«У рэшце рэшт я знайшоў працу». Навошта айцішнікі стажыруюцца бясплатна і што пасля
Без працы пасля стажыроўкі ці ІТ-курсаў пры кампаніі не застаўся ніхто — праўда, праца не заўсёды там, дзе была стажыроўка.
Без працы пасля стажыроўкі ці ІТ-курсаў пры кампаніі не застаўся ніхто — праўда, праца не заўсёды там, дзе была стажыроўка.
Без працы пасля стажыроўкі ці ІТ-курсаў пры кампаніі не застаўся ніхто — праўда, праца не заўсёды там, дзе была стажыроўка.
— У 2024 годзе вучыўся анлайн пры кампаніі «Астон» на аналітыка. Даведаўся пра іх курсы з LinkedIn — яны анансавалі набор на новую спецыяльнасць. Я перайшоў па спасылцы ў тэлеграм-групу, там была анкета: запаўняеш яе — і чакаеш адказу.
Далей мяне дадалі ў групу, у ёй распавядаюць пра тэставанне і падрыхтоўку да яго. На падрыхтоўку давалася 2 тыдні, дакумент са спасылкамі на артыкулы быў там жа — у групе. Што цікава: у нашай групе было 240 чалавек, з іх 60 трапілі на першую ступень навучання, затым ужо 30 з іх — на другую. А да канца наогул дабраліся 15 чалавек.
Другая ступень навучання доўжылася тры месяцы.
Потым у нас быў выпускны іспыт, па выніках якога кагосьці дапусцілі на стажыроўку, а кагосьці — не. Я трапіў на стажыроўку. Тут у кожнага з нас былі свае тэрміны: у кагосьці стажыроўка доўжылася два месяцы, а у кагосьці — да паўгода, усё залежала ад таго, як хутка знаходзіўся праект.
Стажыроўка была аплатнай, але беларусы і расіяне атрымлівалі па розных тарыфах: першыя — па 5 тысяч расійскіх рублёў у месяц (плацілі ў беларускіх па курсе), другія — 20 тысяч. Як мне патлумачылі, гэта праз розніцы ў заканадаўстве.
Сама стажыроўка мне спадабалася — гэта быў праект у банкаўскай сферы з поўнай імітацыяй усіх працэсаў. Але, на жаль, я не прайшоў сумоўі з рэальнымі замоўцамі, хоць так званыя «прагоны» былі даволі паспяховымі.
Увосень, як і многія, я трапіў пад скарачэнне, аднак мне прапанавалі перавучыцца на аналітыка 1С. На жаль, тут таксама не склалася.
Але нічога — у рэшце рэшт я знайшоў працу бізнес-аналітыкам у іншай кампаніі і цяпер працую па гэтай спецыяльнасці.
— У мяне быў такi вопыт «навучання» на курсах. У снежнi 2023 года я прайшоў сумоўе на аутаматызатара тэставання ў кампанію A., але мая суразмоўца сказала, што я «не дацягваю» — і прапанавала паралельна з працай прайсці курсы «павышэння кваліфікацыі» цягам 2-3 месяцаў.
Гэта было дзіўна, бо звычайна, калі стэк праекта ці кампаніі не зусім супадае з кандыдацкiм, то сапраўды можна прайсці нейкі курс — але ж не 2-3 месяцы, гэта звычайна 1-2 тыдні займае. Дзяўчына патлумачыла, што я буду працаваць і часу можа не хапіць. I зноў гучала дзіўнавата, але на той момант я падумаў, што спадарыня можа быць не вельмі дасведчанай у гэтых справах.
Ну i апынулася, што яна зацягнула мяне ў так званую «лабу» A. І колькі потым я не спрабаваў адкаціць назад, колькi не тлумачыў, што гэта памылка (мой вопыт у IT на той момант быў больш за 7 гадоў), мэнаджарка варшаўскага офісу пагражала штрафам, які быў прапісаны ў дамове на адукацыю (якую я падпісаў). На самой справе сам вінаваты, што не вычытаў, але я і падумаць не мог, што ў дамове на маю адукацыю я магу быць вiнны грошы…
Дарэчы што да навучання, то ўвесь час я проста працаваў на праекце (мы рабілі віртуальнае казіно для адной з афрыканскіх краін) — а потым аказалася, што гэта і была мая адукацыя.
У нейкi час мне раптоўна прызначылi некалькi сумоўяў па «матэрыялах», што я прайшоў (нагадаю яшчэ раз: анi адукацы, анi матэрыялаў не было — быў адзiн архіў з відэаролікамі па маёй тэме, запісанымі яшчэ ў 2020–2021 гадах і ўсё).
На першым мы размаўлялі па-ангельску — і праз 10 хвілін мой суразмоўца прапанаваў перайсці на рускую, бо яму было «цяжка разумець» мяне. Ён моцна плаваў у тэрміналоігі, і мне прыйшлося шмат што яму тлумачыць — я нават параіў яму, што пачытаць і што падцягнуць. Потым я пашукаў яго ў LinkedIn — і апынулася, што той прыйшоў у ІТ толькі ў 2022 годзе якраз з такой «лабы».
Аднак больш за ўсё мяне «вкурвіла» тое, як ён данёс вынiкi сумоўя да маёй рэсурснай мэнаджаркi. Ён сказаў, што параіў мне падцягнуць менавіта тыя моманты, якія я раіў падцягнуць яму, і прыйсці ў A. праз некалькі месяцаў пасля таго, як зраблю гэта. Вядома ж я апісаў ёй, як было на самой справе. Яна сказала, што можна пасці складаным шляхам, дзе наступным маім сумоўем будзе ангельская мова — і рэкамендацыі будуць такія, што я наогул не змагу трапіць ні на адзін замежны праект, бо там ўсё на ангельскай (а такое ўжо было ва Ўроцлаве: хлопца з адукацыяй МДЛУ, перакладчыка з ангельскай, магістра, звольнілі за слабае валоданне ангельскай мовай).
Ну, тут я ўжо махнуў рукой і сказаў, што пасля сканчэння тэрміна дамовы сыйду. Яна настойвала, каб зараз жа — і я пагадзіўся, але цягнуў як мага даўжэй, і ў рэшце разарваў дамову праз 3 працоўных дні пасля заканчэння тэрміну адукацыі ў «лабе».
— Я праходзіла стажыроўку ў мінскім офісе Innowise. Прыйшла ў ліпені 2024 года, у мяне быў кантракт на 3 месяцы неаплатнай стажыроўкі.
Распрацоўшчыцай на той мове, якую я вывучала, тым не менш, стаць не ўдалося, бо асноўная плынь вакансій для іх ішла летам, пакуль нас яшчэ рыхтавалі, — а потым месяцы 3 запытаў на такіх спецыялістаў не было наогул.
Але нічога: нас хуценька перакінулі ў іншыя аддзелы — зыходзячы з нашых пажаданняў. Я пайшла з нуля вучыць іншую мову. У шыю мяне ніхто не гнаў, усе разумелі, што мова для мяне — новая, але падцягвалі, ставілі задачы і чэкі. І вось праз год (калі ўлічыць увесь шлях) я прайшла на свой першы праект.
Дарэчы, праз некалькі месяцаў я падышла да свайго ментара і спытала, ці можна мне перайсці ў штат і пачаць атрымліваць аплату, ён ухваліў, напісаў рэсурсніку — і мяне перавялі на «мінімалку» і ўзялі ў штат на кантракт. Я атрымлівала мінімальную зарплату, пакуль не трапіла на праект, гэта значыць да мінулага месяца.
Варта сказаць, што ў мяне не было камерцыйнага досведу да Innowise: я адвучылася на курсах, а потым яшчэ дадаткова займалася дома. Адукацыя ў мяне не тэхнічная — а эканамічная.
Дарэчы, на стажыроўку ў Innowise я прайшла не з першага разу. У першы раз сумоўі праводзіў хлопец з іншага аддзела — і не ўзяў. Праз тры месяцы я зноў убачыла набор, зноў падалася — і ўжо прайшла да свайго ментара.
Увогуле, у нас шмат хлопцаў-студэнтаў, якія жывуць у інтэрнатах і паспяхова сумяшчаюць працу на праектах і вучобу. Канкрэтна ў нашым аддзеле зараз ніхто больш трох месяцаў без працы не сядзіць — хутка разбіраюць на праекты. Гэта я зацягнула з навучаннем і перакваліфікацыяй. Ну і ніхто не ведаў, што запыты на кодэраў на той мове будуць чыста стыхійнымі/аднамомантнымі. Аднак жа мяне не звольнілі, а проста перавялі, навучалі і падтрымлівалі.
Яшчэ дадам, што 90% хлопцаў у нас — з БДУ ці БДУІР. І што важна: у нас галоўнае — хацець вучыцца. На стажыроўку ў канкрэтны аддзел бяруць па больш агульным ведам, напрыклад веба, баз дадзеных, алгарытмаў, а мова — ужо рэч другасная.
* Імёны спікераў зменены.
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
Пока живут на свете дураки обманывать нам стало быть с руки-советская классика, жаль современные [Часть комментария скрыта за нарушение правил общения. Вот они, их всего пять: https://devby.io/news/comments-2024] её знать не знали