся ў пралёце.

Я не адчайваўся — у мяне ўсё яшчэ была важкая «падушка», так што можна было не спяшацца. Ну і менш як за месяц я атрымаў яшчэ адзін офер. На той момант зрабіў, нарэшце, візу і шчасна пераехаў у Польшчу ў красавіку мінулага года.

Ці пыталіся ў мяне на сумоўях пра перапынак у кар’еры ў 2,5 гады — так. Я адказваў шчыра, і не сказаць, каб рэакцыя эйчараў была незвычайнай, — проста прымалі да ведама. Адзін раз мяне спыталі, ці не паслужыла турма прычынай перапынку. Я адказаў, што, на шчасце, не.

Паколькі я сабраў 4 оферы за кароткі тэрмін, то думаю, перапынак у кар’еры — зусім не праблема. Хоць, магчыма, нейкія працадаўцы «адваліліся» яшчэ на этапе разгляду рэзюмэ, — проста прама пра гэта мне ніхто не казаў. Дый была куча іншых прычын не разглядаць маю кандыдатуру, і асноўная — лакацыя.

А якія грошы?

Па зарплаце чыстымі ў мяне выйшла прасадка на ~$500 у абсалютным выражэнні, не ўлічваючы інфляцыі. У Беларусі я атрымліваў крыху больш за $4 тысячы чыстымі (ад знаёмых, што нядаўна шукалі працу там, чуў, што цяпер такі заробак мала хто хоча плаціць, а хто атрымліваў раней — тыя пераехалі і ім захавалі чысты прыбытак на ўзроўні беларускага).

Цяпер працую праз умову, а працэ, заробак прывязаны да долара, выплачваецца ў злотых.

Я не асабліва перабіраў оферы і не шукаў, дзе больш прапануюць, — было разуменне, што я не знаходжуся ў пазіцыі сілы ў адносінах да патэнцыйных працадаўцаў і не магу ціснуць: маўляў, цяпер я атрымліваю N і пагаджуся толькі на N+M. 

Пры агучванні пажаданняў свайго мінулага даходу таксама не згадваў, бо гэта мела б 0 вагі, на маю думку. Каму якая розніца, колькі я там атрымліваў некалькі гадоў таму? І тым не менш усе мае оферы былі >$4,5 тысяч грос.

На фоне гэтага я склаў некаторае ўражанне аб рынку заробкаў у Еўропе і прасадку звязваю ў асноўным з гэтым. Можа, у бігтэху плацяць і больш, але ўлічваючы, што я не цімлід, мне норм.

Як мінімум да атрымання ДНЖ я не планую нічога мяняць (толькі калі сам працадаўца не вырашыць скараціць мяне — кампанія ў нас прадуктовая, такой з’явы як бэнч не існуе, а на пачатку гэтага года ўжо раз прайшлі скарачэнні).

«Увольняюсь на полгода и всем советую». Зачем айтишники берут долгую паузу (и как потом втянуться)
По теме
«Увольняюсь на полгода и всем советую». Зачем айтишники берут долгую паузу (и как потом втянуться)
«Менш сівых валасоў». Топ-менеджары сышлі проста кодзіць — вельмі задаволеныя
Па тэме
«Менш сівых валасоў». Топ-менеджары сышлі проста кодзіць — вельмі задаволеныя
«Накинет на себя упряжку — и гонит рысью». Минский психотерапевт о том, как выгорают айтишники
По теме
«Накинет на себя упряжку — и гонит рысью». Минский психотерапевт о том, как выгорают айтишники
Як айцішнікі працуюць па 10+ гадзін, без адпачынкаў і выходных
Па тэме
Як айцішнікі працуюць па 10+ гадзін, без адпачынкаў і выходных

Читать на dev.by