Рекрутер из Минска не узнала беларускую мову и ответила программисту по-украински
На днях рекрутер из Минска прислала разработчику (он в Варшаве, но весь опыт разработки и образование в его линкедин-профиле — Беларусь, Минск) несколько сообщений на русском языке. Тот ответил по-беларуски, что не понимает. Девушка отреагировала уже на украинском: «Гарного вам дня!» Разработчик считает, что эта ситуация — эхо истории с Andersen, которую HR усвоили по-своему.
Разработчик Виталь Занько показал переписку с рекрутером Altoros:
В профиле девушки в LinkedIn в качестве места проживания указана Беларусь.
Что было дальше, Виталь пересказал без скринов: рекрутер написала, что ошиблась языком, и по-беларуски извинилась за свою ошибку. Он считает инцидент исчерпанным.
«На фоне апошніх навінаў з Украіны закінутая думка, што нібы толькі ўкраінцы ня хочуць адказваць па-расейску»
Мы спросили у Виталя:
- Почему он просто сразу не попросил общаться с ним по-беларуски?
- Эта ситуация — причина того, что обсуждение вакансии не состоялось? Кто его свернул — программист или HR?
- Почему так вышло, с его точки зрения? А может, просто невнимательность, бывает?
Вот его ответ.
1. А чаму па-вашаму беларусы яшчэ (!) мусяць прасіць дзяржаўную беларускую мову??? 😀 Што за палітыка азіяцкага расізму ў дачыненьні да беларусаў (еўрапейцаў)?
2. Чаму так выйшла? Бо беларусы не ўсьведамляюць Закона РБ «Аб мовах» (дзейнага і зараз), а таксама пастановы ААН пра вызначэньне расізму. Але ва Ўкраіне моўны закон выконваецца, і ўкраінская дзяржава ўкраінскую мову абараняе (то бок, не дазваляе праявы маскоўскага расізму да ўкраінцаў). Таму беларускія людзі па навінах з Украіны начутыя пра прагрэсіўных маладых украінскіх інтэлектуалаў і «львоўскіх».
Гэта і няўважлівасьць, і на фоне апошніх навінаў з Украіны закінутая думка, што нібы толькі ўкраінцы ня хочуць адказваць па-расейску (і маюць на гэта права, што з’яўляецца культурным шокам для асіміляваных беларусаў). Але ў рэчаіснасьці гэта ня толькі пра ўкраінцаў.
3. Калі б HR пісала па-беларуску, то размова адназначна была б пазітыўнай, хоць зараз працу я не шукаю, але прапановы былі б прынятыя да ўвагі, бо беларускамоўны чалавек (менавіта) у бізнэсе гэта як правіла прыстойны, спраўны і мае павагу да беларусаў і іншых як да асобы, а не бюракратычна як да рабскай сілы («рэсурсаў»).
P. S. Вы ж усё адно НЕ напішаце ні пра Закон РБ аб мовах, ні пра пастанову ААН пра вызначэньне расізму, ні пра былы арт. 9.22 КоАП (ужо 10.16 КоАП) пра стварэньне перашкоды ў карыстаньні дзяржаўнай мовай? патрабаваньне працадаўцы карыстацца толькі расейскім языком трапляе пад гэты адміністрацыйны артыкул.
Читать на dev.by