польша

Чатыры гісторыі айцішнікаў, якія пераехалі ў Грузію, Польшчу, Чэхію і Літву — і лічаць, што страцілі ў якасці жыцця.

Сабралі тры аповеды беларусаў-рэлакантаў, якія змянілі (ці плануюць змяніць) Польшчу на іншыя краіны.

Некаторыя беларускія айцішнікі вырашаюць вярнуцца да навучання ўжо пасля некалькіх / многіх гадоў у прафесіі: хтосьці закрывае гештальт, а хтосьці хоча цалкам змяніць сферу. Пагаварылі з тымі, хто пайшоў атрымліваць дыплом — нягледзячы на стабільную кар’еру.

Dzik Pic правёў вялікае апытанне чытачоў пра тое, якімі фінансавымі інструментамі яны карыстаюцца ў Польшчы, з якімі цяжкасцямі сутыкаюцца ў банках і ці атрымалася ў іх атрымаць іпатэку. Мы выбралі самае цікавае з вынікаў.

Мы вывучылі адкрытыя даныя і спыталі ў каманды.

Спыталі ўдзельнікаў нетворкінгу ў Варшаве.

Айцішнік-беларус, які жыве ў Польшчы, напісаў у тредс, як яму адмовілі ў брытанскай візе. Адна з прычын — у яго і ягонай жонкі «слабая сувязь з Польшчай».

Вялікія аўтсорсеры і прадуктавікі з беларускімі каранямі ў актыўным пошуку.

Сяргей (імя змененае) даслаў у рэдакцыю ліст-крык душы. Паводле яго меркавання, «уладкавацца дызайнерам у ІТ становіцца не проста складана — а немагчыма». Хоць у яго і ёсць адукацыя, і 10 гадоў досведу ў прафесіі, прычым 6 з іх — UX/UI-дызайнерам.