«Для душы». Гісторыя пра тры працы: айцішнік вечарам таксуе, каб было што ўкласці ў свой турбізнес
Тры працы адначасова.
Тры працы адначасова.
Тры працы адначасова.
Праект Selfmade in Belarus распавядае пра бізнесы маладых людзей у Беларусі.
Сяргей* — 34-гадовы бізнес-аналітык. Акрамя працы ў яго — турыстычны бізнес, Сяргей адкрыў кампанію нядаўна. Даходу справа пакуль не прыносіць, але грошай на раскрутку патрабуе — таму па вечарах Сяргей яшчэ таксуе, «каб штаны не ўпалі».
— У сваю цяперашнюю кампанію я прыйшоў 15 гадоў таму: спачатку быў гандлёвым прадстаўніком — а цяпер два гады як працую бізнес-аналітыкам.
Год таму мы з сям’ёй паехалі на адпачынак у Егіпет, купілі тур праз знаёмага агента, і я падумаў, што мог бы развівацца ў гэтым кірунку. А яшчэ вельмі хацелася больш падарожнічаць. Так і выйшла — але пакуль не ў тыя краіны, у якія хацелася б: былі ў Егіпце, Грузіі, а далей плануем В’етнам.
Так, рынак турпаслуг моцна пацярпеў пасля пандэміі, змяніліся ланцужкі паставак, з-за гэтага ў тым ліку падарожжы робяцца даражэйшыя. Але знайсці кліентаў можна: я ўпэўнены, што людзі ўсё роўна будуць ездзіць на адпачынак.
Адкрыць кампанію — ад ідэі да рэгістрацыі — у мяне заняло крыху больш за паўгода: спачатку я прайшоў курсы (на месяц-паўтара), потым яшчэ нейкі час усё абдумваў, збіраў інфармацыю па прававой форме, па падатках. Навучальных праграм па турызме зараз шмат: адны прадаюць пастаўшчыкі курсаў, другія — турыстычныя правайдэры і агенцтвы.
А яшчэ ёсць інфатуры: ты едзеш у нейкую краіну і на працягу тыдня жывеш у 6-7 гатэлях — і сам спазнаеш краіну, прапановы. Такія туры каштуюць танней, чым нейкі сямейны адпачынак.
Колькі кліентаў — адзін пакуль, і тое гэта сваякі. Уваходныя ліды — так, было некалькі заявак у Instagram. Але ў асноўным людзі ўдакладняюць, колькі каштуе тур і ці можна зрабіць танней. І так, прызнаюся, што можна: усё залежыць ад таго, ці гатовы турагент задавальняцца меншай камісіяй — напрыклад, не 10%, а 5%, але затое ён сфармуе лаяльнасць у кліента.
Асноўную працу і турбізнес я спрабую сумяшчаць. Але часам яны перасякаюцца па часе. Тут жа як: заяўка ў Insagram можа прыйсці ў любы час — і трэба адказаць хаця б на працягу гадзіны-паўтары, інакш кліент сыдзе ці перадумае.
Калегі на асноўнай працы ведаюць пра маю справу. Двое нават спрабавалі даведацца пра адпачынак, але не склалася з пакупкай тураў. Чаму — думаю, тут мая недапрацоўка: не выявіў актыўнага ўдзелу, проста падзяліўся патрэбнай інфармацыяй — і ўсё. Ну, запішу гэта сабе ў досвед. Зараз спрабую розныя варыянты працы з кліентамі, гляджу, якія выкарыстоўваць далей.
Я б хацеў на працягу паўгода цалкам пераключыцца з асноўнай працы на свой бізнес: укладаюся ў рэкламу, раблю сайт. Так, разумею, што нейкі час мая справа не будзе прыносіць такі ж даход. Яшчэ ўладкаваўся кіроўцам у «Яндэкс-таксі» — так што «для падтрымкі штаноў» можна будзе працягваць займацца звозам нейкі час.
Наогул ідэя пачаць таксаваць прыйшла месяц таму — усвядоміў, каб развіваць сваю справу, трэба сур’ёзна ўкласціся ў рэкламу. На раскрутку ў тым жа Instagram неабходна $50 у дзень. Ну вось, каб не забіраць гэтыя грошы ў сям'і (з асноўнага даходу) — знайшоў выйсце. Так што мем пра кіроўцу, які таксуе «для душы, а так у яго свой бізнес» — гэта і мая гісторыя.
Я езджу пасля працы — з 18:00 і да 22:00–24:00. За вечар можна атрымаць каля 120-150 рублёў. А выхадныя чаргую — і зарабляю прыкладна 270 рублёў у дзень. Два дні запар — і ў суботу, і ў нядзелю — я не таксую, інакш так можна і здароўе страціць. А я ж бягу доўгую дыстанцыю, мне нельга сыходзіць са шляху па дурасці.
Не скажу, што я выгарэў ці дасягнуў «шклянай столі» на асноўнай працы. Але бізнес-аналітык заўсёды на адным і тым жа месцы — дні змяняюцца тыднямі і месяцамі, а перад вачыма адна і тая ж карцінка. Ведаеце, гэта як у гаражы: ты тырчыш у чатырох сценах, пакуль рамантуеш аўто, — а хочацца імчаць ўдалячынь. Мне вельмі хацелася вырвацца — паездзіць па свеце, змяніць абстаноўку.
Мая ўласная кампанія пакуль абыходзіцца нядорага. Я — адзіны работнік у ёй. Пасля першай угоды налічыў сабе зарплату, заплаціў падаткі — а зараз, пакуль даходу няма, адправіў сябе ж у адпачынак за свой кошт «па ініцыятыве кампаніі».
У беларускім турбізнесе сёння ёсць тыя, хто адпраўляе турыстаў у бязвізавыя краіны, і тыя, хто спецыялізуецца на дапамозе з візамі (расцэнкі тут пачынаюцца ад 300 рублёў і даходзяць да 2000 і больш).
Чаму мне здаецца, што ў мяне ўсё атрымаецца: ёсць досвед, які я маю намер прымяніць у сваёй справе (тэхналогіі, Bitrix і іншае), плюс я нядрэнна падкаваны ў маркетынгу.
* Імя спікера зменена па яго просьбе.
Рэлацыраваліся? Цяпер вы можаце каментаваць без верыфікацыі акаўнта.