Зп 2X, рызыкі таксама. Чаму б не перайсці ад аўтсорсера да заказчыка? Колькі гэта каштуе?
Меркаванні карпаратыўнага юрыста і супрацоўнікаў, у якіх атрымалася.
Меркаванні карпаратыўнага юрыста і супрацоўнікаў, у якіх атрымалася.
Расповед беларускі, якая працуе на пазіцыі Senior Software Engineer у The Walt Disney Company у Каліфорніі, сабраў ужо пад сотню каментароў. Частка каментатараў здзівілі акалічнасці працаўладкавання дзяўчыны ў амерыканскую кампанію: яна перайшла туды пасля рэлакацыі ў ЗША з кампаніі-аўтсорсера EPAM, у якой да гэтага ўжо некалькі гадоў працавала над праектам заказчыка, Disney.
Некаторыя чытачы засумняваліся ў тым, што такая опцыя была даступная шараговым супрацоўніцам кампаніі. Іншыя, наадварот, сцвярджаюць, што ў такім пераводзе няма нічога незвычайнага, і такая практыка шырока распаўсюджаная.
«Зразумела, што такое быць дарослай». Праграмістка пераехала ў Лос-Анджэлес з EPAM і сышла ў Disney — гісторыя
«Зразумела, што такое быць дарослай». Праграмістка пераехала ў Лос-Анджэлес з EPAM і сышла ў Disney — гісторыя
Як да такой уцечкі супрацоўнікаў ставяцца ў саміх кампаніях-аўтсорсерах? Падобныя пераводы абарочваюцца для іх стратамі, ці яны могуць на іх зарабляць? Пагаварылі пра гэта з двума айцішнікамі, якія ў розны час сыходзілі ад аўтсорсераў да заказчыкаў, і з юрыстам буйной міжнароднай кампаніі-аўтсорсера.
«Мяне выкупілі, а ў першы працоўны дзень стартап закрыўся»
QA-інжынер Арцём Русаў лічыць сваю гісторыю пераходу ад аўтсорсера да заказчыка ў 2022 годзе забаўнай:
— Я працаваў як мідл QA-інжынер праз аўтстаф, кампанію Andersen, на амерыканскі стартап Sema. Мяне выкупілі, а ў першы працоўны дзень стартап закрыўся. Дакладней, закрыўся мой праект — сам стартап да гэтага часу працуе.
Гэта была аддалёнка, пераязджаць тады не прыйшлося.
Чаму вырашыў перайсці? Мне падабалася працаваць з менеджментам і камандай стартапа, як і ім падабалася працаваць са мной. Праект быў цікавы: пашырэнне для гітхаб з рознай аналітыкай. Грошай, само сабой, прапанавалі істотна больш. А напрамак быў бы меншы, бо аўтстаф патрабуе пэўнай справаздачнасці і працы на абодва бакі.
Пра якія-небудзь перашкоды з боку Andersen мне невядома. Я не адчуў якога-небудзь ціску. Усё абмяркоўвалі без мяне, таму дэталяў пераводу я не ведаю.
Калі мой праект закрылі, я ўжо вёў блог па тэставанні і курсы, таму новую працу шукаць не давялося. Вырашыў пераключыцца на свой бізнес і дасюль займаюся ім.
Адной з прычын, якія падштурхнулі мяне да пераводу, якраз было тое, што праца ў стартапе была прасцей, не такой інтэнсіўнай і дазваляла больш часу надаваць свайму праекту. Калі з’явілася магчымасць, я падумаў, што гэта знак, і змясціў фокус.
«Аўтсорсер нічога не ведаў, я проста ціха звольніўся»
Міхаіл* сышоў ад аўтсорсера наўпрост да кліента ўжо ў гэтым, 2025 годзе:
— Кампаніі назваць не магу. Перавод быў па маёй ініцыятыве. З заказчыкам мы дамовіліся проста на адным са званкоў. Мяне цікавіла сума ў оферы, прапанавалі ў два разы большую зарплату. Аўтсорсер нічога не ведаў, я проста ціха звольніўся — і ўсё. Заказчык пасля пераходу шыфраваў мяне пад іншай поштай, зрабіў іншы працоўны акаўнт.
Кліент аказаўся ненадзейным, затрымліваў аплаты. Было цяжка. Я ацэньваў рызыкі, калі на такое пагаджаўся. Але ў любым выпадку падобны досвед дазваляе зразумець, што калі ты працуеш у добрым аўтсорсе, дзе цябе не звольняць і возьмуць падобныя рызыкі на сябе — то добра: лепш, можа, і не сыходзіць.
«Перыядычна кліенты звяртаюцца з пытаннем пра тое, ці можам мы сфармаваць для іх каманду»
Мікіта* — кандыдат юрыдычных навук з вялікім досведам працы ў міжнародных ІТ-кампаніях. Зараз ён працуе юрыстам у буйной кампаніі-аўтсорсеры. Вось як выглядае пераход супрацоўнікаў ад аўтсорсера да заказчыка з яго пункту гледжання:
— Пераход да заказчыка (прынамсі ў рамках тых праектаў і кліентаў, з якімі мне давялося сутыкнуцца) не з’яўляецца праблемай. Я б расклаў гэту з’яву на некалькі розных падыходаў:
1. Rebadging. Перыядычна кліенты звяртаюцца з пытаннем пра тое, ці можам мы сфармаваць для іх каманду або наняць асобных супрацоўнікаў, якіх пасля пэўнага тэрміну (тры, шэсць, 12 месяцаў) заказчык цалкам або часткова працаўладкуе ў сябе. За такую паслугу кампанія атрымлівае дадатковае ўзнагароджанне звыш той аплаты, якую атрымлівае за паслугі штомесяц. Па сутнасці, за гэтыя грошы кліент перакладае на нас усе праблемы, звязаныя з пошукам, падборам, адаптацыяй супрацоўнікаў і развітаннем з імі. І пазбягае лішніх рызык, звязаных са звальненнем непадыходзячых ім людзей.
Памер такіх прэмій вагаецца, наколькі мне вядома, ад трох да 12 месячных рэйтаў (той цаны, якую кліент плаціць кампаніі за канкрэтнага супрацоўніка).
2. Незапланаваны пераход. Напрыклад, праект першапачаткова не прадугледжваў працаўладкаванне супрацоўнікаў аўтсорсера напрамую, але стратэгія змянілася і яны хочуць забраць чалавека сабе. Напрыклад, заказчык хоча засяродзіць усе кампетэнцыі ўнутры, альбо бачыць перспектыву з унутраным праектам і будзе развіваць яго актыўней.
Часцяком гэта таксама пытанне цаны: калі ўсіх задавальняе прэмія за пераход супрацоўніка, то падпісваем пагадненне, атрымліваем грошы і перадаём распрацоўшчыка кліенту. Калі да пагаднення не прыходзім, то альбо проста працягваем сумесную працу, альбо спыняем яе.
3. Кліент не хоча плаціць прэмію і спрабуе дзейнічаць у абыход усталяваных працэдур. Напрыклад, прапаноўвае офер распрацоўшчыку наўпрост, без уцягвання менеджара і з просьбай не афішаваць гэтую прапанову. Альбо сам распрацоўшчык спрабуе перайсці да кліента без апавяшчэння кампаніі.
Тут нічога каментаваць не магу, паколькі для кліентаў, якія працуюць з нашай кампаніяй, гэта надзвычай рэдкая сітуацыя. Большасць пагадненняў з кліентамі змяшчаюць двухбаковыя абавязацельствы аб не перацягванні супрацоўнікаў і прадугледжваюць адказнасць за іх парушэнне. Як правіла, менеджары з абодвух бакоў не гатовыя падстаўляць сваю кампанію і несці адказнасць за закулісныя перацягванні.
Такую адказнасць я б падзяліў на класічную (штрафы, памер якіх часта проста фіксуецца ў кантракце) і апасродкаваную (адмова ад далейшага супрацоўніцтва). Апасродкаваная форма, з аднаго боку, прывядзе да страты выручкі для кампаніі-падрадчыка. А з іншага — абернецца скарачэннем ліку буйных падрадчыкаў, якія жадаюць працаваць з такім несумленным заказчыкам.
Суды — дрэнны варыянт. На практыцы менеджары, як правіла, самастойна разрульваюць пытанні, звязаныя з пераходам супрацоўнікаў з адной кампаніі ў іншую. Дзесьці праз выплату кампенсацый, дзесьці праз павышэнне кошту паслуг, дзесьці праз стварэнне дадатковага праекта.
А супрацоўніка могуць неяк пакараць?
У дамовах аўтсорсераў з супрацоўнікамі якую-небудзь адказнасць за самавольны сыход да заказчыкаў прапісваць не прынята. У цэлым усё залежыць ад лакацыі і пазіцыі супрацоўніка. Але у пераважнай большасці выпадкаў абгаворваць адказнасць за сыход з кампаніі асаблівага сэнсу няма.
Бывае, што ў дамове пазначаецца ўмова кшталту такога: «супрацоўнік пасля звальнення не павінен ажыццяўляць падобную дзейнасць на працягу Х месяцаў». Але ў большасці выпадкаў гэта датычыцца топ-кіраўнікоў, і наяўнасць такога пункту ў дамове прадугледжвае выплату кампенсацый за падобны адпачынак. Для шараговых жа работнікаў, як правіла, умовы звальнення значна мякчэй. Кампанія наўрад ці са старту будзе палохаць супрацоўнікаў якой-небудзь адказнасцю.
Аналагічным чынам складваецца сітуацыя з судамі: гэта заўсёды доўга, дорага і непрадказальна. З-за чаго кампаніям прасцей факусавацца на зарабленні грошай, чым на пакаранні супрацоўнікаў, што сышлі.
Не выключаю, што для якіх-небудзь кампаній пераход дасведчаных і адэкватных супрацоўнікаў да заказчыкаў з’яўляецца трагедыяй. На мой погляд прычына гэтай трагедыі заключаецца ў няўменні выбудоўваць варонку па найму-падрыхтоўцы-продажы супрацоўнікаў, якая ў выніку можа прывесці да адтоку кліентаў. Але гэта маё вельмі суб’ектыўнае меркаванне.
«Думайце галавой». Як не патрапіць на грошы па кантракце ці b2b? Тлумачыць юрыст з глабальнай ІТ-кампаніі
«Думайце галавой». Як не патрапіць на грошы па кантракце ці b2b? Тлумачыць юрыст з глабальнай ІТ-кампаніі
Релоцировались? Теперь вы можете комментировать без верификации аккаунта.
Вторая история прям отрицательный пример. И некрасиво с конспирацией, и деньги задерживают
Обычные там риски при переходе, как с любым нанимателем/контрактором, не придумывайте. Аутстафф точно также может попытаться прокинуть с оплатой или под зад сразу по закрытии текущего проекта отправить, нюансы последствий зависят от юрисдикции и договора.
В статье рассматривается вопрос о переходе из аустафф галеры на галеру заказчика в качестве эмплои... В большинстве случаев работнику пофиг какая галера. Лишь бы платили и мозг не выносили. А вот между двумя этими галерами часто есть пункт о выплате денег при таком переходе. Ну логично, что аустафф не хочет терять свой навар за гребца.
я в курсе. Но если меня где-нибудь письменно не уведомили, что я должен извещать текущего работодателя о переходе к контрактору, то я даже спрашивать не буду как у них там между собой урегулировано, это не моя головная боль. Если прописано, буду думать как и что, и какие возможные последствия.
Если не неаписано, то это их головная боль. Вот только сужается возможность перескока к заказчику. Тот будет репу чесать, а стоит ли платить откупные.
Меня так не взяли. Это было соооовсем не то направление у заказчика с которым я работал в качесве работника аустафф конторы. Но заказчик побоялся штрафов. Хотя я прошел собес на ура, как человек с улицы.
Пользователь отредактировал комментарий 20 октября 2025, 13:37
Давайте сюда ещё приплюсуем двойные отчёты, когда время трекается и там и там, двойная работа считай. А если нужно в отпуск сходить - приходится уведомлять и галеру и заказчика. Мораль - работать на заказчика напрямую - это гораздо спокойнее для нервов.
В смысле удивились??? в Epam платят минималку прекрасно зная что сотрудники в США от них свалят. Это опция на переехать в США, а не в Epam работать.
Что так, что этак - легко могут уволить в течение максимум месяца. Только вот в аутсорсе ЗП будет в два раза меньше, потому что ни одна галера не хочет работать с маржой с девелопера меньше чем Х2. Тч если есть вариант свалить напрямую к клиенту - валите, риски +- одни и теже.
💯
нет ни одного закона который может запретить человеку сменить место выполнения работы, иначе это будет прямо нарушать конвенциюю ООН о торговле людьми и принудительном труде. Максимум о чем можно говорить - о бизнес этике, что этичто, а что нет. Недобросовестная конкуренция - это когда равный утягивает у равного. В контексте аутсорс - продукт/стартап, максимум речь может идти о добровольном вознаграждении владельцев аутсорс бизнеса за то, что собрали команду. Хотя в ряде случаев люди друг друга по проектам тягают, реактивные команды - редкость и к аутсорс бизнесу отношение имеют посредственное - случайно сорались.
В ряде стран разрешен пункт договора между компаниями, в котором указывается, что сотрудник одной компании не может работать в другой определенное время, после увольнения. И штрафные санкции за невыполнение. Косвенное нарушение конвенции, но только косвенное.
ну тут компании между собой решают как быть, есть куча альтернативных путей как задача решается вполне легально.
ну вот, например, человек уходит из одной компании в другую, и у второй компании тот же самый клиент с другим проектом. Нет ни одного ограничения которое запретит человеку реализовывать свои трудовые обязанности в соответствии с договором найма/подряда.
ну или классический вариант - договор разрывается не по соглашению сторон, а например по причине что компания А отказалась повышать заработную плату до конкурентного уровня, как в этом случае как право регулиреут вопрос обоюдный отказ от работы по договору ? обязательства ведь после разрыва договора наверное заканчиваются за исключением случая если он не произошел по обоюдному согласию. А именно какие обязательства должны исполняться должен решать суд на момент разрыва договора.
Все хотят иметь бесправного раба :)
Пользователь отредактировал комментарий 20 октября 2025, 18:01
Такие пункты есть, типа нельзя работать на недавнего клиента ещё полгода после увольнения, но они редко enforceable для обычного инженера, разве только для руководящих должностей. Ограничения должны быть обоснованы защитой бизнеса от крупного ущерба, а не наказанием простого рабочего.
1 Есть законы, на основании которых работает государство - конституция и другие норм-правовые акты
2 Граждане могут устанавливать локальные правила
3 Если локальные правила нарушают основные законы, любой суд при принятии решения будет опираться на то, что прописано в принятых государством законах. При конфликте между локальными правилами и законом приоритет имеет закон, а при конфликте между законом и конституцией - конституция
Так же есть международное право и международные организации например МОТ, которые мониторят исполнение трудовых законов.
ПС: можно и под санкции попасть.
Единственное справедливое обоснование когда человек может иметь ограничения - допуск к коммерческой тайне предприятия и переход к конкуренту с целью передать чужой накопленный опыт. Что в принципе однозначно приравнивается к промышленному шпионажу. Все остальное - попытка ехать на чужих плечах.
Отдельно стоит отметить запрет работника переходить к бизнес к клиенту - фактически аутсорс бизнес определяет что работник без проблем может уйти куда угодно, в т.ч. к конкурентам, что прямым образом создает неприемлемые риски для заказчика самим же аутсорсером.
В общем, простыми словами - в погоне за приыбылью и ограничениями, аутсорс бизнес может поставить под удар клиентов которые к нему пришли с работой и деньгами.
Пользователь отредактировал комментарий 21 октября 2025, 18:56
Эх, лучше даже не начинать эту тему а то придется добавлять в контекст и другие ограничения характерные рабству, такие как долговая и налоговая кабала, инфляция, ограничения передвижения и т.д.
Пользователь отредактировал комментарий 20 октября 2025, 19:41
Есть соглашения и законы, по которым нельзя без разрешения использовать ноу-хау в другой компании.
В случае интеллектуальной деятельности при переходе к конкуренту для работы над той же темой можно и под суд пойти.
именно, если сотрудник имел допуск к чужой интеллектуальной собственности. отдельно стоит вариант, если исследователь непосредственно создавал интеллектуальный продукт. если такой человек переходит - ничто ему не запрещает реализовать свои же идеи в новом продукте или своем бизнесе - в 100% случаев это абсолютно новый проект/код который абсолютно не похож на тот который он делал и как правило с лучшей реализацией.
Пользователь отредактировал комментарий 22 октября 2025, 17:59
в договорах есть большой абзац о том, что (почти всё) созданное "наёмником" является интеллектуальной собственностью компании
"прокурору расскажешь", если конкурент к которому перешёл ключевой чел неожиданно начнёт теснить прошлого работодателя на рынке
Пользователь отредактировал комментарий 23 октября 2025, 09:28
ну, все правильно говорите, если человек с собой прихватил чужие разработки или свои за которые платили деньги - тут да, это воровство в чистом виде.
Но, нет никаких ограничений на применение своих знаний в любых продуктах.
Раз уж зашли в эту тему - любой продукт это сборка из обычных модулей в 95% случаев из opensource в которых довольно однозначно лицензии описывают правила. Любой алгоритм или нейросеть или что угодно - это всего лишь сборка мз различных разделов математики.
И тут основной вопрос - кто и как может запретить создавать уникальные склейки из публично открытых и доступных знаний которые решают одни и те же задачи, но по разному ? :)
Как обычно - ты работай дурачок, суши мозги и учи вечерами новые фреймворки, а эти продавцы воздуха будут иметь в 5 раз больше тебя, просто прекрасно овладев наукой "болтологией в костюмах". 🤮🤮
Так и вы овладейте!