QA зрабілі офер, але потым зазірнулі у працоўную — і перадумалі. Гэта з-за артыкула?
ІТ-кампанія нібыта не спалохалася судзімасці кандыдата, але потым перадумала браць яго на працу з-за звальнення 4-гадовай даўніны.
Нам напісаў тэсціроўшчык-вайцішнік, які пасля курсаў доўга шукаў працу і нарэшце паспяхова прайшоў сумоўе, атрымаў офер і быў шчаслівы. Але не тут-та было.
— Я — пачынаючы QA-спецыяліст. У канцы 2024 года скончыў курсы trainee і з лютага актыўна шукаў працу. Нарэшце ў канцы сакавіка я паспяхова прайшоў сумоўе і атрымаў офер на пасаду стажора QA ў адной буйной ІТ-кампаніі ў Беларусі. Маёй радасці не было межаў!
Найбольш я хваляваўся з-за сваёй судзімасці за палітыку. У спісе дакументаў для працаўладкавання была даведка з ГУУС аб (не)судзімасці, таму я адразу папярэдзіў дзяўчыну-эйчара, што была «хатняя хімія» па такім-та артыкуле (ч. 1 арт. 342 КК РБ, «дзеянні, якія груба парушаюць грамадскі парадак»). Мне задалі некалькі ўдакладняючых пытанняў і напісалі, што ўсё окей, гэта не перашкода для працаўладкавання. І папрасілі даслаць фота ўсіх дакументаў, у тым ліку працоўнай кніжкі, каб паскорыць афармленне.
Фота працоўнай я змог даслаць толькі 31 сакавіка, калі забраў яе з папярэдняга месца працы (у рознічным гандлі). А ўжо раніцай 1 красавіка атрымаў у тэлеграм усе патрэбныя дакументы па анбордынгу і прыйшоў у офіс. Мне правялі невялікую экскурсію, усё ішло цудоўна!
Я ўжо падпісваў кантракт і іншыя дакументы, калі ў кабінеце раптам з’явіўся мужчына (ён не прадставіўся, але пазней высветлілася, што гэта быў кіраўнік HR) і пачаў уважліва разглядаць маю працоўную кніжку. А там быў запіс ад 2021 года пра звальненне з гандлёвай сеткі па артыкуле за прагул.
І вось гэты чалавек пачаў распытваць мяне пра той выпадак.
Я ўсё распавёў. Маўляў, умовы працы не дазвалялі там далей нармальна працаваць, я спрабаваў дамовіцца з кіраўніцтвам пра звальненне з невялікай адпрацоўкай (7–10 дзён), але мне прапанавалі адпрацаваць месяц. У выніку я вырашыў, што лепш быць звольненым па артыкуле (старонку з гэтым запісам, дарэчы, я даслаў працадаўцу напярэдадні).
Мужчына задаў яшчэ некалькі пытанняў, потым выйшаў з кабінета (магчыма, для дадатковай кансультацыі), а праз некалькі хвілін вярнуўся і сказаў нешта накшталт: «На жаль, мы вымушаныя прыпыніць працэс працаўладкавання для правядзення дадатковай праверкі. Мы загадзя ведалі пра вашу судзімасць і да гэтага пункта пытанняў не маем, але наяўнасць звальнення па артыкуле нас насцярожвае, мы павінны высветліць больш падрабязнасцей. На працягу тыдня з вамі звяжуцца і паведамяць пра рашэнне».
Я прапанаваў даць кантакты з мінулых месцаў працы або характарыстыку, але мне жорстка адмовілі: «Мы ўсё зробім самі!»
Тады я спытаў, як звальненне чатырохгадовай даўніны з пасады, далёкай ад ІТ, можа паўплываць на якасць маёй працы як тэсціроўшчыка. На гэта мне адказалі дзіўнае: маўляў, мы працуем з рознымі замежнымі фінансавымі арганізацыямі і высылаем ім усю паднаготную пра супрацоўнікаў з перакладам на ангельскую (у тым ліку працоўную кніжку), і такія запісы могуць выклікаць у партнёра непатрэбныя пытанні.
Вось так я сышоў з аднаго месца працы і не ўладкаваўся на іншае (а афіцыйнае працаўладкаванне цяпер вельмі важнае для мяне).
Шчыра кажучы, ніколі б не падумаў, што звальненне па артыкуле можа стаць прычынай адмовы. Пасля той гандлёвай сеткі я амаль чатыры гады адпрацаваў у іншай кампаніі на падобнай пасадзе, быў на добрым рахунку, звольніўся па ўласным жаданні. Першапачаткова мяне хвалявала толькі мая судзімасць, а тут такі паварот.
Не ведаю, якія былі рэальныя прычыны гэтай адмовы, няхай яны застануцца на сумленні таго, хто прыняў фінальнае рашэнне. Але хочацца данесці да яго, што кандыдаты — гэта людзі са сваёй жыццёвай гісторыяй, і не варта пры прыёме на працу кіравацца толькі запісамі ў працоўнай кніжцы.
Працягваю шукаць працу/стажыроўку.
Wanted. Калі вас таксама звольнілі або не ўзялі на працу ў ІТ-кампанію з-за нейкіх папер/дакументаў ці з-за судзімасці, напішыце нам у бот, гэта ананімна.
Читать на dev.by