«Будзе пагаршацца»: спыталі ў інжынера, што з мабільнай сувяззю ў Беларусі
Пра прычыны праблем з мабільнай сувяззю пагутарылі з інжынерам Ільёй*. Ён працаваў у адной з кампаній-пастаўшчыкоў абсталявання для сетак беларускіх мабільных аператараў.
Пра прычыны праблем з мабільнай сувяззю пагутарылі з інжынерам Ільёй*. Ён працаваў у адной з кампаній-пастаўшчыкоў абсталявання для сетак беларускіх мабільных аператараў.
Пра прычыны праблем з мабільнай сувяззю пагутарылі з інжынерам Ільёй*. Ён працаваў у адной з кампаній-пастаўшчыкоў абсталявання для сетак беларускіх мабільных аператараў.
— У апошнія гады многія беларусы звяртаюць увагу на зніжэнне якасці мабільнай сувязі ў краіне. Асабліва прыкметна пагаршэнне мабільнага інтэрнэту, прычым абаненты крытыкуюць усіх аператараў. Акрамя таго, мяркуючы па водгуках, пагоршылася пакрыццё мабільных сетак, асабліва паміж гарадамі. А ў апошні час часта крытыкуюць і якасць галасавой сувязі. З чым гэта ўсё можа быць звязана?
— Асноўных прычын тут дзве.
Першая — пастаянны, сістэмны рост нагрузкі, звязанай з бесправадной перадачай дадзеных. Кажучы проста, і галасавая сувязь, і перадача дадзеных у існуючых у Беларусі сетках 3G/4G дзеляць адзін і той жа радыёрэсурс. Гэты рэсурс абмежаваны, і чым больш кожны абанент будзе спажываць гэты трафік, тым менш яго будзе заставацца ў доступе.
Акрамя таго, на якасць сувязі ў сетках 3G істотную нагрузку аказвае міжабаненцкая інтэрферэнцыя. То бок, чым больш абанентаў знаходзіцца ў адной соце, тым горш агульная прапускная здольнасць гэтай соты, яе пакрыццё і іншыя параметры (я не буду паглыбляцца ў тэхнічныя дэталі).
У той жа час ва ўсім свеце назіраецца выбуховы рост трафіку, які спажывае абанент. І Беларусь не выключэнне. Людзі купляюць новыя смартфоны, змяняюць старыя кнопкавыя званілкі, проста глядзяць больш відэа на сваіх тэлефонах і гэтак далей.
І вось калі ўвесь гэты павялічаны трафік прапусціць праз тую ж самую інфраструктуру, што была раней, мы і атрымаем сітуацыю з пагаршэннем якасці і прапускной здольнасці ў сетках бесправаднай сувязі.
Захаваць якасць сувязі ў такім сцэнары можна было б з дапамогай пашырэння і мадэрнізацыі інфраструктуры: драбленнем сот, даданнем дадатковых нясучых радыёчастот, пераходам на тэхналагічныя рашэнні новага пакалення. Але для ўсяго гэтага неабходна пабудаваць новыя аб’екты сотавай сувязі, закупіць і ўсталяваць неабходнае абсталяванне.
І тут мы плаўна падыходзім да другой прычыны.
Другая прычына — гэта істотныя складанасці (калі не сказаць немагчымасць) пастаўкі абсталявання сотавай сувязі ў Беларусь. Калі мяне не падводзіць памяць, з 2021 года быў уведзены адпаведны санкцыйны рэжым. Пасля гэтага ні адзін з чатырох вядучых сусветных вытворцаў тэлекамунікацыйнага абсталявання не можа без істотных для сябе наступстваў паставіць новае абсталяванне ў нашу краіну.
Пераканацца ў гэтым не складана. Для гэтага дастаткова выканаць некалькі практыкаванняў:
Я ўпэўнены, што супрацоўнікі тэхнічных падраздзяленняў аператараў сувязі здзяйсняюць штодзённы працоўны подзвіг, спрабуючы забяспечыць прымальныя ўмовы сувязі, з улікам абмежаванняў па будаўніцтве і развіцці і пастаянным ростам нагрузкі. А супрацоўнікі падраздзяленняў закупкі вымушаны хітрыць для таго, каб увезці хоць якія запасныя часткі для забеспячэння працы сетак.
Але, як мне здаецца, без вырашэння праблем з санкцыямі сітуацыя з якасцю сувязі працягне пагаршацца. Што, у сваю чаргу, зробіць мядзведжую паслугу і рэшце эканомікі.
Справіцца з гэтай сітуацыяй дапамог бы паўнавартасны запуск 5G. Гэтая сетка запускаецца на зусім іншых частотных дыяпазонах, дзякуючы чаму частот робіцца больш. За кошт гэтага расце агульная ёмістасць сотавай сеткі. Акрамя таго, з-за іншага тэхналагічнага падыходу да выкарыстання спектра (тут не буду паглыбляцца ў дэталі) у сцэнары з вялікай колькасцю карыстальнікаў 5G нашмат эфектыўнейшы. 5G будзе даваць высокую хуткасць, нават калі карыстальнікаў будзе шмат.
— Ці варта нам чакаць паўнавартаснага запуску 5G у Беларусі? І калі гэта можа адбыцца?
— Тут ёсць два абмежавальныя фактары:
Нават у аптымістычным сцэнары, калі заўтра санкцыі здымуць, трэба будзе замовіць, вырабіць, паставіць і наладзіць абсталяванне. Гэта зойме да года. Але без зняцця санкцый усё гэта нерэалістычна.
— А можаце падрабязней распавесці, як менавіта санкцыйныя абмежаванні паўплывалі на магчымасць мадэрнізацыі аператараў сотавай сувязі?
— Пачнем з перадгісторыі. Асноўных вытворцаў і пастаўшчыкоў абсталявання для мабільнай сувязі ў свеце зараз чатыры. Гэта кітайскія Huawei і ZTE, а таксама Nokia Networks і Ericsson. Зараз усе яны нічога не пастаўляюць у Беларусь, але раней гэта было не так.
Адпаведна, перад санкцыямі Life быў на Huawei, МТС на Huawei з невялікімі кавалкамі Nokia Networks. Velcome/А1 быў на ZTE, а BeCloud на Ericsson і Huawei.
Што адбылося, калі з’явіліся санкцыі спачатку супраць ZTE і Huawei, а затым і ў дачыненні да паставак тэлекамунікацыйнага абсталявання ў Беларусь?
Санкцыі супраць кітайскіх кампаній з боку ЗША, па сутнасці, нічога не змянілі. Huawei, напрыклад, проста перастаў выкарыстоўваць для разлікаў даляры і стаў пастаўляць абсталяванне за еўра.
А вось калі санкцыі ўвялі ўжо супраць Беларусі, усё стала нашмат сур’ёзней. Ericsson і Nokia Networks самі спынілі пастаўкі ў Беларусь. А для кітайскіх кампаній з’явілася рызыка падставіць пад другасныя сектаральныя санкцыі ўсю кітайскую тэлекам-індустрыю. Наўрад ці яны будуць ахвяраваць сваім прыбытковым міжнародным бізнесам дзеля захавання невялікага беларускага рынку.
У выніку вытворцы перасталі пастаўляць абсталяванне ў Беларусь наўпрост. Тыя офісы, якія засталіся ў нашай краіне, сталі займацца тэхнічнай падтрымкай. Прычым забаронены ж і прамыя, і ўскосныя пастаўкі. Вытворцы не могуць прадаваць новае абсталяванне ў Беларусь нават праз пасярэднікаў.
Што можна рабіць у такіх умовах? Наколькі мне вядома, не парушаючы санкцыйны рэжым можна пастаўляць як запчасткі абсталяванне, якое было ў выкарыстанні некалькі гадоў. Магчыма, аператары карыстаюцца гэтай лазейкай і абмежавана закупляюць тэхналагічнае абсталяванне, якое было ў выкарыстанні. Відавочна, што вытворцы гэтага абсталявання ў такіх закупках не ўдзельнічаюць.
У выніку нягледзячы на тое, што прадаваць у Беларусь абсталяванне для базавых станцый нібыта нельга, фактычна такія закупкі напэўна адбываюцца. Але звычайна гэта старое абсталяванне, якое ўжо было ў выкарыстанні. Або хаця б такое, якое ў дакументах праведзена як тое, што было ў выкарыстанні. Пастаўляецца яно не вытворцамі, а нейкімі кампаніямі-інтэгратарамі. І калі нават гэтыя пастаўкі дзесьці ўсплывуць, вытворцы ў іх фармальна не ўдзельнічаюць.
Увогуле, пастаўка тэхналагічнага абсталявання для беларускіх аператараў з-за санкцый забуксавала. Абсталяванне, пастаўленае да санкцый, паціху выходзіць са строю. А да нас прыязджае ў асноўным б/у абсталяванне. Дарэчы, не абавязкова нават кітайскае — можа, увозяць і Ericsson, і Nokia. Усё, што можна дастаць.
Цалкам магчыма, што ёмістасць сеткі і пакрыццё ў Беларусі ў апошнія гады не паменшыліся, а нават паціху раслі. Але раслі не так хутка, як расла нагрузка на інфраструктуру.
А нагрузка расце сістэмна. ЦікТокаў здымаюць больш, выкладаюць больш. Відэа on demand [відэа па запыце], YouTube там паглядзець ці Netflix, патрабуецца больш. Instagram цяпер ужо таксама відэа on demand. З-за гэтага расце нагрузка на сэрвіс.
— Некаторыя абаненты МТС з Полацка звярнулі ўвагу на пагаршэнне сувязі напярэдадні 3 ліпеня. Сцвярджаюць нават, што супрацоўнікі кампаніі ў асабістых гутарках распавядалі, быццам частку базавых станцый у Полацку знялі і перавезлі ў Мінск, каб у сталіцы на свяце з сувяззю ўсё было ў парадку. Пры гэтым тыя ж супрацоўнікі нібыта абяцалі, што пасля 3 ліпеня абсталяванне ў Полацк вернуць — але быццам бы так і не вярнулі. Прынамсі, якасць сувязі засталася дрэннай. Наколькі верагодная такая сітуацыя ў тэхнічным плане?
— Цалкам сабе верагодная. Гэта аптымізацыя. Уявіце: вы аператар сувязі. У вас ёсць нейкі ключавы, дамінуючы рэгіён, дзе вы надаеце паслугі.
Напрыклад, Мінск. Схватка за абанентаў у Мінску жорсткая. І пашырыць пакрыццё там за кошт «утылізацыі» іншых рэгіёнаў, дзе нагрузка ўпала — лёгка.
У нармальных умовах для вырашэння такіх задач, калі трэба часова павысіць якасць сувязі ў якой-небудзь лакацыі, існуюць рухомыя базавыя станцыі. Гэта рашэнне называецца «карова» (COW, Cell on Wheels). Ведаю, што ў Velcom быў флот быццам бы з васьмі-дзесяці такіх вагончыкаў, унутры якіх знаходзіцца базавая станцыя і тэлескапічная вышка з антэнамі. Нешта падобнае ёсць і ў МТС. COW можна далучыць да апорнай сеткі. Вось іх звычайна і выкарыстоўваюць у розных надзвычайных сітуацыях або на шматлюдных святах.
Але так было раней. У якім стане гэтая тэхніка знаходзіцца зараз — я не ведаю. Яна ж таксама зношваецца з часам.
Калі такіх прылад няма, можна павялічыць прапускную здольнасць базавай станцыі. Зрабіць не тры антэны на вышку з ахопам па 120° у кожнай, а шэсць антэн па 60°. Атрымаюцца такія вузенькія сектары, але кожны па ёмістасці такі ж вялікі, як ранейшы шырокі. Або можна дадаць нясучую частату — але для апрацоўкі ўсіх гэтых сігналаў патрэбны дадатковыя прыёмаперадатчыкі. І гэтыя прыёмаперадатчыкі можна зняць з адной базавай станцыі і паставіць на іншую. Прыйдзецца выканаць пэўныя мантажныя працы, але гэта магчыма.
Праўда, у беларускіх рэаліях такія дзеянні ўпіраюцца ў неабходнасць усё гэта ўзгадніць. Для ўсталёўкі базавай станцыі ты атрымліваеш дазволы на будаўніцтва ад усякіх СанПінаў, узгадняеш частотны план з БелДІЭ (дзяржаўнай інспекцыяй электрасувязі, якая падпарадкоўваецца Мінсувязі). БелДІЭ зацвярджае твой частотны план, каб ён ні з чым іншым не інтэрфераваў, таму што калі ты няправільна што-небудзь паставіш, суседнія соты іншых аператараў стануць няправільна працаваць. Або твая будзе няправільна працаваць. Яшчэ трэба ўзгадніць магутнасць.
І калі ты змяняеш што-небудзь, табе трэба зрабіць праект і атрымаць дазволы ў адных, у другіх. Усё гэта забірае час, дзесьці ад двух тыдняў да месяца.
Таму проста з бухты-барахты ўзяць кавалак жалеза з аднаго месца і ўсталяваць у іншае не атрымаецца. За гэта могуць прыцягнуць да адказнасці. Калі абсталяванне ў Полацку здымалі і падключылі ў Мінску, гэта ўсё павінна было быць узгоднена загадзя.
— Праблемы з мабільнай сувяззю на афіцыйным узроўні звычайна ўвогуле ніяк не тлумачацца. Не дзіўна, што людзі часта спрабуюць знайсці тлумачэнні. Дапусцім, сур’ёзныя перабоі з мабільным інтэрнэтам у Мінску ў канцы ліпеня — пачатку жніўня часам спрабуюць звязаць з падзеннем дрона ў Дамброўцы 29 ліпеня. На ваш погляд, ці можа тут быць якая-небудзь сувязь?
— Я не бачу тут сувязі. Ну, дапусцім, вы робіце радыёпадаўленне, каб збіць з курсу які-небудзь беспілотнік. Вы падавілі яго — і ўсё, няма сэнсу трымаць сродак РЭБ [радыёэлектроннай барацьбы] уключаным некалькі дзён. Нават калі ўзяць гэтыя антыдронавыя стрэльбы — падаўляльнікі БПЛА: вы ж ім «стрэлілі» па дроне — і ўсё, не працягваеце потым доўга свяціць у тую ж кропку.
— З мая расійскія ўлады адключаюць мабільны інтэрнэт у рэгіёнах, якія атакуюць украінскія дроны. Можа быць, і ў Мінску адбылося нешта падобнае?
— Гэта ўжо іншая схема, не падаўленне РЭБам. І яна таксама для нашага выпадку не падыходзіць. Глядзіце. Зараз некаторыя ваенныя дроны выкарыстоўваюць для навядзення на мэту сотавыя сеткі праціўніка. Напрыклад, у Расіі купляецца пачка сім-картак, якія афармляюцца на якіх-небудзь бяздомных. І потым дастаўляецца ва Украіну. Там сім-карткі ўстаўляюцца ў мадэмы, а мадэмы — у беспілотнікі. Беспілотнік у адпаведнасці са сваёй праграмай далятае па GPS-каардынатах да якой-небудзь зоны. І калі ён ляціць на невялікай вышыні, там мадэм унутры яго падключаецца да лакальнай сеткі сотавай сувязі. З яе дапамогай адбываецца данавядзенне беспілотніка на мэту: праз сотавую сувязь дрон можа відэасігнал перадаваць аператару, напрыклад.
Таму ў моманты атакі такімі дронамі можна прыглушыць мабільную сувязь, каб ліквідаваць магчымасць дакладнага навядзення з дапамогай такіх вось сім-картак. Якраз па гэтай жа прычыне ў Расіі ўзмацнілі правілы продажу сім-картак, нават замежнікам цяпер трэба паказаць пры іх куплі рэгістрацыю.
Усё гэта — паслядоўныя меры, якія Расія прадпрымае, каб яе ўласныя мабільныя сеткі не выкарыстоўваліся праціўнікам для ўдараў па ключавых аб’ектах яе інфраструктуры. З беларускага пункту гледжання прыглушаць мабільную сувязь падчас атакі дрона вялікага сэнсу няма, таму што нас сістэмна ніхто не атакуе.
— А тэарэтычна такое магчыма? Дапусцім, калі дроны ўсё ж паляцяць у Беларусь сістэмна?
— Вядома. Сказаў аператару сувязі — прыглушыце сувязь у гэтым раёне. Усё, калі ласка.
Гэта робіцца па шчаўчку пальцаў, вельмі лёгка рэалізуецца. Але вельмі малаверагодна, што ў гэты раз мы мелі справу з гэтым.
Калі такія інцыдэнты будуць рэгулярна паўтарацца — тады так, такое магчыма.
* імя суразмоўцы зменена па яго просьбе
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.
Спасибо за статью. Интересно и познавательно было почитать :)
Какая межабонентская интерференция, если из каждого утюга говорят что все уехали?
Поговорил с ex боссами HW. Всё решаемо.
Просто новое оборудование будет оформлено как БУ )
Оставляйте контакты, пишите что нужно, какой бюджет и timeline проекта.
Янчевский всё порешал))
Кроме санкций и прочего есть банальные опасения материнский компаний вкладываться в токсичную юрисдикцию. Непонятно, как скажется на головной компании, и перспективы юрисдикции туманны.
Ожидать же конкуренции от потенциальных новых игроков не стоит. Никто не считает интересным рынком.
Так что в пройгрыше только пользователи сейчас и страна потом. Но тут вина не операторов, а в другом месте.
"А вось калі санкцыі ўвялі ўжо супраць Беларусі, усё стала нашмат сур’ёзней. Ericsson і Nokia Networks самі спынілі пастаўкі ў Беларусь. А для кітайскіх кампаній з’явілася рызыка падставіць пад другасныя сектаральныя санкцыі ўсю кітайскую тэлекам-індустрыю. Наўрад ці яны будуць ахвяраваць сваім прыбытковым міжнародным бізнесам дзеля захавання невялікага беларускага рынку"
В таких условиях планировать развитие сети смысла не имеет. Только поддержание уже существующей.
Карыстальнік адрэдагаваў каментарый 7 жніўня 2025, 14:17