Чаму адны паказваюць зарплату ў вакансіях (як Andersen), а іншыя не (як EPAM)? У якіх выпадках гэта добра/дрэнна?

Адны кампаніі ўказваюць у вакансіях прыкладныя зарплаты, а іншыя абыходзяць гэты аспект бокам. Замест канкрэтных лічбаў яны абяцаюць «канкурэнтную аплату» ці страхоўку, сік-дэйз і персанальны рост. Паспрабавалі разабрацца, што стаіць за рознымі стратэгіямі і як счытваць зашыфраваныя пасланні. Для гэтага пагутарылі з рэкрутарамі і спыталі меркаванне патэнцыйных саіскальнікаў.

Калі вілка проста закон

Рэкрутары дружна звяртаюць увагу на тое, што ў многіх краінах указанне зарплат — патрабаванне закона ці хутка стане такім. Так, заснавальніца рэкрутынгавай кампаніі Recrucial.nl Марына Хоміч нагадвае, што ў 2021 годзе Камісія ЕС прапанавала дырэктыву, накіраваную на ўзмацненне роўнай аплаты і празрыстасці зарплат (Pay Transparency Directive). Дзяржавы-члены павінны імплементаваць яе ў нацыянальныя заканадаўствы да чэрвеня 2026 года. Так што зусім хутка юрасобы ў ЕС будуць абавязаны публікаваць «вілкі» альбо ніжнія межы зарплаты.

У Беларусі гэта патрабаванне ўжо дзейнічае. З 1 студзеня, як вядома, усе аб’явы аб найме павінны публікавацца ў Агульнарэспубліканскай базе вакансій, пры гэтым яны абавязкова павінны змяшчаць памер зп.

У Мінпрацы нават тлумачылі, як менавіта фармаваць «вілку». Ніжняя мяжа — гэта «сума тарыфнай стаўкі (тарыфнага акладу, акладу, пасадавага акладу), яе павышэння, надбаўкі» (прасцей кажучы аклад), але не менш за мінімальную месячную зарплату, верхняя — гэта аклад + прэмія/бонусы ў разліку на месяц. Усе лічбы — згодна са штатным раскладам.

А калі гэта выбар кампаніі? Усё залежыць ад зарплатнай палітыкі

Хаця зарплатная «вілка» у звыклым разуменні — гэта ўсё ж такі іншае, зубцы ў ёй размешчаны не ад акладу да акладу з прэміяй, а ад менш каштоўнага кандыдата да больш каштоўнага. І не заўсёды абнародаванне зп — патрабаванне закона, часта публікаваць «вілку» ці не, кампанія вырашае ў залежнасці ад уласных інтарэсаў. Якіх жа?

«Вядома, чаму не публікуюць — аналізуюць, хто колькі просіць за сваю працу, параўноваюць запыты іншых кандыдатаў і выбіраюць найбольш прывабны для іх варыянт», — сказаў знаёмы айцішнік, чыё меркаванне мы спыталі.

А што кажуць пра гэта рэкрутары? У асноўным — што раскрыццё/нераскрыццё вілкі ў вакансіях залежыць ад унутранай структуры, культуры і мэтаў кампаніі.

Ёсць кампаніі з закрытай зарплатнай палітыкай, дзе зарплата падпадае пад пагадненне аб неразгалошванні: супрацоўнікі не могуць гэтым дзяліцца, а кампанія не раскрывае, каму за што і колькі плаціць, якія фактары ўплываюць на павышэнне і як уладкаваная прывязка да KPI. Кампанія пакідае гэта на меркаванне менеджара. У такім выпадку ў вакансіях вілкі не ўказваюць.

11 прычын схаваць зп

Фаўндар і СЕО рэкрутынгавага агенцтва Mission Hire Марына Мендзелева называе 11 тыповых сцэнароў са сваёй практыкі, у якіх кампаніі закрываюць «вілкі» вакансій.

Марына Мендзелева:

1. Кампанія не ведае, колькі просяць патрэбныя ім хлопцы — напрыклад, упершыню адкрываюць такую вакансію і хочуць даследаваць запыты кандыдатаў. Таму вілка закрыта: яны хочуць пагутарыць з рознымі кандыдатамі, каб удакладніць профіль і бюджэт. У нас гэта частая сітуацыя, і звычайна яна не прывязана да найму таго, хто папросіць менш.
2. Бюджэт кампаніі можа вагаццаў ў залежнасці ад кандыдатаў, што адгукнуліся. Часам кампаніі вызначаюць для сябе прыкладную столь, але гатовыя плаціць і больш, або просяць: «давайце не будзем ставіць столь». Калі здараецца мэтч па софтам і хардам і чалавек класна ўбудоўваецца ў задачы, бюджэт можа вырасці і ў два разы. Чаканні, што ён вырасце — прычына закрытай вілкі.
3. Цяперашняя каманда складаецца з супрацоўнікаў з нераўнамерным досведам. Адна і тая ж пазіцыя ў падобных па профілі кліентаў ніколі не паўтараецца ў дэталях, досвед кандыдатаў таксама ўнікальны — многія кампаніі яго не робяць сярэднім, а ацэньваюць мэтч са сваімі задачамі і прапаноўваюць індывідуальны фікс. Да таго ж людзі нераўнамерна растуць унутры кампаніі — усё гэта спрыяе таму, што зарплаты там пад NDA. Адкрытая «вілка» ў гэтым выпадку ўнясе дысбаланс. Ці азначае гэта, што кампанія наймае па ніжнім парозе? Не.
4. У кампаніі невялікі бюджэт на вакансію, але яны хочуць пазнаёміцца з кандыдатамі і індывідуальна дамовіцца, спадабацца ім, прапанаваць бонусы. Вілка закрыта, каб не адпужаць кандыдатаў, якія ім цікавыя, і прапанаваць у выніку па максімуму сваіх магчымасцяў. Гэта таксама нярэдкая сітуацыя, звычайна заканчваецца перагледам бюджэтаў у большы бок.
5. Праактыўнае даследаванне рынку: кампанія плануе кагосьці наняць у будучыні, але не зараз, і гэта новая лакацыя, у якой мы ніколі не шукалі (напрыклад, у нас быў запыт на Бразілію). «Вілка» будзе закрытая, каб сабраць максімум дадзеных. Гэта рэдкі кейс.
6. Праактыўнае даследаванне рынку, калі стаіць пытанне аб замене кагосьці ўнутры каманды. Дапусцім, чалавек працуе даўно, рынак не зразумелы.
7. Калі рынак моцна ўпаў (як, напрыклад, геймдэў) і мінулыя дадзеныя ўжо не актуальныя. «Вілку» ў гэтым выпадку закрываюць, каб ацаніць змены і забюджэтаваць будучы наём пад новыя рэаліі.
8. Вакансія адна, а лакацыі розныя — для кожнай лакацыі можа быць свой бюджэт. Каб не ўскладняць гэтыя апісанні, «вілку» робяць закрытай.
9. Наймальнік — аўтстаф/аўтсорс-кампанія, у якой знешні бюджэт з боку заказчыка. Розніца паміж выдаткамі і даходамі наўпрост ўплывае на маржынальнасць, і закрытая «вілка» дапамагае знайсці тых, у каго досвед падыходзячы, а запыт не па верхняй мяжы бюджэту.
10. Часам кампанія проста не хоча, каб іншыя кампаніі бачылі, колькі яна прапаноўвае сваім работнікам. Рэдка, але бывае.
11. Уявіце сітуацыю: у цяперашняй каманды зарплаты да $4K, а ёй трэба наняць «гроўса» (growth marketer, абсалютна новая пазіцыя для кампаніі) з досведам маштабавання праектаў з мільённым рэвеню ў месяц. Запыт у такіх кандыдатаў будзе ў раёне $8K. Сам факт, што кампанія праводзіць сумоўе з чалавекам на такую зп, а значыць, «можа сабе дазволіць», з высокай верагоднасцю прывядзе да цэлага шэрагу праблем унутры каманды. І гэта яшчэ адна прычына не публікаваць «вілку». Важна безбалезна ўвесці ў каманду новую ролю, якая палепшыць агульны перфоманс праектаў і канчатковым выніку прывядзе да росту дабрабыту ўсіх.

Паводле слоў Марыны Мендзелевай, кліенты агенцтва шукаюць кандыдатаў, з якімі дакладна будзе мэтч і, як вынік, буст праекта, таму катэгорыямі «наняць танней» ці «па ніжняй мяжы» ніхто не мысліць.

— Ці могуць прапанаваць кандыдату менш яго чаканняў? — кажа яна. — Так, вядома, калі кампанія бачыць, што ёсць рызыкі/трэба данавучаць. Перамовы — нармальная частка працэсу найму. Напрыклад, адзін стартап з нашай дапамогай наняў Managing Director, які потым прызнаўся, што калі б адразу ведаў пра «вілку», то не адгукнуўся б. Але ў працэсе яны змаглі дамовіцца аб умовах, і абодва бакі засталіся задаволеныя.

Дарафей Праляскоўскі: «Вілка вымалёўваецца недзе да канца найму»

Вядомы беларускі распрацоўшчык-картограф, заснавальнік maumap.com Дарафей Праляскоўскі апошнія гады больш сам наймае, чым шукае працу. І вось што ён робіць з «вілкамі».

Так-та звычайна ёсць проста бюджэт і набор патрэбных для праекта скілоў — набірай іх, як хочаш з прыйшоўшых кандыдатаў, галоўнае — каб усе скілы былі. «Вілка» вымалёўваецца недзе да канца найму, калі ўжо зразумела, якіх скілаў не хапае, колькі грошай засталося і гэтая рэшты зразумелым чынам дзеліцца на ролі, што засталіся.

Той, хто прыходзіць першым, дамаўляецца ў большай прасторы магчымасцяў. Людзі ж складаныя істоты, вельмі рэдка прыходзяць кандыдаты кшталту «я ўмею толькі вось гэта і больш нічога рабіць не буду». Калі чалавек возьме на сябе задачы з «суседняй» вакансіі, можа, ён і частку бюджэту адтуль «перацягне», і наадварот.

Калі ёсць «вілка», кандыдаты пачынаюць значна часцей патрабаваць верхнюю планку. Уявіце, вам трэба наняць некалькі чалавек рознага ўзроўню падрыхтоўкі, а усе джуны хочуць максімальную зарплату з пазіцыі «ну, у вас жа напісана, што можаце столькі плаціць». Але калі ў камандзе ўтварыўся неапраўданы перакос па зарплатах, змена палітыкі з «зп не пішам» на «цяпер пішам» можа дэматываваць супрацоўнікаў.

Мне здаецца, што ўсе кампаніі, якія дараслі да памеру «у нас ёсць вылучаны рэкрутар», маглі б публікаваць «вілкі», нават калі часам яны будуць крыху смешнымі (кшталту «ад $500 да $20000», калі задачу можа вырашыць натоўп інтэрнаў, а можа і адзін дасведчаны спецыяліст).

То бок адсутнасць вілкі — у цэлым нармальная з’ява, але я лічу, што гэта хутчэй этап, які кампанія павінна імкнуцца перарасці.

Чаму ў некаторых кампаній не «вілкі», а «вілы»

Дарафей Праляскоўскі закрануў цікавы аспект: у некаторых вакансіях паміж зубцамі «вілкі» — вялізная адлегласць. Пра што гэта гаворыць? Спыталі Марыну Хоміч.

— Вялікая розніца ўнутры грэйда дае кампаніі магчымасць павышаць зарплату, не мяняючы тайтл, — тлумачыць рэкрутар. — А часам кампаніі проста разглядаюць спецыялістаў на вакансію ад мідла да сеньёра. Напрыклад, вакансій некалькі, але сутнасць ролі адна. Так, кампанія набірае каманду распрацоўшчыкаў у адным стэку, пры гэтым тып задач для іх крыху адрозніваецца, у залежнасці ад узроўню. Аднаго возьмуць мацней, бліжэй да верхняй планкі, і двух — з перспектывай росту, з зп бліжэй да ніжняй мяжы.

Ці напружваюць айцішнікаў вакансіі без «вілак»

Спыталі стваральніка пашукавіка вакансій для рускамоўных рэлакантаў Jobr Kur…a Андрэя Палканава. Аказалася, не.

1. Кампанія прыйшла да мяне — першым чынам спытаю «вілку», каб не марнаваць свой і чужы час. Калі пачынаюць цямніць і выдаваць адгаворкі кшталту «у нас гібкая індывідуальная вілка» — хутчэй за ўсё зп значна ніжэй рынку або яны проста манітораць абстаноўку. Па маім досведзе, далейшая размова бессэнсоўная — проста страта часу.
2. Я сам прыйшоў да кампаніі — тут ужо лепш падрыхтавацца і мець у галаве канкрэтныя лічбы.
3. Я прыйшоў да кампаніі і гэта той рэдкі выпадак, калі мэтч з вакансіяй выглядае проста на 146%. У такія моманты я пастараюся максімальна нівеляваць уплыў грашовага пытання на перамовы. Скажу нешта кшталту: «Мне вельмі цікавая гэта вакансія па такіх-та і такіх-та меркаваннях, я адчуваю вялізнае натхненне, бо буду вельмі карысным тым-та і тым-та, не хачу, каб грашовае пытанне неяк уплывала на наша абмеркаванне, таму давайце зыходзіць з вашага бюджэту на вакансію — не сумняваюся, што вы прапануеце годную рынкавую кампенсацыю».

Што рабіць, калі «вілкі» няма, а цікава

Рабіць, як яшчэ адзін наш знаёмы айцішнік, якога адсутнасць канкрэтных сум у вакансіях таксама ніяк не турбуе.

— Я зусім на гэта не звяртаю ўвагі, бо усе заробкі гляджу праз сайты як Glassdoor.

«У аўтсорсе пераглядаюць толькі найважнейшым супрацоўнікам». Падвышаць зп контроферамі — ужо стандарт?

Па тэме

«У аўтсорсе пераглядаюць толькі найважнейшым супрацоўнікам». Падвышаць зп контроферамі — ужо стандарт?

«Когда зп $1000 со старта, чувствуешь себя особенным». Разработчик из Бреста рассказывает про зарплаты, атмосферу и работу

Па тэме

«Когда зп $1000 со старта, чувствуешь себя особенным». Разработчик из Бреста рассказывает про зарплаты, атмосферу и работу