«Ну тэ і хэтрынька». Беларуская айцішніца напісала кнігу на паляшуцкай мове. Прачытайце ўрывак!
Хоць я жыву на іншым канцы свету, у Новай Зеландыі, але не забываю на свае карані. Я родам з вёскі Опаль, што на беларускім Палессі, папулярызую мову і звычаі родных мясцінаў. Спачатку — праз свой інстаграм, а цяпер напісала кнігу, прысвечаную сваёй бабулі. На палесскай гутарцы! Публікую урывак адтуль на dev.by.
Хто піша: Вольга Аполька, беларуска ў Новай Зеландыі, HR Business Partner, папулярызатарка Палесся.
Робіце цікавы праект пра Беларусь і беларушчыну? Распавядзіце пра яго камьюніці. Пішыце на [email protected] або ў тэлегу @blogs_devby. Зробім разам нешта крутое.
Гэта кніга прысвечана маёй бабулі, якая сфармавала мяне як чалавека. Яна на жаль ужо памерла, але назаўжды застанецца маёй музай і самай вялікай любоўю! Яе моцны характар, упартасць і прага да жыцця і ўсяго новага заўседы мяне ўражвалі і матывавалі рабіць, як яна.
Дзесьці ў вёсцы на Палессі жыве баба Маня, якую ўсе клічуць Дырэктарам морга, бо яна ведае ўсё пра тое, як правільна пахаваць чалавека. А яшчэ там, у гэтай вёсцы, гоняць самагон, капаюць бульбу, абмяркоўваюць палітыку і паўсядзённасць — на сваёй палешуцкай мове.
Кніга ўяўляе сабой невялічкі кавалачак жыцця і смерці маей бабулі. Дзеянне кнігі разгортваецца падчас пандэміі COVID-19, калі ўсё, чым яна жыла (традыцыі пахавання) у адзін час становяцца неважнымі і немагчымымі да выканання.
Кніга яскрава праз вопыт маёй бабулі паказвае, як людзі на Палессі ўспрымаюць смерць. Як яны ставяцца да гэтага вельмі важнага і псіхалагічна няпрастога пытання.
Я, Голя, унучка бабы Мані, апісала гэтае жыццё ў форме дыялогаў на палешуцкай мове. Кошт электроннай кнігі — 5 еўра, друкаванага асобніка — 25 еўра (+кошт высылкі).
Кніга складаецца з дзвюх частак — непасрэдна мастацкі твор, напісаны на адной з унікальных палескіх мікрамоваў, а таксама ангельскі пераклад. Акрамя мастацкіх працаў беларускай артысткі Машы Мароз, чытачы могуць знайсці фотаздымкі, зробленыя Машай у экспедыцыях па розных вёсках Беларускага Палесся, каб паглыбіцца яшчэ болей у кантэкст апавядання.
«Мое баба — Діректор морга» перакладзеная і на ангельскую мову, бо я хачу, каб пра палесскую мову даведалася больш людзей па ўсім свеце.
Публікую ў блогах на dev.by невялічкі ўрывак з кнігі з арыгінальнай арфаграфіяй. Я прынцыпова не хачу публікаваць тэкст па-беларуску. Спадзяюся, вы зразумееце, пра што ідзе гаворка.
Бабо, прывет!
Ой, Голька, тэ? Прывет, птушычка, прывет!
Ну ек тэ там?
Ну, шчытай, добра, Голька!
Шо робіш?
Я котёл запалэла, бо вжа ж давно ны мэлыся, то і Супрунка прэдыть помэтыся!
А-а-а, а ек віта там мэйітася? Траба ж нікілька тэх котлыв, ек ны тэ одна.
Ой, нішчо тэ дурное кажыш, Голька! Нашчо ж нам нікілька котлыв — я налываю ў ванну водэ, ша, значыть, такаі гаречыі ваймэ, бо я люблю такую, і йіду перва я! А потом посля міна і Супрунка, бо вона ны можа у гаречыі. Ек бэ була б ша жывая баба Настя, то і тая б пошла потом. Нашчо ж нам таксобі воду марноватэ.
Ха-ха-ха! Ну тэ і хэтрынька — перва вона йіда!
Ну, а шо? Добра шо, ша так есця.
А шо робэла тыпар?
Ну шо-шо — діло у міна було. Гнатэ траба було тыпар.
Я всё думаю, шо можа тобі і Томцэ на віссілле, ала, напавно, зра я так думаю і зра мое вся робота тут, вжа обідьвум почті трэцыть.
Ха-ха-ха! Сама будыш пэтэ, значыть.
Ну ны пропада! Бо такэ ж, ек шо зробэтэ, то і гатому траба датэ, і гатому. Ныхто затак ны хоча тыпар, а вэпітэ канають.
Ясно…
А тэ колэ вжа прыйідыш? Хоть коб побачытыся?
Скоро, бабочка, скоро! Я друзей своіх прывізу. То вонэ і попробують твою гарылку!
Ну добра, добра! Канечно, прывозь!
Добра, пока, бабочка!
Пока, Голька!
(цылують одна одну у трубку ша прімерно повмінутэ)
Ну годэ вжа, Голька… Ха-ха-ха… Годэ!
Купляюць кнігу беларусы, неабавязкова з Палесся. Адзіны замежнік, што яе набыў — мой муж, ён паходзіць з Новай Зеландыі. Большасць замоў пакуль што з Польшчы, далей ідзе Нямеччына, Літва. Ёсць дзве замовы з Бразіліі, крыху Італіі і Францыі. Нават з Беларусі некалькі чалавек замовіла!
Кніга — гэта абсалютна некамерцыйны праект, я не спадзяюся нічога на гэтым зарабіць. Калі вы хочаце падтрымаць мой праект, то можаце замовіць кнігу вось тут на старонцы.
Меркаванне аўтаркі можа не адлюстроўваць пазіцыю рэдакцыі.
«Айцішнік у Швейцарыі можа зарабляць 9 тысяч франкаў і болей». Гутарым з аўтаркай курса Java на беларускай.
Гэтая гісторыя, як многія іншыя, з’явілася дзякуючы чытачам devby. Ужо 16-ты год запар мы аб’ядноўваем і захоўваем беларускае ІТ-кам’юніці. Мы хутка рэагуем на любыя, асабліва трывожныя, паведамленні нашых чытачоў. Аб’ектыўна і ўзважана расказваем, што адбываецца з індустрыяй: новыя праекты, поспехі і няўдачы, люты крынж і глітч надзеі на фоне страшных крызісаў, якія мы ўсе перажываем.
Давайце пройдзем гэты шлях разам! Падтрымайце працу каманды на любую суму: на Patreon, праз Donorbox (зручна з Беларусі) ці крыптой, каб мы маглі рабіць больш і аператыўней. Штомесячныя плацяжы робяць планы рэдакцыі больш прагназуемымі, дык мы можам планаваць. Дзякуй!
В DEIP из-за обвала курса от $1,1 млн осталось $350K, зарплаты не платят. CEO разбирает, как так вышло
Блокчейн-стартап DEIP больше двух месяцев не платит зарплату сотрудникам. Об этом dev.by рассказали несколько человек из компании: «официальная причина — стартап неправильно распорядился финансовыми ресурсами и денег нет. Подробностей не знаем». Сотрудникам сообщили, что топ-менеджмент ищет дополнительный капитал для погашения задолженности и дальнейшего развития. Но часть команды уже ищет новую работу.Мы также поговорили с СЕО DEIP Алексом Шкором — он рассказал, из-за чего у стартапа возникли сложности, как команда пыталась их решать и что собирается делать дальше. «Хочу поделиться опытом, чтобы на нём смогли научиться другие фаундеры, которые хотят идти в web3», — говорит Алекс. Ниже — подробный разбор.
Ну автор занимает должность HR business partner. Видимо в айти.
Формально это соотносится с темой de*.by, как и другие вопросы про интересы и увлечения айтишников.
Вон помню писали про айтишника, который как хобби занимается успешно ню фотографией. И преуспел в этом.
Эта статья примерно того же плана.
Плюс популярный вопрос самоидентификации эмигрантов.
Релоцировались? Теперь вы можете комментировать без верификации аккаунта.
Как это относится к айти? На девбай можно вообще на любую тему писать блогерам, лишь бы башляли?
И в конце «статьи» выклянчивание донатов, ну конечно.
Чего нудишь, написала и написала. Тут самое главное обо**ать Беларусь, а как - дело десятое.
Ну автор занимает должность HR business partner. Видимо в айти.
Формально это соотносится с темой de*.by, как и другие вопросы про интересы и увлечения айтишников.
Вон помню писали про айтишника, который как хобби занимается успешно ню фотографией. И преуспел в этом.
Эта статья примерно того же плана.
Плюс популярный вопрос самоидентификации эмигрантов.
Баюся нават пытацца, чаго гэта вы так.
Пользователь отредактировал комментарий 8 марта 2024, 20:20
Просто у релокантов начинается болезненный кризис самоидентификации (кто я? Из беларусов выписан, в новозеландцы не вписывают).
Вы совершенно не в курсе вопроса про который высказываетесь
просветите.